Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رومیأن 2:4 - Gilaki New Testament

4 اگه خودا تأ هسأ تٚرَه صبر و تحمول نیشأن بٚدأ، آیا اَن تِرِه موهیم نییٚه؟ آیا نفأمی کی خودا مهرٚوأنی، تی توبه کودنٚ رِه بو؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

4 یا ای کی خدا مهربونی، طاقت و پیله صبره کوچیک شومارنی و واخُب نیی کی خُدا مهربونی اینه واسیِ کی تأ توبه سو ببره؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

4 یا اَنکی خُدا مهربانی و طاقت و پیله صبرَ، کوچک ایشماری و واخُب نیئی کی خُدا مهربانی اَنِ واسیه کی تَره توبه سمت بَبره؟

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رومیأن 2:4
51 Iomraidhean Croise  

اَ موضو میأن، یوهود و اونی کی یوهودی نییٚه برأبٚرٚده، چونکی همٚتأن ایتأ خوداوند دأرٚده، او خوداوند کی خو پیله گنجأنَ اوشأنی ایختیأر نِهِه کی اونی تشنه و طألب ایسٚد.


پس بیدینید خودا چندر مهرٚوأن و هطویم سختگیره. اون نأفرمأنأنٚ رِه خٚیلی سختگیره. ولی اگه شومأن او ایمأن و محبتَ کی اونَ دأریدی قأیم بمأنید، شِمِره مهرٚوأن بِه. اگه اَطو نٚبه، شومأنم وأوِه بیدی.


وای کی چی پور جلالٚ خودا دأریم! اونی حیکمت و دأنش و ثروٚت چی پیلّه ایسه! اونی ایرأده و رأیأن اَمی فأمٚ جَا ویشتره!


چونکی خودا عیسایَ او قوربأنی مأنستَن کی گونأ رِه کفأره بِه، فأدأ و اَسه وختی اینسأن ایمأن اَوٚره کی عیسا خو زٚندیگی‌یَ قوربأنی بوکوده و خو خونَ فوکوده، خودا حوضور عأدیل بٚحیسأب اَیِه. اَ قوربأنی، خودا عدل و اینصأفَ نیشأن دِهه، چونکی اون تومأمٚ صبر و تحمولٚ اَمرأ، اوشأنی‌یَ کی پیشتر گونأ کودیدی موجأزأت رِه، خو جولویَ بیگیفته.


خُب، اَسه چی وأ کودن؟ مگه وأستی اَمی او سأبٚقٚ زٚندیگی‌یَ ایدأمه بٚدیم کی گونأ جَا آلودَه بو، کی خودایٚم ویشتر فیض و لوطف اَمٚرَه نیشأن بٚدأ؟


ولی اگه اَمی نیجأت خودا شریعتٚ و حوکمأن انجأم دٚئنٚ اَمرأ بٚدٚس نأیِه، بلکی خودا اونَ خو لوطف و فیض وأسی اَمٚرَه عطأ کونه، مگه اَن اَ مأنی‌یَ دِهه کی تأنیم وأزم گونأ بوکونیم؟ هیوخت!


مقدونیه ایمأندأرأن هرچن ایمتحأنأنٚ میأن خٚیلی رنج بٚکشِئد، ولی همیشٚک خوشألٚد؛ و هرچن خٚیلی فِقِرٚده، ولی خٚیلی دٚسٚ دیلوأز ایسٚد.


دوعأ کونم شیمی دیلٚ چومأن روشنَ به کی بدأنید اون اَمٚرَه چی اومیدٚ وأسی دعوت بوکوده، اومیدی کی تومأمٚ شوق و ذوق اَمرأ اونی رأفأ ایسأییم. هطویم بدأنید کی او ارث کی موقدسأنٚ رِه حأضیرَ کوده، چی پورجلال و فتٚ‌ فرأوأن ایسه.


در اون اَمأن جٚه طریقٚ اونی خون آزأدی‌یَ به دٚس بأوٚردیم، هو گونأیأنٚ بخششَ کی خودا فیضٚ فرأوأنی اَمرأ برأبره،


امّا خودا کی اونی لوطف و رحمت ویشتر جٚه اَمی فیکرٚ قودرت ایسه، اَمٚرَه اَنقد دوس دأشتی


تأ جٚه اَ رأ بتأنه خو فیضَ کی اونی بوزورگی‌یَ نشأ وٚصف کودن مسیح عیسایَ زمأتأنی کی پیش دٚرٚه دورون همٚتأنَ نیشأن بٚده هو فیض کی اونی مهرٚوأنی دورون اَمِرِه ظأهیرَ بوسته.


