2 Բայց վասն պոռնկութեան իւրաքանչիւր ոք զիւր կին կալցի, եւ իւրաքանչիւր ոք կին զիւր այր կալցի։
Որ եգիտ կին բարի՝ եգիտ շնորհս, եւ ընկալաւ յԱստուծոյ ուրախութիւն։ Որ հանէ զկին բարի՝ հանէ զբարիս. եւ որ ունի կին շուն՝ անմիտ է եւ ամպարիշտ։՝՝
Զտունս եւ զստացուածս բաժանեն հարք որդւոց. եւ ի Տեառնէ պատշաճի կին առն։
Եւ ասացէք. Բայ ընդէ՞ր. զի Տէր եդ ուխտ ի մէջ քո, եւ ի մէջ կնոջ մանկութեան քո զոր թողերն՝՝. եւ նա էր ամուսին եւ կին ուխտի քո։
բայց ես ասեմ ձեզ եթէ. Ամենայն որ արձակէ զկին իւր առանց բանի պոռնկութեան՝ նա տայ նմա շնալ, եւ որ զարձակեալն առնէ՝ շնայ։
Փախերուք ի պոռնկութենէ. զամենայն մեղս զոր եւ գործէ մարդ, արտաքոյ մարմնոյ իւրոյ է. իսկ որ պոռնկին՝ յիւր մարմինն մեղանչէ։
Այլ վասն որոյ գրեցէքն առ իս, բարւոք է մարդոյ ի կին մարդ չմերձենալ։
Կնոջ այր իւր զպարտն հատուսցէ, նոյնպէս եւ կինն՝ առն իւրում։
Ապա թէ ոչ ունիցին ժոյժ, ամուսնասցին, զի լաւ է ամուսնանալ քան զջեռնուլ։
Նոյնպէս պարտին արք սիրել զիւրեանց կանայս իբրեւ զիւրեանց մարմինս. որ սիրէ զկին իւր՝ զանձն իւր սիրէ.
Այլ եւ դուք նոյնպէս մի ըստ միոջէ, զի՝՝ իւրաքանչիւր ոք զիւր կին այնպէս սիրեսցէ իբրեւ զիւր անձն, եւ կին երկնչիցի յառնէ իւրմէ։
գիտել իւրաքանչիւր ումեք ի ձէնջ զիւր աման ստանալ սրբութեամբ եւ պատուով.
որ արգելուցուն յամուսնանալոյ, եւ մեկնիցեն ի կերակրոց զոր Աստուած հաստատեաց ի վայելել հաւատացելոց, եւ ոյք հասեալ իցեն ի ճշմարտութեանն վերայ։
Եւ եղիցի յորժամ գայցեն հարքն նոցա կամ եղբարք նոցա դատել ընդ ձեզ՝՝, ասասցուք նոցա թէ՝ Ողորմեցաք նոցա. զի ոչ՝՝ առ այր զկին իւր ի պատերազմին, եւ ոչ դուք ետուք նոցա թէ յանցանք ինչ իցեն։