Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




فیلیپیان 1:20 - گیله ماز

20 هَمونجور که اشتیاقِ هَمرَه اِنتِظار کَشِنَم و اُمید دارَم که هیچی یه دِلهِ شَرمندِه نَبونَم، بلکه جرأت کاملِ هَمرَه، اَلآن هَم هَمیشه یه مِثان، چه بَمِردَنِ دِلهِ و چه زندگی یه دِلهِ، مسیح می تَنِ دِلهِ جَلال گیرنِه،.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

20 هَمونجور گه اشتیاقی هَمرا اِنتِظار کَشِمِه و اِمید دارمِه گه هیچی ای دِلِه شَرمندِه نَوومِه، بَلگی جِرأتِ کاملی هَمرا، اَلَن هَم، هَمیشه ای تَرا، چی بَمِردَن و چی زندگی ای دِلِه، مسیح می تَنی دِلِه جَلال گیرنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

20 هَمون طی که اِشتیاقِ هِمراه اِنتظار کَشِمبه و امید دارمه که هیچیِ دِله شرمنده نَبومبه، بلکه جِرأتِ کاملِ هِمراه، اَلان هم همیشه واری، چه بَمِردِن و چه زندگیِ دِله، مَسیح مِ تَنِ دِله جِلال گِرنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




فیلیپیان 1:20
41 Iomraidhean Croise  

عیسی اینه باَگوته تا پِطرُس بِدانه چِطور میرنِه و خُدا رِه جَلال دَنِه. ایما عیسی اونه باَگوته: «می دُمّال بیِه.»


وَلی مَن هَم جان و هَم زِندگی رِه می وَسین بی اَرزِش دانَم، فقط اگه بَتَّنَم می دورِه رِه تَمام هَکُنَم و خِدمَتی که عیسی یه خُداوند جی هِیتَم رِه، سَر اَنجام بَرِسانِم، وَ خُدای فیضِ خَبَرِ خوشِ شهادَت هَدَم.


وَلی پولُس جواب هَدَه: «این چه کاریِه کانین؟ چِرا شیمی بِرمِه یه هَمرهَ می دِلِ اِشکِندِنین؟ مَن حاضِرم عیسی خُداوند اِسمِ خاطری نه فقط زِندان بوشوم، بَلکِه اورشلیمِ دِلِه بَمیرم.»


بعد از اوشانِ دُعا، جایی که اوجِه جَم بان لَرزِه دَکِتِه و هَمه روح القُدُسِ جی پُر هَبان، وَ خُدایِ کَلام رِه جِرأتِ هَمرهَ گونه بان.


پَس اِی اَداشان، خُدایِ رحمت هایِ خاطری، شیمی جی خواهِش کانَم که شیمی تَنِ ایتا زندهِ و مُقَدَّس و خُدایِ دِل بابِ قُربانی یه مِثان پیشکَش هَکُنید که شیمی روحانی عبادَت همینِه.


وَ اُمید اَمَرِه شرمنده نُکانِه، چون خُدایِ مُحَبَت روح القدسِ طریقِ جی که اَمَرِه هَدَه هَبا، اَمیی دِلِ میَن بَریخته هَبا.


شیمی تَنِ اَعضا رِه گُناهِ دَس نَدین تا ناراسّی یه وسیلِه هَبون، بَلکه اون آدَمانِ مِثان که مرگِ جی زندگی یه سمت وَگَرِسَّن، شِمِرِه خِدایِ دَس هَدین. تا شیمی تَنِ اعضا خُدایِ دَس، صالحی یه وسیله هَبون.


مَن دَرَم آدمی یه زَبانِ هَمره شیمی همرهَ گَب زَنَم، اینه وَسین که آدَمین و شیمی جسم ضعیفِ. چون هَمونجور که پیشتَر شیمی تَنِ اعضا رِه ایتا پاکارِ مِثان ناپاکی و بی قانونی یه دَس که روز به روز بیشتر بونه با رِه بِسپارِسّین، پس، اَسه، اوشان رِه صالحی یه پاکاری یه دَس بِسپارین که قدّوسیت رِه ختم بونِه.


چون خِلقت تمام ذوقِ هَمره خُدایِ ریکاشانِ ظاهر هَبوسَّنِ اِنتِظارِ کَشِنِه


هَمونجور که اشعیایِ پیغمبرِ کتابِ دِلِه بَنویشته هَبا: «بِیشین صَهیونِ دِلِه ایتا سَنگ نَنَم که بَکِتَنِ باعث هَبو، وَ ایتا صخره که بَکِتَنِ باعث هَبو؛ وَ هر کی که اونه ایمان بیارِه، شرمنده نَبونه»


اَداشان فَخری که اَمیی خُداوند عیسی مسیحِ دِلِه شِیمی بارِه دارَمِ رِه قَسَم که مَن هر روز دَرَم میرنَم.


چون شُما یِه قیمتِ هَمرَه بَهیِّه هَبَین، پَس خُدا رِه شیمی تَنِ دِلِه جَلال هَدین.


و اونه حواس خدا وخودِشه زِنایِ میَن تقسیم بونه. اینجوری، اَذب و یا نامزِدارِ کیجا، خُداوندِ کارانِ دِلواپَسِ، اینهِ دِلواپسِ که چِطور جسم دِلِه و روحِ دِلِه مُقدّس هَبو. ولی شو دارِه زِنا این دُنیایِ کارانِ دِلواپَسِ، اینهِ دِلواپَسِ که چِطور خودشه شو رِه خوشحال هَکونه.


چون حتّی اَگِه یِذرِه بیشتر می اقتدارِ فَخر هَکُنم شرمنده نَبونَم. اون اقتدار که خُداوند شیمی بَنا هَکُردَنِ وَسین مَرِه هَده، نه شیمی نابودی یه وَسین.


پَس چونکه اینجور اُمیدی داریم، جرأتِ هَمرَه گَب زَنیم؛


هَمَش عیسی یِه مَرگِ اَمی تَن دِلِه دَریم بَرنیم تا عیسی یِه زندگی هم اَمی تَن دِلِه ظاهر هَبو.


و همه یه خاطِری بَمِردِه تا زندهِ آدَمان دِ نه خودِشانِ وَسین، بلکِه اونه وَسین زندگی هَکُنَن که اوشانه خاطِری بَمِردِه و زندهِ هَبا.


مَن اونه وَر هر لَحاظِ جی شِمِرِه افتخار هَکُردَم و شُما مَرِه شرمنده نَکُردین، بلکه هَمونجور که هر اونچه شِمِرِه باگوتیم دُرس با، ثابت هَبا که اَمیی فخر تیتوسِ وَرجه هم بِجا با.


من دِل و جُرأتِ همره دَرَم شیمی هَمره گَب زَنَم. و خیلی شِمِرِه فَخر کانَم؛ مَن خِیلی تسلّی بِیتَم. تمام می مِصیبتهایِ دِلِه خُشحالی یه جی پُرِم.


وَ می زندان دَکِتَن باعث هَبا که بیشتَرِ اَداشان، خُداوَندِ دِلِه اوشانه دِل قَویتر هَبو تا تمام جرأتِ هَمرَه، بی تَرس خُدایِ کلامِ باگوئَن.


حتّی اَگه لازم هَبو که می خون ایتا پیشکِشِ مِثان شیمی ایمانِ قربانی یه وَسین بَریخته هَبو، ذوق دارم و شیمی هَمِه یه هَمره خُشحالی کانَم.


اَسه اون زَجرهایی که شیمی خاطِری بَکِشییَمِ وَسین خُشحالم، و مَسیح هر رنجهایِ کم و کَسری رِه اونه تنِ خاطِری که کلیسائِه می تَنِ دِلهِ جبران کانَم،


اَسِه خُدای صُلح و سلامتی خودِش شِمِره کامِلاً تقدیس هَکونه، و شیمی روح و جان و تَن رِه، تا اَمی خُداوند عیسیِ مَسیح بموئَنِ موقِه بی‌عیب بُمانه.


وَلی اَگه اینه خاطِری که مَسیحی هیسین عَذاب کَشِنین شَرمَنده نَبین بَلکه اینه خاطِری که مَسیحِ اِسم شیمی سَر دَرِه خدا رِه جَلال هَدین.


اَسِه، اِی وَچِه هان، اونه دِلِه بُمانید تا موقِه ایی که اون ظهور هَکونه مُطمَئِن هَبیم و اونه بموئَنِ موقِه اونه جی شَرمَندِه نَبیم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan