اول تیموتائوس 4:1 - گیله ماز1 وَلی خُدایِ روح واضِح گونِه که آخرین زَمانهایِ دِلِه، بَعضیان خودِشانِ ایمان جی وَگِردِنَن، اون روحهای جی که گول زَنَن و آلِشانه تعالیم پیروی کانَن. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی1 ولی خِدایی روح واضِح گِنِه گه آخرین زَمونایی دِلِه، بَعضیا شِرِه، هون روحها گه گول زَنِنِه و دِویشونی تعالیم، وقف کِنِنِه و ایمونی جا گِردِنِنِه، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی1 ولی خِدائه روح، واضح گانه که آخِرین زِمون هائه دِله، بَعضیا شه ره اون روح ها که گول زَندِنه و دِوهائه تعالیمِ، وَقف کاندِنه و ایمونِ جِم بَرگِردِنِنه، Faic an caibideil |
اون وحشی جانِوَر گِرِفتار هَبا، و اونه هَمرَه اون دِروئی پیغَمبر که اون وحشی جانِوَر اِسمِ هَمرَه نِشانه ها و معجِزات انجام دَنهِ با و اون نِشانه هانِ هَمرَه اوشانِ گول بَزَه با که اون وحشی جانِوَر علامتِ قبول هَکُردهِ بان و اونه مُجَسمِه رِه پَرَسِّش کانه بان. اوشان هر دُتا، زندهِ زندهِ، تَشِ دریاچه یه دِلهِ که گوگِردِ هَمرَه سوزِنِه، تُووادِه هَبان.