Եւ ասէ Սաւուղ ցկապարճակիրն իւր. Ձգեա զսուր քո եւ խոցեա զիս դովաւ, մի՛ գուցէ եկեսցեն անթլփատքն այնոքիկ եւ խաղասցեն ինեւ։ Եւ ոչ կամեցաւ կապարճակիրն նորա, վասն զի երկեաւ յոյժ. եւ ա՛ռ Սաւուղ զսուրն, եւ անկաւ ի վերայ նորա։
Եւ աղաղակեաց վաղվաղակի առ պատանեակն կապարճակիր իւր եւ ասէ ցնա. Մերկեա զսուր քո եւ սպան զիս. գուցէ ասիցեն թէ կին սպան զնա։ Եւ խոցեաց զնա պատանին իւր, եւ մեռաւ Աբիմելէք։