Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




تیتوس 2:12 - Gilaki New Testament

12 و اَمٚرَه آموجه کی جٚه الوات‌ گیری زٚندیگی و خوشیأنی کی گونأ اَمرأ ایسه دٚس فأکٚشیم و پأکٚ زٚندیگی بٚدأریم کی خودایَ خوش بأیِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

12 و أمره یاد دئنه کی بی دینی و دونیا هوا و هوسه ویلأکونیم، أمئه نفس جلؤ بدأریم و صالحی و دینداری همأ ای دؤره مئن زیندگی بوکونیم،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

12 و امرا یاد دِئه کی بی دینی و دُنیا هوا و هوسَ وِلَ کونیم، اَمی نَفْس‌ِ جُلویَ بداریم و صالحی و دینداری امرا، اَ دوره درون زیندگی بُکونیم،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




تیتوس 2:12
59 Iomraidhean Croise  

هرتأ گب کی اینسأنٚ پٚسرٚ ضد بوگفته بٚبه، بٚبخشه بِه، ولی هر کی روح‌القدسٚ ضد گب بٚزٚنه، هیوخت بٚبخشه نیبه، نه اَ دونیأ و نه او دونیأ دورون.


بأزین عیسا خو شأگردأنَ بوگفته: «اگه اینفر جٚه شومأن بٚخأیٚه می دونبأل بأیِه، وأستی خؤرَه خأطرَ ده و خو صلیبَ به چأنَ گیره و می جَا پیروی بوکونه.


و اوشأنَ بأموجید کی تومأمٚ دستورأنی‌یَ کی شٚمٚره بٚدأم، ایطأعت بوکونٚد. موطمٚین بیبید هر جأ کی بیشید، حتّا اگه دونیأ دورترین جیگأیم بٚبه، من همیشٚک شیمی اَمرأ ایسأم!»


زکریأ و ایلیزأبت هر دوتأن خودا چومأنٚ میأن خٚیلی دورستکأر بود و جأن و دیلٚ اَمرأ تومأمی‌یٚ خودا رأ روشَ رعأیت کودید.


و تومأمٚ اَمی زٚندیگی روجأن تیمیزی و عیدألتٚ اَمرأ اونی ورجأ موشغول بیبیم.


«ده وختی ننأ کی شیمی اَمرأ گب بٚزٚنم، چٚره کی اَ دونیأ رییس شیطان، نیزدیکَ بوستأندره. اَنٚم بٚگم اون می رو هیذره قودرتی نأرِه.


وختی فأرٚسِده اویَه و عیسایَ بیأفتده وأورسئید: «اوستأد، چی زمأت بأمؤیی اَیَه؟»


جٚه اَ خأطر تومأمٚ می جأنٚ اَمرأ حقٚ سعی زنٚم کی ایتأ پأکٚ ویجدأنٚ اَمرأ خودا و آدمأنٚ ورجأ زٚندیگی بوکونم.


ولی وختی جٚه عیدألت و صبر و آینده قیضأوت گب بٚزِه، فِلیکس زهله بوکود و پولسَ بوگفته: «اَسه وٚسته! هر وخت مونأسب تشخیص بٚدأم، تی دونبأل اوسه کونم.»


دونیأ مردومٚ کردکأر و زٚندیگی رأ روشَ دونبألَ نوکونید، بلکی وئألید خودا شیمی فیکرأن و اوجور کی فیکر کونیدی‌یَ عوضَ کونٚه کی ایتأ تأزه اینسأنَ تبدیلَ بید. هو وخت تأنیدی خودا ایرأده‌یَ بفأمید، اونچی‌یَ کی خُب و کأمیل و اونی پسند ایسه، بیأفید.


هنٚ وأسی، دِه ولأنید کی گونأ شیمی اَ جأنٚ سٚر کی جٚه بین شِه حوکمرأنی بوکونه، نوکونه اونی شرورٚ هوسأنٚ جَا ایطأعت بوکونید.


