Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رومیأن 3:5 - Gilaki New Testament

5 ولی ایمکأن دأره بعضیأن بٚگد کی اَمی گونأ کأری خورومٚ آخرپٚسی دأره، چونکی آدمأنَ نیشأن دِهه کی خودا چندر عأدیله. پس مگه اینصأفٚ جَا دؤر نییٚه کی اَمٚرَه موجأزأت بوکونه؟ (البت هطوچی دلیلأن تومأمٚ و کمأل اینسأنیه.)

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

5 ولی اگه امئه ناراستی خُدا راستئه آشکارَ کونه، چی خان گوتن؟ مگه خُدا او موقع کی امئه سر غضب کونه ظالیمه؟ آدم مورسون گب زِئدرم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

5 ولی اَگه اَمی ناراستی خُدا راستیَ آشکارَ کونه، چی بایستی بیگیم؟ مگه خُدا اُ موقع کی اَمی سر غضّب کونه ظالمه؟ آدمِ مانستن گب زِئن دَرم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رومیأن 3:5
32 Iomraidhean Croise  

جأن و دیلٚ ریفِقأن، هیوخت هیکسٚ جَا اینتقأم فأنگیرید، بلکی اونَ خودا عأدیلٚ غیظَ وأگوذأر بوکونید، چونکی موقدس کیتأبأنٚ دورون بینیویشته بوبوسته: «خوداوند فٚرمأیه: اینتقأم و جزأ می شین ایسه.»


اگه تی دیلَ سختَ کونی و توبه نوکونی تٚرَه وأشتنأکٚ موجأزأت فرأهم کونی، چونکی ایتأ کمٚ زمأتٚ میأن خودا غیظ و غضبٚ روج فأرٚسِه هو روج کی اونی دورون خودا تومأمٚ اَ دونیأ مردومَ عدلٚ اَمرأ محکومَ کونه


هسأ، دأنیم هر چی‌ کی شریعت گه، اوشأنی‌یَ گه کی خوشأنَ اَ حوکمأنٚ جیر دأنده کی اونی موطأبٚق کأر انجأم بٚدٚد، چونکی شریعتٚ قصد اَنه کی هرتأ بهأنه فورصتَ اینسأنأنٚ جَا فأگیره و نیشأن بٚده کی تومأمٚ دونیأ خودا حوضورٚ جَا تقصیرکأرٚده.


ولی وأزم ایمکأن دأره اینفر بٚگه: «اگه می نأدوروستی بأعیث به کی خودا رأستی ویشتر آشیکأرَ بٚه و اونی جلال ویشتر بیدِه بٚبه، چوطو تأنه مٚرَه ایتأ گونأکأرٚ مأنستَن محکوم بوکونه؟»


بأزین اَطو بٚبه دروأره‌یٚ اونچی کی ایبرأهیم بیأفته چی وأ بیگیم، اون کی اینسأنی حیسأب بوکونیم، اَمأن کی یوهودی ایسیمٚ پیله بأبأ بو؟


ولی بیدینید خودا چندر اَمٚرَه دوس دأشتی کی هطو کی دأنستی اَمأن گونأکأر بیم، مسیحَ اوسه کوده کی اَمی وأسی فٚدأ بٚبه.


خُب، اَسه چی وأ کودن؟ مگه وأستی اَمی او سأبٚقٚ زٚندیگی‌یَ ایدأمه بٚدیم کی گونأ جَا آلودَه بو، کی خودایٚم ویشتر فیض و لوطف اَمٚرَه نیشأن بٚدأ؟


اَ مسئله‌یأنَ اَجور صأف و سأده، اربأب و رعیتٚ مثألأن اَمرأ گم کی اونَ بِیتر بفأمید، می منظور اَنه کی هوطو کی پیشتر همه‌ جور گونأ غولأم بیدی، اَسأیٚم او کأرأنی خیدمت رِه حأضیر بیبید کی موقدس و دوروستٚده.


پس مگه منظور اَنه کی دینی حوکمأن گونأ جَا آلوده‌ ایسه؟ معلومه کی نییٚه! رأس‌رأسِی، اَن دینی حوکمأن بود کی می گونأیَ مٚرَه نیشأن دٚیی. مٚثٚل اَوٚرم، اگه دینی حوکمأن نوگفته بود «طمع نوکون»، هیوخت نفأمستیم کی طمع کودن گونأیه.


پس تومأمٚ اَ خوروم چیأنٚ جولو، چی بیگیم؟ اگه خودا اَمی اَمرأیه، کیسه کی بتأنه اَمی ضد بٚبه؟


پس، چی بیگیم؟ تأنیم اَطو نتیجه بیگیریم کی خودا ایتأ خورومٚ فورصت اوشأنی کی یوهودی نییٚده دٚسٚ دورون بٚنأ؛ اَشأن پیشترأن خودا رِه وأورس وُورس نوکودٚده، ولی اَسه تأنٚده ایمأنٚ اَمرأ، بی‌گونأ بٚحیسأب بأیٚد و خودا ورجأ قوبیل بٚبٚد.


و اگه مورده‌یأن رِه قیأمت نٚمأنه، می جنگستن درنده جأنوٚرأنٚ اَمرأ ینی هو افسس شهرٚ مردومأن، چی بهره دأشتی؟ اگه قیأمت ننأ، «بأیید بوخوریم و وأخوریم، چونکی فردأ میریمی.»


بلکی فیکر بوکونید کی اَ ریزٚ گیریأنٚ جٚه اینسأنی فیکر گم. ولی اَطو نییٚه، چونکی خودا قأنونم هنَ گه.


رأس‌رأسِی اَمی حقٚ سعی اَن ایسه کی هرتأ کأرٚ دورون ثأبیت بوکونیم کی خودا رأس‌رأسِی خیدمتگوزأرأن ایسیم. هرجور رنج و سختی و زحمتَ تحمول بوکودیم؛


بیدینید اَ غورصه کی خودا رِه بو، چی آخرپٚسیأنی شیمی میأن بوجود بأوٚرد: چی حقٚ سعی، چی ذوقی شیمی پأکَ بوستنٚ رِه، چی نیفرتی، چی ایحسأس خطری، چی دیلتنگی، چی غیرتی، و چی آمأده بوستنی اونی کی خطأ بوکوده تِنبیهٚ رِه. هرتأ کأرٚ دورون ثأبیت بوکودید کی او مأجیرأ دورون هیذره تقصیر نأشتید.


بلکی اونی خلأف، اگه منم قبلن او قدیمی روشأنَ کی جٚه شریعت حوکمأن بو فوگوردأنِم، ایوأردِه چأکونم، نیشأن دٚهٚم کی گونأکأرٚم و قأنونَ بٚشکنِم.


جأنٚ دیلٚ برأرأن، حتّا اَمی روجأنه زٚندیگی دورونی، اگه اینفر ایتأ عرضٚ حألی یا قولنأمه‌‌ای ایمضأ بوکونه و یا ایتأ وصیتنأمه بینیویسه دِه هیکس نتأنه اونَ بأطیلَ کونه و یا اونٚ ایچی‌یَ عوضٚ کونه.


و بٚرّه سورود و موسا، خودا خیدمتگوزأرٚ سورودَ خأندیدی و گفتیدی: «اَی خودایی کی تی مأنستَن نئیسأ، تی کأرأن پیله‌دأنه و پورجلاله! اَی قومأنٚ پأدیشأ، تی رأیأن عیدألت و حقه! اَی خوداوند، کیسه کی تی جَا زهله نوکونه؟ کیسه کی تی نأمَ حورمت نٚنه؟ چونکی تنأ تو پأک ایسی. همٚتأ قومأن اَیٚده و تی حوضور پرستٚش کونٚده، چونکی تی خوروم کأرأنَ دینٚده.»


ولی اَی تو آسمأن، بابِلٚ بخت و ایقبألٚ جَا خوشأل بوبو! و شومأن اَی خودا قوم و روسولأن و پیغمبرأن خوشألی بوکونید! چونکی خودا شیمی اینتقأمَ اونی جَا فأگیفته.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan