1 Սոյնպէս եւ կանայք հնազանդ լինել արանց իւրեանց, զի եթէ իցեն նոքա ապստամբք ի բանէ անտի, յաղագս կանանց գնացից եւ առանց բանի իսկ շահեսցին,
Եւ ցկինն ասէ. Բազմացուցանելով բազմացուցից զտրտմութիւնս քո եւ զհեծութիւնս քո. տրտմութեամբ ծնցես որդիս, եւ առ այր քո դարձ քո, եւ նա տիրեսցէ քեզ։
Ի պտղոյ արդարութեան բուսանի ծառ կենաց, բարձցին տարաժամ անձինք անօրինաց։
Եղբայր յեղբօրէ օգնեալ՝ իբրեւ զքաղաք ամուր, եւ զօրացեալ բարձրացեալ իբրեւ զթագաւորութիւն հաստատեալ։՝՝
Եթէ մեղիցէ քեզ եղբայր քո, երթ յանդիմանեա զնա, յորժամ դու եւ նա միայն իցէք. եթէ լուիցէ քեզ, շահեցար զեղբայրն քո։
Այլ ոչ ամենեքեան հնազանդ եղեն աւետարանին. Եսայի աղաղակէ. Տէր, ո՞ հաւատաց լրոյ մերում։
Այլ շնո՛րհք Աստուծոյ. զի էիք ծառայք մեղաց, հնազանդեցարուք ի սրտէ որում աւանդեցայք յառակ վարդապետութեան։
Քանզի կին առնակին ի կենդանի այր իւր կապեալ կայ օրինօք. իսկ եթէ մեռանիցի այրն, արձակեալ է յօրինաց առնն։
Կամիմ զի գիտիցէք դուք, եթէ առն ամենայնի գլուխ Քրիստոս է, եւ գլուխ կնոջ՝ այր, եւ գլուխ Քրիստոսի՝ Աստուած։
Կանայք յամենայն եկեղեցիս՝՝ լուռ լիցին, զի ոչ հրամայի նոցա խօսել, այլ՝ հնազանդ լինել, որպէս եւ օրէնքն իսկ ասեն։
Զի՞ գիտես, կին դու, եթէ զայր քո ապրեցուսցես. կամ զի՞ գիտես, այր դու, եթէ զկին քո ապրեցուսցես.
Այլ եւ դուք նոյնպէս մի ըստ միոջէ, զի՝՝ իւրաքանչիւր ոք զիւր կին այնպէս սիրեսցէ իբրեւ զիւր անձն, եւ կին երկնչիցի յառնէ իւրմէ։
Կանայք, հնազանդ լերուք արանց ձերոց, որպէս եւ վայել է ի Տէր։
Իմաստութեամբ գնասջիք առ արտաքինսն՝ գնոց առեալ զժամանակս։
ի բոց հրոյ առնուլ զվրէժս յայնցանէ ոյք ոչ ճանաչեն զԱստուած, եւ որ ոչ հնազանդին աւետարանին Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի.
Հաւատովք որ Աբրահամն կոչեցաւ՝՝ ունկնդիր եղեւ ելանել ի տեղին զոր առնլոց էր ի ժառանգութիւն. ել գնաց, եւ ոչ գիտէր յո՛վ երթիցէ։
եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից.
Զանձինս ձեր սրբել հնազանդութեամբ ճշմարտութեան, յեղբայրսիրութեան առանց կեղծաւորութեան, ի սուրբ սրտէ սիրել սերտիւ զմիմեանս։
դիտել երկիւղիւ զձեր՝՝ պարկեշտ գնացս,
Սոյնպէս եւ արք իմաստութեամբ բնակեսցեն ընդ նոսա, իբրեւ տկար անօթոյ առնիցեն պատիւ կանանց, իբրեւ ժառանգակցաց շնորհացն կենաց, զի մի՛ խափան լիցին աղօթիցն ձերոց։
Զի ժամանակ է սկիզբն լինելոյ դատաստանին ի տանէն Աստուծոյ. զի եթէ նախ ի մէնջ, իսկ զի՞նչ կատարած իցէ այնոցիկ որ ոչ հաւանեցան Աստուծոյ աւետարանին։