Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم تیموتائوس 3:2 - گیله ماز

2 مَردُمانِ، خود شیفتِه، پولدوس، مَغرور، مُتِکبر، ناسزاگو، سَرکِش به خودِشانِ پیَر و مآر، ناشُکر، ناپاک،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

2 چون مَردِن، خِد شیفتِه، پولدوس، مغرور، مِتِکبر، ناسزاگو، شی پیر و ماری جا اطاعت نَکِنِنِه، ناشِکر، ناپاک،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

2 چوون مَردِم خود شیفته، پولدوس، مَغرور، متکبّر، ناسزاگو، شه پییِر مارِ جِم اِطاعت نَکاندِنه، ناشِکر، ناپاک،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم تیموتائوس 3:2
43 Iomraidhean Croise  

در این صورَت، دِ اونه واجِب نیِه خودشه پیَرِ کُمَک هَکونه. اینجوری شُما خُدایِ کَلامِ شیمی رَسم و رُسومِ هَمرَه نَدید بِیتین.


وَ عیسی مَردُمِ باگوته: «هوشیار هَبین و حِرص و طَمَعِ جی دوری هَکُنید، چونکه آدَمی یه زندگی به این رَبطی نِداره که اونه دارایی چَنّی زیادِه.»


پولدوسِ فَریسیِان وَختی این گَبانِ بِشنَوِسَّن، عیسی رِه پوسخَن بَزَن.


وَلی شُما شیمی دُشمَنانِ مُحَبَت هَکُنید و اوشانه خوبی هَکُنید و بِدون اینکه پس هَگیتَن فِکر دَبین اوشانه قَرض هَدین، چون شِیمی پاداش گَتِئه و خُدای مُتعالِ ریکا بونید، چون او ناشُکران و بَدکارانه هَمرَه مِهربانه.


چون چَن وَخت پیش، ایتا مَردای که اونِه اِسم تِئوداس با وَرِسَه که اِدّعا کانه با خودِشِ رَه کَسیِه، وَ حدودِ چهار صَد نَفَر رِه خودِشِه دور جَم هَکردِه. وَلی اونِه بَکوشتِن و تمام اونِه دُمّالرو شان هم پَخش و پَلا هَبان.


اون شاخِه شانهِ سَر فَخر نَکُن. اَگه اینجور کانی، یاد نَکُن که تو ریشه رِه نِداری، بلکه ریشه تِرِه دارِه.


و همه یه خاطِری بَمِردِه تا زندهِ آدَمان دِ نه خودِشانِ وَسین، بلکِه اونه وَسین زندگی هَکُنَن که اوشانه خاطِری بَمِردِه و زندهِ هَبا.


چون که همه خودِشانِه نَفعِ دُمّال دَرِن، نه عیسی مسیحِ کارِ دُمّال.


پَس، هر اونچه شیمی وجودِ دِلهِ زَمینیِه رِه، بَکوشین، یَعنی بی‌عفتی، ناپاکی، هوا و هوس، بَدِ خواسِّه ها وطمع که همون بُت‌پرسّیه.


او هر چی یه هَمرَه که خُدا دُخوانِسِّه بونه یا پرسش بونه مخالِفَت کانه، و خودِشِه اوشانه جی سَرتَر دانهِ، تا اوجه که خُدایِ معبدِ دِلهِ نیشِنِه و خودِشِه خُدا معرفی کانه.


هیمِنائوس و اسکندر این دسِّه یه جییَن، که اوشانه شِیطانِ دَس بِسپارِسَّم تا یاد هَگیرَن که دِ کُفر نُگون.


و دانیم که شریعت، صالِح آدمانِ وَسین نییِه، بلکِه اوشانه وَسین که قانون‌ِ اِشکَنِن و نافرمانان، بی‌دینان و گُناهکارانِ وَسینِ، اوشانه وَسین که مُقدس نییَن و اوشانه وَسین که کُفر گونَن؛ اوشانه وَسین که خودِشانِه پیَر و مارِ کُشِنِن؛ آدمکشانِ وَسین،


نه عرق خور، نه زورگو، بلکه آرام هَبو؛ نه جنگی، نه پولدوس.


چون پولدوسی ریشه ایی یه که هر جور بَدی اونه جی به بار هَنِه، و هَمین پولِ حِرصِ که بعضیان ایمان جی دور بونَن، و خودِشان رِه خیلی دَردایِ گِرفتار هَکُردَن.