من اونی جَا خأیم کی خو تومأنٚ نوبوستٚنی بخشش وأسی، شیمی بأطینَ خو روحٚ اَمرأ پورقودرت و توأنمند چأکونه.


دوروسته، خودا اَ فیضَ مٚرَه بٚبخشه کی جٚه کوجه‌دأنه موقدسینٚم کوجه‌دأنه‌ترم کی خوروم خٚوٚرَ اوشأنی‌یَ کی یوهودی نییٚده فأدٚم کی اَشأنی رِه چی ارزنده گنجی در مسیح در دسترس بٚنأ بوبوسته کی هیذره نشأ اونَ توصیف کودن


خودایٚم عیسا مسیح فدأکأری وأسی، شیمی تومأمٚ ایحتیأجأنَ خو پورجلال ثروٚتٚ اَمرأ جٚه بین بٚره.


چون خودا تصمیم بیگیفت کی اَشأن بفأمٚد کی مسیحٚ پور جلالٚ ثروٚت، شومأن غیرٚیوهودیأنٚ شینم ایسه و او رأز اَنه کی:«مسیح شیمی وجودٚ دورون شیمی پورشوکو اومیده!»


می دوعأ اَنه کی همیشٚک شیمی دیل ‌گرم بٚبه و محبتٚ پورزورٚ لأفندأنٚ اَمرأ کس‌کسَ دوچوکید و رأس‌رأسِی ایمأن و آشیکأرٚ درک کودنٚ اَمرأ مسیحٚ شنأختنَ بٚدٚس بأوٚرید. چون، خودا او پیله رأز کی اَسه آشیکأرَ بوسته، هو مسیحه.


ولی خودا مٚرَه رحم بوکوده کی اَطویی عیسا مسیح بتأنٚه مٚرَه ایتأ نیشأنه مأنستَن دیگرأن وأسی ایستفأده بوکونه و نیشأن بٚده کی حتّا ایتأ بدترینٚ گونأکأرأنٚ وأسییٚم صبر دأره کی البأقیم بفأمٚد کی تأنٚده همیشٚکی زٚندیگی بٚدأرٚد.


اوشأنی کی اَ دونیأ دورون مأل و مینأل دأرٚده بوگو کی گولأز نوکونٚد و اونَ اومید دٚنٚودد چون دِئر یا زود جٚه بین شِه، بلکی اوشأنٚ اومید خودایَ بٚبه کی هرچی خأییم خو سخأوتٚ اَمرأ، اَمٚرَه فرأهم کونِه تأ اوشأنٚ جَا لیذّت ببریم.


ینی هوشأنٚ روحأن کی جٚه قدیم، نوحٚ زمأت خودا جَا ایطأعت نوکودٚد، او وختی کی نوح موشغولٚ چأکودنٚ کشتی بو، خودا صبر و حوصله اَمرأ اوشأنی توبه رأفأ ایسأبو. فقد هشت نفر او توفأنٚ آبٚ جَا نیجأت بیأفتٚد


و خودایٚم آسمأنٚ دروأزه‌یأنٚ شِمِره وأزَ کونِه تأ اَمی خوداوند و نیجأت بٚدأ کس، عیسایٚ مسیح پأدیشأیی دورون بیشید.


هطویم بدأنید کی خوداوندٚ صبر، ایتأ فورصت ایسه مردومٚ رِه تأ نیجأت بیأفٚد. اَن هونی ایسه کی اَمی جأنٚ دیلٚ برأر پولسٚم او حیکمتٚ اَمرأ کی خودا اونٚ بٚدأ بو، شٚمٚره بینیویشته.


پیشتر جٚه هرچی خأیم اَ موضویَ خأطر نیشأن بوکونم کی آخری زمأتأنٚ میأن، آدمأنی پیدأ بٚده کی هر نأجورٚ کأرَ کی اوشأنی فیکرَ برسه دٚس زٚنٚد و حِئقتَ رخشنَ گیرده


اَنٚ وأسی ای عیده مردومٚ فیکرٚ ضد، مسیح خو اَمؤن وعده وأسی دِئرٚ نوکوده. اون در اصل صبر کونه و فورصت دِهه کی گونأکأرأن توبه بوکوند، چونکی نٚخأیه هیکس هلأکَ به.


من اونَ فورصت بٚدأم کی توبه بوکونه، خو رأیَ وأگردأنِه؛ ولی نخأسته.


اَسه دٚرٚ جولو بٚپأ ایسأم، دٚرَ کؤبستأندرم. هرکی می صدایَ بشتأوه و دٚرَ وأزَ کونٚه، بودورون شٚم، اونی اَمرأ سٚفره سٚر نیشینم و اونم می اَمرأ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan