Եւ ասէ Դաւիթ ցամենայն եկեղեցին Իսրայելի. Եթէ իցէ բարութիւնդ ի ձեզ, եւ ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ յաջողեցաւ, առաքեսցուք առ եղբարսն մեր որ մնացեալ են յամենայն Իսրայելի, եւ ընդ նոսա քահանայք եւ Ղեւտացիք ի քաղաքսն կալուածոց իւրեանց, եւ ժողովեսցին առ մեզ.
Եւ ասէ Սաւուղ. Իջցուք զհետ այլազգեացն զցայգս եւ յափշտակեսցուք ի նոցանէն մինչեւ լուսասցի օր, եւ մի՛ թողցուք ի նոցանէ այր։ Եւ ասեն ցնա. Զամենայն զոր ինչ հաճոյ թուի առաջի աչաց քոց՝ արա։ Ասէ քահանայն. Մատիցուք աստ առ Աստուած։
Եթէ ա՞յսր աւուր ինչ սկսեալ իցեմ հարցանել նմա յԱստուծոյ. քաւ մի՛ երբեք դիցէ արքայ ի վերայ ծառայի իւրոյ այդպիսի բան, եւ ի վերայ տան հօր իմոյ. զի ոչ գիտէ ծառայ քո յամենայնի յայդմիկ բան մի մեծ կամ փոքր։