եւ նստուցէք երկուս արս որդիս անօրինաց հանդէպ նորա, եւ վկայեսցեն զնմանէ եւ ասասցեն, թէ՝ Օրհնեցեր զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանցեն զնա եւ քարկոծեսցեն, եւ մեռցի։
Եւ եկին երկու արք՝ որդիք անօրինաց, եւ նստան հանդէպ նորա. եւ վկայեցին արքն ապստամբութեան զՆաբովթայ առաջի ամենայն ժողովրդեանն եւ ասեն, թէ՝ Օրհնեաց Նաբովթ զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանին զնա արտաքոյ քաղաքին, եւ քարկոծեցին զնա քարամբք, եւ մեռաւ։
Եւ քահանայքն ոչ ասացին. Ո՞ւր է Տէր. եւ վերակացուք օրինաց իմոց ոչ ծանեան զիս, եւ հովիւքն ամպարշտեցան յիս. եւ մարգարէքն մարգարէանային Բահաղու, եւ զկնի անշահիցն երթային։
Եւ քահանայք նորա անարգէին զօրէնս իմ եւ պղծէին զսրբութիւնս իմ. եւ զսուրբն ի պղծոյն ոչ ընտրէին, եւ զարատաւորն յանարատէ անտի ոչ զատուցանէին. եւ ի շաբաթուց իմոց ծածկէին զաչս իւրեանց, եւ զշաբաթս իմ պղծէին՝՝ ի միջի նոցա։
Եւ ի զուարթանալ սրտից նոցա, եւ ահա արք քաղաքին, արք՝ որդիք անօրինաց, պատեցին զտունն եւ բախեցին զդուրսն, եւ խօսեցան ընդ առնն ծերոյ ընդ տեառն տանն եւ ասեն. Հան զայրդ մտեալ ի տուն քո, զի գիտասցուք զդա։
Եւ արդ գիտասցես եւ տեսցես զինչ գործեսցես. զի վճարեալ է չարութիւն ի վերայ տեառն մերոյ, եւ ի վերայ ամենայն տան նորա. եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոյ խօսել ընդ նմա։