اونه غرور بِیته و هیچی نِفَهمِنِه. اینجور آدمِ، جنگ و جدال و دعوا مرافه کَلماتِ سَر داره، که اونه جی حَسودی و دعوا و توهین و بَد گَمانِی وَرِسِنِه،


خیانتکار، بی مُلاحِظِه، خودخواه هیسَن. که عیاشی رِه خُدایِ جی بیشتر دوس دارَن


اَگه راس راسی شاهانِه شریعَت رِه طِبقِ اون نِوِشتِه مُقَدَّس بِجا بیارین که گونِه: «تیِ هَمسادِه رِه ایتا تیِ مِثان دوس بِدار،» خُجیر کار هَکوردین.


اینجور که مَعلومِه شُما شیمی غُرورِ دِلِه دَرید فخر کانید. اینجور فخر هَکُردَن بَدِ.


وَلی خُدا بیشتر فیض بَخشِنِه، اینِه وَسین گونِه: «خُدا مَغرورِان پِیش هیسَنِه، وَلی فروتَنان رِه فیض بَخشِنِه.»


همینجور شُما هم اِی جَوانان، مشایخِ جی اطاعت هَکُنید. شُما همه شیمی رفتارِ دِلِه همدیگَرِ هَمرَه فروتنی رِه شیمی کَمَر دَبِدید، چون، «خُدا مغرورِانِ پِیش ایسَنِه، وَلی فروتَنان رِه فیض بَخشِنِه.»


بخصوص اوشانیکه خودِشانِه فاسِدِ هوا و هوسِ خواسِّه هایِ دُمّال دَرِن و اقتِداره کوچِک شُماردِنَن. اوشان اونقَدَر سَرکِش و مَغرورِن که آسِمانِ گَتِه شانِ کُفر باگوتَنِ جی ترسِی نِدارَن؛


ولی اوشان، حیوانِ مِثانَن که شعور نِدارَن و خودِشانِه غریزه یه هَمرَه رفتار کانَن، که دُنیا بومَن تا تَلِه یه دِلِه دَکِن و هلاک هَبون، و اون چیزانی که نَتَّنِن بِفهمِن رِه کُفر گونَن و خودِشانِه فسادِ دِله هلاک بونَن


چون اوشانه گَب غُرور و پوچِ چیزانِ جی پُرِه، اوشانیکه سختی یه هَمرَه بَدِ آدمانِ چنگ جی دَربَشن رِه، خودِشانِه هوا و هوسِ تَلِه یه دِلِه تُووادِنَن.


و خودِشانِه طمعِ راه دِله دِروئی گَبانِ هَمرَه، شِمِرِه غارت کانَن. اوشانه محکومیت که پیشتَر تعیین هَبا با، بیکار نَنیشتِه و اوشانه نابودی‌ نُخاتِه!


ایشان غُرغُر کانَن و همَش ایراد گیرِنَن و خودِشانِه گُناه آلودِ خواسِّه های دُمّال دَرِن؛ اوشان مَغرورِن و هرزِه گَبان خودِشانِه زبان سَر هارنَن و خودِشانِه منفعتِ وَسین، مردُمِ جی تعریف کانَن.


ایما بَدییَم ایتا وحشی جانِوَر دریایِ جی دَرِه دِرگا هَنه. دَه تا شاخ و هفتا کَلِّه داشتِه، دَه تا تاج اونه شاخِشانِ سَر دَبا؛ و اونه هر کَلِّه یه سَر ایتا کفرآمیزِ اِسم بَنوِیشتِه هَبا با.


وَ خودِشانِه دردا و زَخمایِ خاطری، آسِمانی، خُدا رِه لعنت کانه بان. اوشان خودِشانِه کارانِ جی توبِه نَکُردِن.


وَ گَتِه تَگَرگی که هر کدام دور و بَرِ پَنجاه کیلو وزن داشتِه؛ آسمانِ جی آدمانِ سَر بِوارِسِّه، آدمان، خدا رِه تگرگِ بلایی خاطری لعنت هَکُردَن، چون این بَلا خیلی سخت با.


مَردُم گَرمایِ حرارتِ جی بَسوتَنِ و خُدایِ اِسمِ که این بَلاهایِ قدرتِ دارِه، لعنت هَکُردَن، اوشان توبِه نَکُردِن و اونه جَلال نَدَن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan