17 Յայսմիկ կատարեալ է սէրն ընդ մեզ. զի համարձակութիւն ունիմք յաւուրն դատաստանի. զի որպէս եւ նայն է՝ նոյնպէս եւ մեք եմք յաշխարհի յայսմիկ։
Ամէն ասեմ ձեզ. Դիւրագոյն լիցի երկրին Սոդոմացւոց եւ Գոմորացւոց յաւուրն դատաստանի, քան քաղաքին այնմիկ։
Շատ իցէ աշակետին եթէ եղիցի իբրեւ զվարդապետ իւր, եւ ծառային՝ իբրեւ զտէր իւր. եթէ զտանուտէրն Բէեղզեբուղ կոչեցին, ո՛րչափ եւս առաւել զընտանիս նորա։
Բայց ասեմ ձեզ. Դիւրագոյն լիցի երկրին Տիւրոսի եւ Սիդովնի յաւուրն դատաստանի քան ձեզ։
Բայց ասեմ ձեզ եթէ. Երկրին Սոդոմացւոց դիւրագոյն լիցի յաւուրն դատաստանի քան քեզ։
Բայց ասեմ ձեզ թէ. Ընդ ամենայն դատարկ բանի զոր խօսիցին մարդիկ՝ տացեն համար յաւուրն դատաստանի։
Յիշեցէք զբանն զոր ասացի ձեզ, թէ՝ Ոչ է ծառայ մեծ քան զտէր իւր. եթէ զիս հալածեցին, ապա եւ զձեզ հալածեսցեն. եթէ զբանն իմ պահեցին, ապա եւ զձերն պահեսցեն։
Եւ ես զփառսն զոր ետուր ինձ՝ ետու նոցա, զի իցեն մի, որպէս եւ մեք մի եմք։
Զի զորս յառաջն ճանաչէր՝ յառաջագոյն հրաւիրեաց կերպարանակից լինել պատկերի Որդւոյն իւրոյ. զի եղիցի նա անդրանիկ ի մէջ եղբարց բազմաց։
Եւ զոր օրինակ կայ մնայ մարդկան մի անգամ մեռանել եւ յետ այնորիկ դատաստան,
Զի անողորմ դատաստան լինելոց է այնմ որ ոչ առնիցէ զողորմութիւն, քանզի բարձր ի գլուխ պարծի ողորմութիւն առ դատաստանաւն։
Տեսանե՞ս զի հաւատքն եղեն գործակից գործոց նորա, եւ ի գործոց անտի հաւատքն կատարեցան։
Գիտէ Տէր զաստուածապաշտս փրկել ի փորձութենէ, եւ զանիրաւս պահել ի տանջանս աւուրն դատաստանի։
Եւ այժմ երկինք եւ երկիր նովին բանիւ գանձեալ են, հրոյ պահեալք յօրն դատաստանի եւ կորստեան ամբարիշտ մարդկան։
Եւ այժմ, որդեակք, կացէք ի նմին, զի եթէ յայտնեսցի, ունիցիմք համարձակութիւն, եւ մի՛ ամաչեսցուք ի նմանէ ի գալստեան նորա։
Իսկ որ պահէ զբան նորա, արդարեւ ի նմա կատարեալ է սէրն Աստուծոյ. այսուիկ ճանաչեմք եթէ ի նմա եմք։
Որ ասիցէ ի նմա բնակել՝ այնպէս պարտի գնալ, որպէս եւ նայն գնաց։
Տեսէք, որպիսի՛ սէր շնորհեաց մեզ Հայր, զի որդիք Աստուծոյ կոչեսցուք մեք. վասն այսորիկ աշխարհ ոչ ճանաչէ զմեզ, քանզի ոչ ծանեաւ զնա։
Եւ ամենայն որ ունի զայս յոյս յանձին՝ սրբէ զանձն իւր, որպէս եւ նայն սուրբ է։
Մանկունք, մի՛ ոք զձեզ խաբեսցէ. որ առնէ զարդարութիւն, արդար է՝ որպէս եւ նայն արդար է։
ԶԱստուած ուրուք երբեք չիք տեսեալ. եթէ սիրեսցուք զմիմեանս, Աստուած ի մեզ բնակէ, եւ սէր նորա ի մեզ կատարեալ է։