Եւ կոչեաց Գաբէս զԱստուած Իսրայելի եւ ասէ. Եթէ օրհնելով օրհնեսցես զիս, եւ յաճախեսցես զսահմանս իմ. եւ եղիցի ձեռն քո ընդ իս, եւ արասցես գիտութիւն՝ ոչ խոնարհեցուցանել զիս՝՝։ Եւ ած Ատուած ի վերայ նորա զամենայն զոր ինչ խնդրեաց։
Եւ ասէ ցնա Եղկանա այր իւր. Արա որ ինչ բարի թուի առաջի աչաց քոց. նիստ աստէն մինչեւ հատուսցես զդա ի ստենէ. եւ Տէր հաստատեսցէ որ ինչ ել ի բերանոյ քումմէ՝՝։ Եւ նստաւ կինն եւ սնոյց զորդին իւր՝ մինչեւ հատոյց զնա ի ստենէ։
Եւ ասէ Յովնաթան ցԴաւիթ. Երթ ի խաղաղութիւն. եւ որպէս երդուաք մեք երկոքին յանուն Տեառն եւ խօսեցաք, Տէր լիցի վկայ ընդ իս եւ ընդ քեզ, եւ ի մէջ զաւակի իմոյ եւ ի մէջ զաւակի քո մինչեւ ցյաւիտեան։