موکأشفه 15:1 - Gilaki New Testament1 آسمأنٚ میأن ایتأ دِه عجأیب غرأیبٚ نیشأنه بیدِم کی ایتأ موهیمٚ ایتفأقٚ جَا خٚوٚر دٚئی: هفتأ فٚرٚشته، هفتأ آخری بلأیَ بدأشته بود کی فوکوند زیمین سٚر، کی آخرپٚسی خودا غیظ فوروز بأیٚه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی1 او زمت یکته د عجیب و پیله نوشؤنه آسمؤن مئن بدئم؛ هفت ته فریشته که هفت ته بلا اوشؤن همرأ دبو. اوشؤن، آخرته بلائان ایسن؛ چونکی خدا غضب اوشؤن همرأ تمنأبنه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان1 اُ موقع ایتا دِه پیله نیشانه و عجیب، آسمان درون بيدِم، هَفتا فیریشته کی هَفتا بَلا اوشانِ امرا بو، اوشان آخرتا بَلا ئان ایسید، چونکی اوشانِ امرا خُدا غضب تمانَ به. Faic an caibideil |