Մի՛ համարիր ընդ ամպարիշտս զանձն իմ, եւ մի՛ ընդ այնոսիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն՝ կորուսաներ զիս. ոյք խօսէին զխաղաղութիւն ընդ ընկերս իւրեանց, եւ չարութիւն է ի սիրտս նոցա։
Եւ կոչեաց Յովնաթան զԴաւիթ, եւ պատմեաց նմա Յովնաթան զամենայն բանս զայսոսիկ. եւ տարաւ Յովնաթան զԴաւիթ առ Սաւուղ, եւ էր առաջի նորա իբրեւ յերէկն եւ յեռանդ։
Եւ գնաց Դաւիթ եւ արքն որ ընդ նմա ի Կեիլա, եւ մարտեաւ ընդ այլազգիսն. եւ փախեան յերեսաց նորա,՝՝ եւ ա՛ռ զանասուն նոցա, եւ եհար ի նոցանէ հարուածս մեծամեծս. եւ փրկեաց Դաւիթ զբնակիչսն Կեիլայ։