Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم تیموتائوس 4:8 - گیله ماز

8 اَسِه، اون صالحی یه تاج می وَسین آمادِه هیسِه، تاجی که خداوند، اون عادلِ داوَر، اون روزِ دِلِه مَرِه دَنه - نه فقط مَرِه، بلکه تمام اوشانیکه اونه ظهورِ شوقِ داشتِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

8 از اَلَن به بعد، هون صالحی ای تاج میسِه آمادِه بَوِه، تاجی گه خِداوَند، هون عادلِ داوَر، اون روزی دِلِه مِنِه دِنِه - نا فقط مِنِه، بَلگی دِشتِه اونانیگه وی ظِهوری شوقِ داشتِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

8 اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم تیموتائوس 4:8
39 Iomraidhean Croise  

«بِجز پیَر هیچکس اون روز و ساعتِ نِدانِه، حتّی ریکا و آسِمانِ فِرِشتِگان هَم باخَبَر نییَن.


داوَری روز خِیلیان مَرِه گونَن: ”خُداوندا، خُداوندا، مَگِه اَما تی اِسمِ هَمرَه نَبوَّت نَکُردیم؟ مَگِه تی اِسمِ هَمرَه آلِشانهِ دِرگا نَکُردیم؟ مَگِه تی اِسمِ هَمرَه خیلی مُعجِزات نَکُردیم؟“


بِدانید داوَری روز، مُجازاتِ تَحَمُل، سُدوم شَهرِ وَسین که گُناه جی پُر با راحَت تَرِ تا اون شَهرِ وَسین.


وَلی تو تی سَرسختی و تی دِلِ خاطری که نَخنِه توبِه هَکونِه، خُداِی غضبِ تی وَسین غضبِ روزِ دِلِه اَمبار کانی، روزی که اونه دِلِه خُدای عادِلانِه قضاوت معلوم بونِه.


وَ نه فقط خِلقت، بَلکه اَما خودِمان هم که خُدایِ روحِ نوبَرِه داریم، اَمی دِلِ میَن نالِه کانیم، همونجور که ذوقِ همره ریکایِ مقامِ دِلِه، فرزند خواندگی و اَمی تَنِ آزادی یه انتظارِ کَشِنیم.


هَمونجور که اِشعیایه پیغمبر کِتابِ دِلِه، بنویشته هَبا: «اونچه رِه که هیچ چِشمی نَدیه، هیچ گوشی نِشنَوِسِّه، و هیچکسِ فِکر نَرسیِه رِه، خُدا خودشه دوسدارانِ وَسین فَراهم هَکُردِه.»


هر کسِ کار معلوم بونه، چون اون ’روز‘ هَمِه چیزهِ بَرمَلا کانِه. چون تَش نتیجه کارِ رِه معلوم هَکُردِه، وتَش هر کاری که آدمان هَکوردَن رِه آزمون کانه.


هر کی مسابِقه دِلِه شونه، هر چی یه دِلِه، خودِشِ جلوه گیرنه. اوشان اینجور کانَن تا اون تاجی که از بِین شونِه رِه بِدَس بیارِن ولی اَما این کاران رِه کانیم تا اون تاجی که از بیِن نَشونِه رِه بِدَس بیاریم.


راس راسی که این خیمِه یه دِلهِ آه کَشِنیم، چون اینهِ مُشتاقیم که اَمی آسِمانی سِرِه رِه ایتا لِواسِ مِثان اَمی تَن دَکُنیم.


تا هر جور که هَبو مُردگانِ جی، زِندِه هَبوسَّنِ بِدس بیارِم.


که ایشان اون امیدِ جی سَر چِشمِه گیرنِه کِه شیمی وَسین آسِمانِ دِلهِ محفوظِ که پیشتر اون حَقیقَتِ کلامِ باره، یعنی انجیل، بِشنَوِسّین.


وَ تا آسِمانِ جی خُدایِ ریکایِ بموئَنِ انتظارِ بَکِشین، که خُدا مُردگانِ جی اونه زندهِ هَکُردِه، یَعنی عیسی، که اَمَرِه اون غَضَبِ جی که ایما هَنه آزاد کانه.


وَلی اِی اَداشان، شُما ظُلَمات دِلِه دَنییَین تا اون روز، ایتا دُزدِ مِثانِ شِمِره غافلگیر هَکونه.


اون موقِه، اون بی‌دینِ مَردَای هَنه، که خُداوند عیسی خودشه دَم نفسِ هَمرَه اونه هَلاک کانه و خودشه پُرشکوهِ بَموئَنِ هَمرَه اونه نابود کانه.


اینجوری، خودِشانِ وَسین ایتا گَنج اَمبار کانَن که آیندِه یه وَسین ایتا خُجیرِ پِی هیسه تا بِتَّنَن اونچه که حقیقی زندگي هیسِه رِه بِدَس بیارِن.


و اَسِه این فیض اَمی نِجات دَهَندِه مسیحْ عیسی یِه بَموئَنِ هَمرَه - آشکار هَبا، همون مسیحْ عیسیِ که اِنجیلِ طریق مرگِ از بِین بَبِرده، و اَبدی زندگی رِه همه یه وَسین آشکار هَکُردِه.


اینه وَسینِ که اینجور عذاب کَشِنَم، ولی عار نِدارَم، چون دانَم کِیه ایمان بیاردِم، وَ حَتم دارَم که اون تانه اونچه که مَرِه بِسپارسِّه هَبا رِه تا اون روز مُحافظت هَکونه.


خداوند اون روز دِلِه، اونه رحمت عطا هَکونه. تو خودِت تمام اون خدمتهایی که اَفِسُسِ شهرِ دِلِه هَکُردِه جی، خبر داری.


ایتا پَهلِوان تاج نَدَنِن، مَگِه اینکه طبقِ مُسابِقه یه قَوانین عمل هَکونه.


مَن خُدا و مسیحْ عیسی یِه وَرجهِ که مُردِگان و زندهِ شانِ داوری کانه، وَ اونه بَموُئَن و پادشاهِی یه خاطری، تِره سِفارش کانَم که


و اَمی اون موبارکِ اُمیدِ چِشم بِراه هَبیم، یَعنی اَمیی عظیمِ خُدا و اَمی نِجات دَهنده عیسی مَسیح جلالِ آشکار هَبوسَّن،


چون اون موقِه که دَبَیم تربیت هَبیم، عوضِ اینکه اَمَرِهِ خُش بیه، اَمَرِه دَرد گیرنِه. وَلی ایما اوشانیکه اونه طریق تربیت هَبان، صالِحی یه بار هارنه که صُلح و سلامتی یه جی پُرِه.


پس مَسیح هَم یِدَفِه قُربانی هَبا تا خیلیانِ گُناهانِ از بِین بَبِره، دُوّمین دفه هَنه، ولی نه گُناهانِ از بِین بَبِردَنِ وَسین، بلکه اوشانه نِجاتِ وَسین که شوقِ هَمرَه اونه چِش بِراهِن.


خوش بِحال اونیکه آزمونِ دِلِه استقامتِ هَمرَه هیسِنِه، چون وَختی آزمونِ دِلِه اِستقامتِ هَمرَه دِرگا بییِه، اون زندگی یه تاجِ گیرنِه، اون تاجی که خُدا خودشه دوس داران وَعدِه هَدَه.


و اِرثی که از بِین نَشونِه و فاسد نَبونه و بَپیس نَبونه که اونِهِ آسِمانِ دِلهِ شِمره بداشتِه هَبا؛


و اون وختی که گالِشانِ رئیس ظهور هَکونه، اون جلالِ تاج که از بِین نَشونِه رِه، بِدس هارنین.


بِیشین، اون، اَبرِشانِ هَمرَه هَنهِ، هر چِشِی اونه دینِه، حتّی اوشانیکه اونه نِیزه بَزَن؛ وَ تمام زَمینِی طایفِه شان، اونه خاطِری شیوَن کانَن. راس راسی که اینجور بونِه. آمین.


ایما بَدییَم که آسِمان واز هَبا، و ایتا اِسبی اَسبِ بِیشییَم! یِنفر اونه سَر سَوارِه که اونه اِسم وفادار و حَقِّ. اون عادلانِه داوری کانه و جَنگِنِه.


اون عذابانِ جی که خِیلی زود کَشِنی، نَتِرس. بِییش، اِبلیس خِیلی زود بعضی اَز شِمِره زِندانِ دِلِه تُووادِنِه تا آزمون هَبین و دَه روز عذاب کَشِنین. تا مرگ وفادار بُمان، که مَن زندگی یه تاجِ تِرِه دَنَم.


اونیکه این چیزانِ سَر شهادت دَنه، گونِه: «حتماً، خِیلی زود هَنَم.» آمین. بیِه، اِی خُداوند عیسی!


اون بیس و چار تا ریش سفید اون تخت نِشینِ پِیش زمین سَر دَکِنِن و اونه که تا اَبد و تا اَبد زِندِئِه رِه پَرَسِّش کانَن و خودِشانِه تاجِ اونه تَختِ پِیش توُوادِنَن و گونَن:


اون تَختِ دُور تا دُور، بیس و چار تا تَخت دَبا، و اون تَختانِ سَر بیس و چار تا ریش سِفید نیشته بان که اِسبی لِواس خودِشانِه تَن و طلایه تاج خودِشانِه سَر داشتِن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan