22 Զանձինս ձեր սրբել հնազանդութեամբ ճշմարտութեան, յեղբայրսիրութեան առանց կեղծաւորութեան, ի սուրբ սրտէ սիրել սերտիւ զմիմեանս։
Զայս պատուիրեմ ձեզ զի սիրեսջիք զմիմեանս։
Դուք արդէն իսկ սուրբ էք վասն բանին զոր խօսեցայ ընդ ձեզ։
Սուրբ արա զնոսա ճշմարտութեամբ քով, զի քո բանդ ճշմարտութիւն է։
Եւ ի վերայ նոցա ես սուրբ առնեմ զանձն իմ, զի եղիցին եւ նոքա սրբեալք ճշմարտութեամբ։
Եւ ոչինչ ընտրութիւն արար ի մէջ նոցա եւ մեր, հաւատովք սրբեալ զսիրտս նոցա։
Եւ բանն Աստուծոյ աճէր, եւ բազմանայր թիւ աշակերտացն յոյժ յԵրուսաղէմ. եւ բազում ժողովք ի քահանայիցն անսային հաւատոցն։
որով ընկալաք շնորհս եւ առաքելութիւն՝ ի հնազանդութիւն հաւատոց յամենայն հեթանոսս վասն անուան նորա.
Իսկ որ ի հակառակութենէ անտի են եւ ապստամբք ի ճշմարտութենէն եւ զհետ երթեալ զանիրաւութեան՝ բարկութիւն եւ սրտմտութիւն,
Զի թէ ըստ մարմնոյ կեցէք, մեռանելոց էք. իսկ եթէ Հոգւով զգործս մարմնոյ սպանանիցէք, կեցջիք։
ի սրբութեան, ի գիտութեան, յերկայնմտութեան, ի քաղցրութեան, ի Հոգի Սուրբ, ի սէր առանց կեղծաւորութեան,
Ո անմիտ Գաղատացիք, ո՞ նախանձ արար զձեզ. որոց գրեթէ առաջի աչաց Յիսուս Քրիստոս գրեցաւ ի խաչ ելեալ։
Զի մեք Հոգւովն ի հաւատոց յուսոյն արդարութեան ակն ունիմք։
Բարւոք ընթանայիք. ո՞ կասեցոյց զձեզ ճշմարտութեանն չհաւանել։
փութալ պահել զմիաբանութիւն Հոգւոյն յօդիւ խաղաղութեան։
Եւ զայն աղօթս առնեմ, զի սէրն ձեր եւս քան զեւս առաւել լիցի ի գիտութեան եւ յամենայն իմաստութեան,
Եւ զձեզ ինքն Տէր բազմապատիկս եւ առաւելս արասցէ սիրով ընդ միմեանս եւ առ ամենեսին, որպէս եւ մեք ի ձեզ,
Գոհանալ պարտիմք զԱստուծոյ յամենայն ժամ վասն ձեր, եղբարք, որպէս եւ արժան իսկ է. զի եւս քան զեւս աճեն հաւատք ձեր, եւ յաճախէ սէր իւրաքանչիւր ամենեցուն ձեր առ միմեանս.
յոր եւ կոչեացն զձեզ աւետարանաւն մերով ի փրկութիւն փառացն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի։
Որպէս աղաչեցի զքեզ կալ յԵփեսոս, մինչ երթայի ի Մակեդոնիա, զի պատուէր տացես ոմանց չլինել օտարուսմունս,
Քանզի գլուխ պատուիրանին սէր է, ի սուրբ սրտէ եւ ի մտաց բարեաց եւ յանկեղծաւոր հաւատոց.
Զի մի՛ ոք զքո մանկութիւնդ արհամարհիցէ. այլ օրինակ լինիջիր հաւատացելոց բանիւք, գնացիւք, սիրով, հաւատովք, սրբութեամբ։
զպառաւունս՝ իբրեւ զմարս, զմանկամարդս՝ իբրեւ զքորս ամենայն սրբութեամբ։
Զբարւոք աւանդն պահեսջիր ի ձեռն Հոգւոյն Սրբոյ ի մեզ բնակելոյ։
Հաւատովք որ Աբրահամն կոչեցաւ՝՝ ունկնդիր եղեւ ելանել ի տեղին զոր առնլոց էր ի ժառանգութիւն. ել գնաց, եւ ոչ գիտէր յո՛վ երթիցէ։
Եղբայրսիրութիւն հաստատեսցի առ ձեզ՝՝։
եւ իբրեւ կատարեցաւ, եղեւ ամենայն հնազանդելոց իւրոց պատճառք փրկութեանն յաւիտենից.
Ոչ եթէ անիրաւ ինչ է Աստուած մոռանալ զգործս ձեր եւ զսէրն զոր ցուցէք յանուն նորա, զի պաշտէիք զսուրբսն եւ պաշտէք։
ո՛րչափ եւս առաւել արիւնն Քրիստոսի, որ ի ձեռն Հոգւոյն յաւիտենականի մատոյց զանձն անարատ պատարագ Աստուծոյ, սրբեսցէ զխիղճ մտաց ձերոց ի մեռելոտի գործոց անտի՝ պաշտել զԱստուած կենդանի։
Որով ի բաց թօթափեալ զամենայն աղտեղութիւն եւ զյաւելուածս չարեաց, հեզութեամբ ընդունիջիք զբանն ընդաբոյս, որ կարօղն է կեցուցանել զոգիս ձեր։
Մերձեցարուք առ Աստուած, եւ մերձեսցի առ ձեզ. սրբեցէք զձեռս, մեղաւորք, եւ ուղիղ արարէք զսիրտս, երկմիտք.
ըստ կանուխ գիտութեանն Աստուծոյ Հօր, սրբութեամբ Հոգւոյն, ի հնազանդութիւն եւ ի հեղումն արեանն Յիսուսի Քրիստոսի. շնորհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութիւն բազմասցի։
Զամենեսեան պատուեցէք. զեղբայրսիրութիւն սիրեցէք. յԱստուծոյ երկերուք. զթագաւորս պատուեցէք։
Սոյնպէս եւ կանայք հնազանդ լինել արանց իւրեանց, զի եթէ իցեն նոքա ապստամբք ի բանէ անտի, յաղագս կանանց գնացից եւ առանց բանի իսկ շահեսցին,
երբեմն ապստամբելոցն, յորժամ ներէր նոցա Աստուծոյ երկայնմտութիւնն յաւուրս Նոյի յորս տապանն կազմէր, յորս նուազունք, այսինքն՝ ոգիք իբրեւ ութ, ապրեցան ի ջրոյն.
Եւ գլուխ ամենայնի՝ զի համամիտք իցէք, համակարիք, եղբայրասէրք, ազնուագութք, խոնարհք։
Զի ժամանակ է սկիզբն լինելոյ դատաստանին ի տանէն Աստուծոյ. զի եթէ նախ ի մէնջ, իսկ զի՞նչ կատարած իցէ այնոցիկ որ ոչ հաւանեցան Աստուծոյ աւետարանին։
Նախ քան զամենայն սէր սերտ ունել ընդ միմեանս. զի սէր ծածկէ զբազմութիւն մեղաց։
եւ աստուածպաշտութեամբն զեղբայրսիրութիւն, եւ եղբայրսիրութեամբն զսէր։
զի այս է պատուիրանն զոր լուարուք ի սկզբանէ, զի սիրեսցուք զմիմեանս։
Եւ այս է պատուիրան նորա, զի հաւատասցուք յանուն Որդւոյ նորա Յիսուսի Քրիստոսի, եւ սիրեսցուք զմիմեանս, որպէս եւ ետ մեզ պատուէր։
ԶԱստուած ուրուք երբեք չիք տեսեալ. եթէ սիրեսցուք զմիմեանս, Աստուած ի մեզ բնակէ, եւ սէր նորա ի մեզ կատարեալ է։
Եթէ ոք ասիցէ եթէ՝ Սիրեմ զԱստուած, եւ զեղբայր իւր ատիցէ, սուտ է. որ ոչ սիրէ զեղբայր իւր զոր տեսանէ, զԱստուած զոր ոչն ետես՝ զիա՞րդ կարիցէ սիրել։
Սիրելիք, սիրեսցուք զմիմեանս, զի սէր յԱստուծոյ է. եւ ամենայն որ սիրէ՝ յԱստուծոյ է ծնեալ եւ ճանաչէ զԱստուած։
Այլ ասեմ առ քեզ, զի զսէրն քո զառաջին թողեր։