Եւ Յովնաթան որդի Սաւուղայ հաճեալ էր ընդ Դաւթի յոյժ. եւ պատմեաց Յովնաթան Դաւթի եւ ասէ. Հայր իմ խնդրէ սպանանել զքեզ. զգոյշ լեր վաղիւ ընդ առաւօտն, եւ թաքիջիր եւ նստիջիր ի թաքստեան.
Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. Երթ ի խաղաղութիւն. եւ որպէս երդուաք մեք երկոքին յանուն Տեառն եւ խօսեցաք, Տէր լիցի վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ զաւակի իմոյ եւ ի մէջ զաւակի քո մինչեւ ցյաւիտեան։
Եւ արասցես ողորմութիւն ընդ ծառայի քում. զի յուխտ Տեառն մուծեր զծառայ քո ընդ քեզ. եւ եթէ վնաս ինչ է ծառայի քում՝՝, դու իսկ սպան զիս. եւ ընդէ՞ր հասուցանիցես զիս առ հայր քո։