Որովք ի կուտել բիւրաւորաց ժողովրդեանն մինչեւ կոխել զմիմեանս, սկսաւ ասել ցաշակերտսն իւր. Նախ զգոյշ լերուք անձանց ի խմորոյ փարիսեցւոցն, որ է կեղծաւորութիւն։
Կամ զիա՞րդ կարես ասել ցեղբայր քո. Եղբայր, թող հանից զշիղդ յականէ քումմէ, եւ դու ի քում ական զգերանդ ոչ տեսանես. կեղծաւոր, հան նախ զգերանդ յականէ քումմէ, եւ ապա հայեսջիր հանել զշիղ յականէ եղբօր քո։
Այլ երկնչիմ, գուցէ եկեալ, ոչ որպէս ես կամիմն՝ գտանիցեմ զձեզ. եւ ես գտանիցիմ ձեզ՝ որպէս եւ դուք ոչ կամիցիք. գուցէ դարձեալ՝ հեռ, նախանձ, սրտմտութիւնք, գրգռութիւնք, չարախօսութիւնք, քսութիւնք, հպարտութիւնք, ամբարտաւանութիւնք, խռովութիւնք.
Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ.