25 Եւ ասաց Սամուէլ ժողովրդեանն զիրաւունս թագաւորին, եւ գրեաց ի մատենի եւ եդ առաջի Տեառն. եւ արձակեաց Սամուէլ զամենայն ժողովուրդն, եւ գնաց իւրաքանչիւր ոք ի տեղի իւր։
Եւ ուխտեաց Յովիդայէ ուխտ ի մէջ Տեառն եւ ի մէջ արքայի եւ ի մէջ ժողովրդեանն, լինել ի ժողովուրդ Տեառն. եւ ի մէջ արքայի եւ ի մէջ ժողովրդեանն։
Առեալ զմատեան օրինացդ այդոցիկ դնիցէք ի կողմանէ տապանակի ուխտին Տեառն Աստուծոյ ձերոյ, եւ եղիցի անդ ընդ քեզ ի վկայութիւն.
մանաւանդ վասն թագաւորաց եւ ամենայն իշխանաց, զի խաղաղութեամբ եւ հանդարտութեամբ վարեսցուք զկեանս մեր ամենայն աստուածպաշտութեամբ եւ սրբութեամբ։
Եւ յուշ արասջիր նոցա, իշխանութեանց եւ պետութեանց հնազանդ լինել եւ հպատակ կալ, եւ ամենայն գործոց բարութեան պատրաստ գտանել.
Եւ օրհնեաց զնոսա Յեսու եւ արձակեաց զնոսա, եւ գնացին ի տունս իւրեանց։
Եւ խօսեցաւ Սամուէլ ընդ ժողովրդեանն եւ ասէ. Երթիցուք ի Գաղգաղա, եւ արասցուք նաւակատիս թագաւորութեան։
Եւ արդ լուր ձայնի նոցա. բայց դնելով դնիցես վկայութիւն նոցա, եւ պատմեսցես նոցա զիրաւունս թագաւորի որ թագաւորեսցէ նոցա։