اَ مسئله‌یأنَ اَجور صأف و سأده، اربأب و رعیتٚ مثألأن اَمرأ گم کی اونَ بِیتر بفأمید، می منظور اَنه کی هوطو کی پیشتر همه‌ جور گونأ غولأم بیدی، اَسأیٚم او کأرأنی خیدمت رِه حأضیر بیبید کی موقدس و دوروستٚده.


چونکی اَطو بٚبه شیمی رأیَ گومَ کونیدی و هلأکَ بیدی. ولی اگه خودا روحٚ قودرتٚ اَمرأ، اَ کُئنه ذأتَ اونی نأپأکٚ کأرأنٚ اَمرأ جٚه بین اوسأنید، زٚنده مأنیدی.


اونچی کی اَمی گولأزٚ بأعیث بِه، اَن ایسه کی تومأمٚ اَمی صدأقتٚ اَمرأ تأنیمی بیگیم کی اَمی کردکأرٚ میأن مردومٚ اَمرأ و بوخصوص شیمی اَمرأ، همیشٚک صأف و صأدٚق بیم، و اَمی چومٚ اومید فقد خوداوندٚ کومکَ رو نٚهأ بو، نه اَمی قوّتٚ سٚر.


جأن و دیلٚ ریفِقأن، هسأ کی خودا اَجور وعده‌یأنٚ اَمٚرَه بٚدأ، بأیید اَمأنٚم اَمٚرَه جٚه تومأمٚ گونأیأن کی اَمی جیسم و روحَ دوچوکه تیمیزَ کونیم، و خودا جَا ترسِئنٚ اَمرأ کأمیلٚ قودوسیتٚ ور پیش بیشیم.


چونکی مسیح خودا خأسته جَا کی اَمی پئر ایسه خو جأنَ فٚدأ بوکود و بٚمٚرد کی اَمی گونأیأن بٚبخشه بٚبه و جٚه اَ دونیأیی کی پور جٚه گونأیه نیجأت بیأفیم.


اوشأنی کی عیسایٚ مسیحٚ شین ایسٚد، خوشأنی نفس و نأجورٚ خأسته‌یأنَ مسیح صلیبٚ سٚر مِخکوب بوکودٚده.


خودا حتّا پیشتر جٚه دونیأ خلقت جٚه رأی اَمی دوچوکستن مسیحٚ اَمرأ، اَمٚرَه اینتخأب و محبت بوکوده کی اونی فیکر میأن موقدس و بی‌عأیب بیبیم.


شومأن گونأ میأن زٚندیگی کودیدی، او وخت کی جٚه اَ دونیأ رأ روشأن و شیمی نفسٚ قودرتٚ پأدیشأیی ایطأعت کودیدی، ینی هو روحی کی هسأ شورشیأن میأن کأر کونِه.


ولی اَسه خودا شٚمٚره خو اَمرأ آشتی بٚدأ. اَ آشتی جٚه مسیحٚ مٚردنٚ اَمرأ اونی جیسمأنی جأنٚ مٚردنٚ اَمرأ بوستنیه. آخرپٚسی، اَ فٚدأ کودنٚ وأسی ایسه کی مسیح شٚمٚره موقدس بوکود و خودا ورجأ بأوٚرد. اَسه شومأن موقدس و بی‌عأیب و پأک جٚه محکوم بوستنٚ خودا حوضورٚ ورجأ ایسأیید.


چونکی خودا اَمٚرَه دؤنخأده کی نأپأک و شهوت پرست بیبیم، بلکی موقدس و پأک بیبیم.


امّا دروأره‌یٚ او پأک و برأرأنه محبت کی خودا قومٚ میأن وأستی بمأنه، لأزیم نیدینٚم ایچی بینیویسٚم، چونکی خودا خودش شٚمٚره بأمؤخته کی کس‌کسَ محبت بوکونید.


ولأن هیکس تٚرَه تی جوأنی وأسی کوچیکَ کونٚه، هطویم سعی بوکون کی گب زِئن و کردکأرأن و محبت و ایمأن و پأکی دورون همٚتأ ایمأندأرأن رِه سٚرمشق بیبی.


