Եւ Դաւիթ ել ընդ առաջ նոցա, եւ ասէ ցնոսա. Եթէ խաղաղութեամբ եկիք առ իս, եղիցի սիրտ իմ ընդ ձեզ. ապա թէ մատնել զիս թշնամեաց իմոց եկիք, ոչ ճշմարտութեամբ ձեռին՝՝, տեսցէ Աստուած հարցն մերոց եւ յանդիմանեսցէ։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
Եւ ասէ ժողովուրդն ցՍաւուղ. Քաւ լիցի եթէ մեռանիցի այսօր, որ արար զփրկութիւնս զայս մեծ Իսրայելի. կենդանի է Տէր եթէ անկցի ի հերոյ գլխոյ նորա յերկիր. զի ժողովուրդս Աստուծոյ արար զմեղս զայսոսիկ։ Եւ եկաց ժողովուրդն յաղօթս առ Տէր վասն Յովնաթանու յաւուր յայնմիկ՝՝, եւ ոչ մեռաւ։
Եւ Յովնաթան որդի Սաւուղայ հաճեալ էր ընդ Դաւթի յոյժ. եւ պատմեաց Յովնաթան Դաւթի եւ ասէ. Հայր իմ խնդրէ սպանանել զքեզ. զգոյշ լեր վաղիւ ընդ առաւօտն, եւ թաքիջիր եւ նստիջիր ի թաքստեան.
Եւ արասցես ողորմութիւն ընդ ծառայի քում. զի յուխտ Տեառն մուծեր զծառայ քո ընդ քեզ. եւ եթէ վնաս ինչ է ծառայի քում՝՝, դու իսկ սպան զիս. եւ ընդէ՞ր հասուցանիցես զիս առ հայր քո։
զի միաբանեալ կայք ի վերայ իմ դուք ամենեքեան. եւ ոչ ոք էր որ յայտնէր յունկն իմ ի դնել որդւոյն իմոյ ուխտ ընդ որդւոյն Յեսսեայ, եւ չիք ոք ի ձէնջ որում ցաւէր վասն իմ, եւ յայտնէր յունկն իմ. զի յարոյց որդի իմ զծառայ իմ ի վերայ իմ թշնամի, որպէս յաւուր յայսմիկ։