Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رومیأن 4:17 - Gilaki New Testament

17 هوطو کی موقدس کیتأبأن دورون بینیویشته بوبوسته: «تٚرَه خٚیلی قومأنٚ پئر چأکودم.» اَ کأر اَن وأسیه کی ایبرأهیم او خودایَ ایمأن بأوٚرده کی مورده‌یأنَ زٚنده کونه و تأزه چیأنَ جٚه اونچی کی ننأ چأکونه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

17 هوطوکی تورات کتاب مئن بنویشته بوبو: «مو تأ خیلی از میلتون پئر بودم.» و خُدا دید مئنم هیطوره، خُدایی کی ابراهیم اونَ ایمون بارده، اون کی بمرده انه زینده واکونه و او چیزونئه که وجود ندانن، هستی هدئنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

17 هُطوکی تورات کتاب درون بینیویشته بُبوسته: «من تَره خَیلی جه ملتّانِ پئر بُکودم.»- و خُدا دیدِ درونم هَطویه، خُدایی کی ابراهیم، اونَ ایمان باورد کی مُرده ئانَ زنده کونه و اُ چیانیَ کی وجود ناره هستی فَدِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رومیأن 4:17
32 Iomraidhean Croise  

اَ خیألم شیمی کله جَا بیرونَ کونید، چونکی شیمی جد ایبرأهیمه خودا غضبٚ جَا جیویزیدی، چون اَ بیأبأنٚ سنگأنٚ اَمرأ خودا تأنه ایبرأهیمٚ رِه زأی چأکونه!


هوطو کی پئر مورده‌یأنٚ زٚنده کونه و اَشأنَ زٚندیگی فأدِه، پٚسرم هرکی‌یَ بٚخأیٚه، زٚندیگی فأدِه.


ایطمینأن بٚدأرید او زمأت فأرٚسِه و رأس‌رأسِی اَسه فأرٚسِه، کی پٚسرٚ صدایَ موردیأنٚم ایشتأوده و هرکی اونَ بشتأوه، زٚنده بِه.


فقد خودا روح ایسه کی اینسأنَ همیشٚکی زٚندیگی بخشه. اینسأنی حقٚ و سعی زِئن فأیده نأرِه. ولی اَ گبأنَ کی شٚمٚره بوگفتم، روح و زٚندیگی ایسٚد.


او کأرأنی کی جٚه پیشتر آشیکأر بو.


اَنٚم بٚگم کی، مگه خودا فقد یوهودیأن خودایه؟ مگه اوشأنی کی یوهودی نییٚده خودایٚم نییٚه؟ البت کی ایسه.


هنٚ وأسی، او وخت کی خودا ایبرأهیمَ بوگفته کی اونَ ایتأ پٚسر زأی فأدِه و جٚه اونی نتأج مردوم زیأدی بوجود اَیٚده، ایبرأهیم خودا وعده‌یَ ایمأن بأوٚرده، گرچی اَ کأر بوستنی نوبو.


اگه اونی خوروم کأرأن بأعیث بوبوسته کی خودا ورجأ قوبیل بٚبه، تأنستی گولأز بوکونه. ولی خودا رأ روش اَن نوبو.


و اگه او خودا روح کی عیسا مسیحَ مٚردنٚ پٚسی زٚنده کوده، شیمی وجود میأن بمأنه، هو خودا شیمی جٚه بین شؤئؤنی جأنٚم مٚردنٚ پٚسی هه روحٚ اَمرأ کی شیمی وجود میأن نٚهأ، زٚنده کونه.


ولی پیشتر جٚه اَنکی زأکأن بودونیأ بأیٚد و ایتأ خوروم یا بدٚ کردکأر بوکونٚد، ربکا خودا جَا ایتأ پیغأم فأگیفته. (اَ پیغأم نیشأن دِهه کی خودا مردومَ خو خأسته موطأبٚق اینتخأب کونه؛


و هطویم: «دوروست هویه کی اوشأنَ بوگفته بوبوسته بو، شومأن می قوم نیئیدی"، اوشأن "خودا زٚنده زأکأن" دؤخأده بٚده.»


خودا اوشأنی‌یَ اینتخأب بوکوده کی دونیأ معیأرأنٚ اَمرأ مردومٚ میأن جٚه ضعیف و پس‌بٚزِه آدمأن ایسٚد. هطویه، خودا هوشأنی‌یَ اینتخأب بوکوده کی دونیأ اَشأنَ هیچی نأنِه، کی نیشأن بٚده اوشأنی کی موهیم و پیله کس بیدِه بٚده، هیچ ایسٚد؛


هوطو کی موقدسٚ کیتأبأن دورون بینیویشته بوبوسته: «اوّلی اینسأن ینی آدم، ایتأ زٚنده جأن بوبوسته». ولی آخری آدم، ینی مسیح، او روح کی حیأت بخشه بوبوسته.


او خودایی ورجأ کی همه کسَ زٚندیگی بٚبخشه و مسیح عیسا ورجأ کی شوجأعتٚ اَمرأ پُنتیوس پیلاتُسٚ روبرو شهأدت بٚدأ، تٚرَه نصیحت کونم


بأزون، ایبرأهیمٚ جَا، ینی اونی کی هیذره دِه نتأنستی زأی اَوٚردٚنٚ رِه کأری بوکونه، نسلأنی بیرون بأمؤ کی هوطو آسمأنٚ ستأره‌یأن و دریأ کنأرٚ فورشٚ مأنستَن، ایشمأردنٚ شین نوبود.


ایمأنٚ اَمرأیه کی فأمیم تومأمٚ دونیأ خودا فرمأنٚ اَمرأ چأکوده بوبوسته، اوطو کی اونچی بیدِه بِه، جٚه او چیزأنی کی بیدِه بوستنیه، چأکوده نوبوسته.


هه ایمأنٚ اَمرأ بو کی وختی نوح دروأره‌یٚ او کأرأن کی هنو بیدِه نوبوسته بو، وأخٚوٚرَ بوسته، ایتأ موقدسٚ ترسٚ اَمرأ ایتأ کشتی چأکوده کی خو خأنوأرَ نیجأت بٚده. اون خو ایمأنٚ اَمرأ بو کی دونیأیَ محکومَ کوده و عیدألتَ ارث ببرده، خودا ورجأ بی‌گونأ بٚحیسأب بأمؤ، کأری کی ایمأنٚ نتیجه ایسه.


وختأنی بو کی شٚمٚره هیکس نٚشنأختی، امّا اَسه خودا قوم بٚحیسأب اَئید؛ وختأنی بو کی خودا مهرٚوأنی و بخششٚ جَا محروم بید، امّا هسأ اونی لوطف و محبتٚ جَا ایستفأده کودأندرید.


امّا اَی جأنٚ دیلأن، اَ حِئقتٚ جٚه خأطر نٚبٚرید کی خودا رِه ایتأ روج یا هیزأر سأل توفیر نوکونه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan