Եւ առ գետովն ելցէ զափամբն յայսկոյս յայնկոյս՝ ամենայն ծառ ուտելի, եւ մի՛ հնասցի շուրջ զնովաւ՝՝, եւ մի՛ պակասեսցի պտուղ նորա, եւ զդալարութիւն իւր յառաջագոյն արձակեսցէ՝՝. զի ջուրք նորա ի սրբութեանց ելանիցեն. եւ եղիցի պտուղ նոցա ի կերակուր, եւ ելք նոցա ի բշժկութիւն։
Այսուհետեւ կայ մնայ ինձ արդարութեան պսակն, զոր հատուսցէ ինձ Տէր յաւուր յայնմիկ արդարն Դատաւոր, ոչ միայն ինձ, այլ եւ ամենեցուն որ սիրեցին զյայտնութիւն նորա։
Քանզի եւ ընդ կապեալս՝՝ չարչարեցարուք, եւ զյափշտակութիւն ընչից ձերոց խնդութեամբ ընկալարուք, քանզի գիտէիք թէ լաւագոյն եւս ստացուածս ունիք անձանց յերկինս, ուր կանն եւ մնան։
Եւ վասն այնորիկ նորոյ ուխտիս է միջնորդ, զի յորժամ մահ լինիցի ի փրկութիւն վասն առաջին ուխտին յանցանաց, զաւետիս առցեն հրաւիրեալքն ի ժառանգութիւնն յաւիտենից։