اوشأنی کی اَ دونیأ دورون مأل و مینأل دأرٚده بوگو کی گولأز نوکونٚد و اونَ اومید دٚنٚودد چون دِئر یا زود جٚه بین شِه، بلکی اوشأنٚ اومید خودایَ بٚبه کی هرچی خأییم خو سخأوتٚ اَمرأ، اَمٚرَه فرأهم کونِه تأ اوشأنٚ جَا لیذّت ببریم.


چون اوشأنی کی مأل و مینألٚ جمَ کودنٚ دونبأل دووٚده، دِئر یا زود نأخوشی کأرأنَ دٚس زنٚده؛ اَ کأرأن، خودشأنَ ضربه زٚنِه، اوشأنٚ فیکرَ فأسیدَ کونه، اوشأنَ خرأبَ کونه و نأبودی ور فأکشِه.


رأس‌رأسِی، همٚتأن کی خأیده خودا ایرأده موطأبٚق زٚندیگی بوکوند مسیحٚ عیسا دوشمنأنٚ جَا اَذِت آزأر دینٚده.


چونکی دیماس مٚرَه ترکَ کوده؛ اون اَ دونیأ کأرأنٚ علأقه دأشتٚن و دیل دٚوٚستٚنٚ وأسی بوشؤ تسالونیکی. هطویم کریسکیس بوشؤ غلاطیه و تیتوس بوشؤ دلماتیه.


اَمأنٚم ای زمأت جأهیل و یاغی و اَویر و شهوتأن و کثیفٚ لیذتأنٚ میأن اسیر بیم. اَمی زٚندیگی بوخل و کینه جَا پور بو؛ همٚتأن اَمی جَا نیفرت دأشتید، اَمأنٚم همٚتأنٚ جَا متنفیر بیم.


دِه هیکس خو همسأده‌یَ نأموجِه و اَنکی هیکس خو قوم و خیشَ نیگه "خوداوندَ بٚشنأس!" چونکی، جٚه کوجه‌دأنه و پیله‌دأنه، همّه، مٚرَه شنأسٚده.


خودای پئرٚ چومٚ میأن او مسیحی بی‌عأیب و پأک ایسه کی یتیمٚ زأکأن و ویوه زنأکأنَ یاور بٚدأ و خوداوندٚ رِه وفأ کونه و خؤرَه دونیأ پٚلیدیأنٚ جَا دؤر دأره.


هطویم خودا تأنه مٚرَه و شٚمٚره جٚه اَمی دؤرٚورٚ وسوسه‌یأن آزأدَ کونه و او مردومَ کی خودایَ نشنأسٚده تأ دأوری روجٚ وخت، موجأزأتٚ حوکمأنٚ جیر بٚدأره.


پس هَسأ کی دأنیدی هر چی کی اَمی دؤرٚور نٚهأ جٚه بین شٚده، چنقذر وأستی شیمی زٚندیگی، خودا رِه قأبیلٚ قوبیل و پأک بٚبه.


امّا من دأنٚم کی خودا روح شیمی میأنی ایسأ و جٚه اَ خأطر نیأزی نأریدی کی کسی شٚمٚره بأموجه کی چی بوکونید چونکی خودا روح همه چی‌یَ شٚمٚره آموجه؛ هرچی اون گه ایتأ کأمیل حِئقت ایسه و دورُغ اونی دورونی بیأفته نیبه. پس، هطو کی شٚمٚره بأمؤخته، همیشٚک در مسیح بئیسید و هیوخت اونی جَا دورَ نیبید.


اونی کی ایدعأ کونه مسیحی ایسه، وأستی مسیح مأنستَن زٚندیگی بوکونه.


اَنَ دأنیم کی خودا زأکأنیم و البأقی دونیأ مردوم، شیطانٚ زور و رهبری جیر ایسأده.


اوشأن گفتیدی کی آخرٚ زمأتأنٚ میأن آدمأنی بیأفته بد کی خوشأنٚ کثیفٚ مِیلأنٚ موطأبٚق کردکأر کونٚد و حِئقتَ دٚس پٚرَه گیرٚد.


لأزیمه کی خودا موقدسٚ قوم اَ وضعیتٚ میأن قأیم بئیسٚد، خودا دستورأنَ ایطأعت بوکوند و خوشأنٚ ایمأنَ عیسا رو بٚدأرٚد.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan