Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ Աստուած ամենայն շնորհաց որ կոչեաց զձեզ յիւր ի յաւիտենական ի փառսն Քրիստոսիւ Յիսուսիւ, որում փոքր մի եղերուք չարչարակիցք, նա կազդուրեցուսցէ, կարողացուսցէ, հաստահիմն արասցէ։
Եւ յաղօթս եկաց Աննա եւ ասէ. Հաստատեցաւ սիրտ իմ ի Տէր, եւ բարձրացաւ եղջեւր իմ յԱստուած իմ՝՝. ընդարձակեցաւ բերան իմ ի վերայ թշնամեաց իմոց, ուրախ եղէ ի փրկութեան քում։