Եւ իբրեւ ետես Յովսէփ զեղբարսն իւր, ծանեաւ. եւ օտարանայր ի նոցանէ, եւ խօսեցաւ ընդ նոսա խստագոյնս, եւ ասէ. Ուստի՞ գայք։ Եւ նոքա ասեն. Յերկրէն Քանանացւոց՝ գնել կերակուրս։
Ըմբոստացաւ, եւ՝՝ ետ պատասխանի ծառայիցն Դաւթի եւ ասէ. Ո՞ Դաւիթ, կամ ո՞ որդին Յեսսեայ. բազմացեալ են այսօր ծառայք գնացականք իւրաքանչիւր յերեսաց տեառն իւրոյ։
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։