Որդիք Ամրամայ՝ Ահարոն եւ Մովսէս. եւ որոշեցաւ Ահարոն սուրբ լինել ի սրբութիւնս սրբութեանցն՝ ինքն եւ որդիք իւր մինչեւ յաւիտեան, ծխել խունկս առաջի Տեառն, պաշտել եւ աղօթս առնել յանուն նորա մինչեւ յաւիտեան։
Եւ դու մատուսցես առ քեզ զԱհարոն զեղբայր քո, եւ զորդիս նորա ընդ նմա՝ յորդւոցն Իսրայելի, քահանայանալ ինձ. զԱհարոն եւ զՆաբադ եւ զԱբիուդ եւ զԵղիազար եւ զԻթամար զորդիս Ահարոնի։
Եւ ա՛ռ Ամրամ զՅովքաբէթ դուստր եղբօր՝՝ հօր իւրոյ իւր կնութեան, եւ ծնաւ նմա զԱհարոն, եւ զՄովսէս եւ զՄարիամ քոյր նոցա՝՝։ Եւ ամք կենաց Ամրամայ հարեւր երեսուն եւ եւթն ամ։
Եւ առեալ երկուց որդւոցն Ահարոնի, Նաբադայ եւ Աբիուդայ, զիւրաքանչիւր բուրուառ՝ եդին ի նոսա հուր, եւ արկին խունկս եւ մատուցին առաջի Տեառն հուր օտար, զոր ոչ հրամայեաց նոցա Տէր։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն եւ ցԵղիազար եւ ցԻթամար ցորդիս նորա ցմնացեալս. Առէք զզոհն մնացեալ ի պտղոց անտի Տեառն, եւ կերայք բաղարջ առաջի սեղանոյն. զի սրբութիւն սրբութեանց է։