Եւ զհաց երկնից ետուր նոցա ի կերակուր, եւ զջուր բղխեցուցեր ի վիմէ եւ արբուցեր նոցա. եւ բացեր նոցա մտանել ժառանգել զերկիրն յոր համբարձեր զձեռն քո տալ նոցա։
Եւ չարչարեաց զքեզ, եւ սովաբեկ արար զքեզ, եւ կերակրեաց զքեզ մանանայիւն զոր ոչ գիտէիր եւ ոչ գիտէին հարքն քո, զի յայտ արասցէ քեզ թէ ոչ հացիւ միայն կեցցէ մարդ, այլ ամենայն բանիւ որ ելանէ ի բերանոյ Աստուծոյ՝ կեցցէ մարդ։