Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




موکأشفه 7:17 - Gilaki New Testament

17 چونکی او "بٚرّه" کی تختٚ ورجأ بٚپأ ایسأ، اَشأنَ خوردنی فأدأ، اوشأنٚ شبأن بِه و اَشأنَ حیأتٚ آبٚ چشمه‌یأنٚ ور هیدأیت کونه؛ و خودا اَشأنٚ چومأنٚ جَا هرتأ آرسویَ پأکَ کونه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

17 چون او بره کی تخت مئن ایسأ اوشؤن گالش بنه، و اوشؤنه زیندگی چوشمه ئان آؤ سمت راهنمایی کؤنه. و خدا هرته أرسؤ اوشؤن چوشمؤن أجی پکأکؤنه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

17 چون اُ برّه ای کی تختِ میان ایسَه، اوشانِ شبان خوائه بوستن، و اوشانَ، زیندگی آبِ چشمه‌ئانِ سو، رانمایی خوائه کودَن. و خُدا هر آرسوییَ اوشانِ چومانِ جا پاکَ كونه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




موکأشفه 7:17
42 Iomraidhean Croise  

اَی بیت لحم تو، یهودا سرزمینٚ میأن جٚه همه کوجه‌دأنه‌تر نییی، چونکی تی جَا ایتأ فرمأنروأ بیرون اَیِه کی می قوم، بٚنی ایسرأییلَ رهبری کونه.»


«خوشأ بحألٚ غم بیدِکأن، چون دیلدأری گیرده.»


«من خوروم شبأن ایسٚم. خوروم شبأن خو جأنَ نِهِه کی گوسوٚندأنَ، گورگأنٚ چنگٚ جَا نیجأت بٚده.»


«من خوروم شبأن ایسٚم و می گوسوٚندأنَ شنأسٚم و اوشأنم مٚرَه شنأسٚده.


عیسا جوأب بٚدأ: «اگه بدأنسته‌بی کی خودا چی خورومٚ پیشکشی خأیه تٚرَه فأدَه و اگه بدأنسته‌بی کی من کی ایسٚم، هو وخت می جَا زٚنده آبَ خأستی.»


او زنأی بوگفته: «تو کی بدره و لأفند نأری و چأیٚم کی جولفه؛ پس اَ زٚنده آبٚ حیأتَ جٚه کویه اَوری؟


امّا هر کی جٚه اَ آبی کی من فأدٚم وأخوره، هیوخت اونَ تشنَه نوکونه، بلکی اَ آب اونی دورون ایتأ چشمه مأنستَن بِه کی قُل زِئندره و همیشٚکی زٚندیگی‌یَ اونَ بخشه.»


«پس شیمی حواس شیمی رو و خودا قومٚ رو بمأنه. خودا گلّه ینی کیلیسایَ کی خو خونٚ اَمرأ بیهه‌یَ خورأک فأدید و شبأنی بوکونید، او کیلیسا کی روح‌القدس شٚمٚره اونٚ رو مسئول چأکوده.


می خأهیش اَنه کی او گلّه‌یی کی خودا شٚمٚره بیسپأرده خورأک بدید. دیلخوری‌ و زورٚ اَمرأ نٚبه بلکی اَنی وأسی بٚبه کی خودایَ خیدمت کودأندرید و نه نأمشروع نفعٚ وأسی بلکی عشق و علأقه اَمرأ اوشأنٚ جَا مورأقبت بوکونید.


اوشأن هو آدمأنی ایسٚد کی خوشأنَ، زنأکأنٚ اَمرأ آلودَه نوکودد، چونکی باکره ایسٚد. اوشأن هرتأ جیگأ کی بٚرّه شِه، اونَ دونبألَ کونٚد. اَ آدمأن جٚه مردوم میأن بیهه بوبوستٚد کی هچین ایتأ موقدس پیشکشی مأنستَن خودا و بٚرّه‌یَ پیشکش بٚبٚد.


شهر میأن هیتأ معبد بیدِه نوبوستی، چونکی خودا کی تنأ قأدیر ایسه و بٚرّه، اونی معبد ایسٚد.


اَ شهر هیذره خورشید و مأهٚ نورَ لأزیم نأشتی، چونکی خودا و بٚرّه جلال و عظمت شهرَ روشنَ کودی.


خودا هرتأ آرسویَ اوشأنی چومأنٚ جَا پأکونه. دِه نه مٚردنی به و نه غورصه، نه نأله و نه درد، چونکی تومأمٚ اَشأن قدیمی دونیأ شین بو کی جٚه بین بوشؤ.»


دِه تومأنَ بوسته! من الف و یا، و اوّل و آخر ایسٚم. من هرکی‌یَ کی تشنه بٚبه زٚندیگی آبٚ چشمه جَا مرجأنه فأدٚم کی وأخوره.


بأزین آب حیأتٚ روخأنَ مٚرَه نیشأن بٚدأ کی بولور مأنستَن صأف و زولال بو. او روخأن خودا و بٚرّه تختٚ جَا جأری بوستی،


اَ سورودَ خأنٚده: «اَی خوداوند، جلال و حورمت و قودرت، تٚرَه شأیسته ایسه؛ چونکی تو تومأمٚ دونیأ موجودأنَ خلق بوکودی و همه چی تی ایرأده اَمرأ چأکوده بوبوسته.»


او وخت ایتأ بٚرّه‌یَ بیدِم کی عَینٚ خیأله اونَ سٚرَ وأوِده، ولی او تخت و زٚنده جأنورأنٚ روبرو و بیست و چأرتأ پیرٚ آدمٚ میأن بٚپأ ایسأ بو. اون هفتأ شأخ و هفتأ چوم دأشتی کی هو روح کی هفتأ ایسه تومأمٚ دونیأ جأجیگأیأنَ اوسه به.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan