موکأشفه 3:1 - Gilaki New Testament1 «اَ پیغأمَ ساردِسٚ کیلیسا فٚرٚشته رِه بینیویس: اَ پیغأم جٚه اونی ور ایسه، او روح کی هفتأ ایسه و هفتأ ستأرهیَ دأره: دأنٚم اوطو کی نیشأن دِهه، ایتأ پور جونب و جوشٚ کیلیسا و زٚنده ایسی، ولی حِئقتَ بٚخأیی بٚمٚردهیی. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی1 «و ساردس کلیسای فریشته به بنویس: «او که خدای هفت ته روح و هفت ته سیتارهَ دأنه، ایطؤ گونه: تی اعمال أجی واخوبم. این وأسی سرشناسی کی زیندهَ ی، اما بمرده دأنی. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان1 «و ساردِسِ کلیسا فیریشته ره بينیويس: «اونكی خُدا هَفتا روح و هَفتا ستاره یَ دَره، اَطو گه: تی اعمالِ جا واخَبرم. اَنه واسی سرشناسی کی زنده ای، ولی بَمردهئی. Faic an caibideil |
اوشأن تو اَ فیکر بود کی بفأمٚد کی مسیح روح، اوشأنٚ جأنٚ میأنی دروأره چی گب زٚنِه. چونکی روح اوشأنی رِه وأگویا کودی کی مأجرایانییَ بینیویسٚد کی مسیح رِه ایتفأق دکفه و او زحمتأنییَ کی اون کٚشٚه و او جلالی کی بأزون یأفه ایشأره بوکوند، امّا اَشأن نأنستٚد کی اَ مأجرأیأن چی کسی رِه و چی وختأنی ایتفأق دکفه.
اَ آدمأن کی کیلیسایأن میهمأنیأنٚ دورون، اَیٚده شیمی جمَ میأن، کثیفٚ مألهیٚ مأنٚد کی شٚمٚره آلودَه کونٚده. بیحیأگیری اَمرأ خنده خنده کونٚده و خوشأنی شکمَ سِئرٚ کونٚده، البأقیأنٚ حألَ نٚپّأیٚده. هطو اَبرأنی مأنٚده کی خوشکٚ زیمینأنٚ جَا دٚوأرٚده، بیاَنکی ایتأ توکّه وأرٚش برأرأنٚد. اوشأنی قولأن ایعتبأر نأرِه. هطو دأرأنٚ مأنٚد کی مِیوه فأدأنٚ زمأت، هیچی اَشأنَ وأنجه. اَشأن دو وأر مٚردنٚ مزهیَ چٚشٚده؛ ایوأر او زمأت کی گونأ دورون ایسأ بود و ایوأر دِه وختی جٚه مسیح خوشأنی دیمَ وأگردأنِده. هنٚ وأسی، وأستی خودا دأوری رأفأ بئیسٚد.