Եւ խորհեցայ թէ սիրտ իմ ձգեսցէ իբրեւ զգինի՝՝ զմարմին իմ. եւ սիրտ իմ առաջնորդեաց իմաստութեամբ, եւ զօրանալ յուրախութեան՝՝, մինչեւ տեսից ո՛ր իցէ բարին որդւոց մարդկան զոր արասցեն ի ներքոյ արեգական ի թիւ աւուրց կենաց իւրեանց։
Զի ոչ եթէ բան ինչ ընդունայն իցէ ձեզ. զի սա է կեանք ձեր, եւ վասն այսր բանի երկայնօրեայք լինիցիք ի վերայ երկրին յոր դուք անցանէք ընդ Յորդանան ժառանգել զնա։