14 եւ ասէ ցնա պատանեակն Հեղեայ՝՝. Մինչեւ յե՞րբ կայցես յարբեցութեան, թափեա ի քէն զգինիդ քո, եւ գնա յերեսաց Տեառն։՝՝
Ապա թէ իցէ ի ձեռին քում անօրէնութիւն, հեռի արա զայն ի քէն, եւ անօրէնութիւն ի յարկի քում մի՛ ագցի։
Եւ եթէ դարձցիս եւ խոնարհեցուսցես զանձն քո առաջի Տեառն,՝՝ հեռի արարեր ի յարկէ քումմէ զանիրաւութիւն։
Մինչեւ ցեր՞բ խօսիցիս զայդ, եւ ոգի մեծաբանութեան ի բերան քո՝՝։
ուր ոչ գոյ ի նմա ճանապարհ, այսպէս ի սուրբս երեւեցայց քեզ՝՝, տեսանել ինձ զզօրութիւն քո եւ զփառս քո։
Ի բաց արա ի քէն զբերան կամակոր, եւ զշրթունս անիրաւս մերժեա ի քէն։
Մինչեւ յե՞րբ յորսայսեալ կաս, ո՛վ վատ, կամ ե՞րբ ի քնոյ զարթիցես։
Եւ կիսոցն ընդ խաղ արկեալ ասէին թէ՝ Քաղցուալից իցեն։
Եւ լցան ամենեքեան Հոգւով Սրբով, եւ սկսան խօսել յայլ լեզուս որպէս եւ Հոգին տայր բարբառել նոցա։
Վասն որոյ ի բաց ընկեցէք զստութիւն, խօսեցարուք զճշմարտութիւն իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում, զի եմք միմեանց անդամք։
Ամենայն դառնութիւն եւ բարկութիւն եւ սրտմտութիւն եւ աղաղակ եւ հայհոյութիւն բարձցի ի ձէնջ ամենայն չարութեամբն հանդերձ։