Եւ զարթեաւ Սողոմոն եւ ահա երազ էր. եւ յարեաւ եկն յԵրուսաղէմ, եւ եկաց առաջի սեղանոյն յանդիման տապանակի ուխտին Տեառն ի Սիոն. եւ մատոյց ողջակէզս եւ արար խաղաղականս, եւ արար խրախութիւն մեծ իւր եւ՝՝ ամենայն ծառայից իւրոց։
Վասն զի Եզեկիաս սկսաւ տալ ի Յուդայ եկեղեցւոյն՝՝ զուարակս հազար եւ ոչխարս եւթն հազար. եւ իշխանքն սկսան տալ՝՝ ժողովրդեանն զուարակս հազար եւ ոչխարս տասն հազար. եւ սրբեցան ի քահանայիցն բազումք յոյժ։
Եւ ասեն ցնոսա. Երթայք կերայք զպարարտս եւ արբէք զքաղցունս, եւ առաքեցէք մասն որոց ոչ գուցէ. վասն զի օր սուրբ է Տեառն Աստուծոյ մերոյ. արդ զօրացարուք եւ մի՛ տրտմեցուցանէք զսա՝՝։
Ոչ այնպէս որպէս դիւթութիւնն քո, եւ ոչ այնպէս որպէս ողբանն ի Մովաբ. զի ի Մովաբ ողբասցեն ամենեքեան զայնոսիկ՝ որ բնակեալն են ի Դեսեթ. մրմնջեսցես՝ եւ ոչ պատկառեսցես։
Եւ ի ձեռն առաջնորդին՝՝ եղիցին ողջակէզքն եւ զոհքն եւ սպանդքն՝ ի տօնս եւ յամսագլուխս եւ ի շաբաթս յամենայն տօնս տանդ Իսրայելի նա մատուսցէ զվասն մեղացն եւ զզոհսն եւ զողջակէզսն եւ զվասն փրկութեանն՝ քաւել զտունդ՝՝ Իսրայելի։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Դարձեալ երթ դու եւ սիրեա կին մի որ սիրիցէ զչարութիւն՝՝ եւ իցէ շուն, որպէս սիրեաց Աստուած զորդիսն Իսրայելի, եւ նոքա հայէին յաստուածս օտարս, եւ սիրէին կտապս չամչեղէնս։