Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مَرقُس 5:7 - Gilaki New Testament

7 ایجگره بٚزِه: «اَی عیسا، ای موتعألٚ خودا پٚسر، می اَمرأ چیکأر دأری؟ تٚرَه بوخودا مٚرَه اَذِت نوأکودٚن!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

7 قایم فریاد بزه: «اَی عیسی، اَی کی موتعالٚ خودا پسر ایسی، می اَمرأ چی کار دأری؟ ترَ بخودا قسم دهم کی مرَ عذاب نوأ دَئن!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

7 پیله صدا امره ژَگَلَه بزِه: «ای عیسی، خُدای متعال ریکه، تو می أمره چی کار دئنی؟ تَه، خُدا قسّمِ دِئنم که مَه عذاب ندی!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

7 پیله اوخان مرا نعره بزِه و بگفت: «اَی عیسی، خُدای متعال پسر، تو می اَمرا چی کار دَری؟ تره بِخُدا قسم دئم، کی مَرا عذاب نَدی!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مَرقُس 5:7
29 Iomraidhean Croise  

شمعونٚ پطرس جوأب بٚدأ: «تو مسیح ایسی، زٚنده خودا پٚسر!»


ولی عیسا سأکیت بئیسأ. پیله کأهین اونَ بوگفته: «زٚنده خودا نأمٚ وأسی تی جَا خأیم کی جوأب بدی. تو مسیح، خودا پٚسر ایسی یا نه؟»


اَ حأل میأن، اونی کی وسوسه کونه بأمؤ اونی دونبأل و بوگفته: «اگه خودا پٚسری، اَ سنگأنَ بوگو نأن بٚبٚد.»


اوشأن ایجگره بٚکشِئده: «اَی خودا پٚسر، اَمی اَمرأ چیکأر دأری؟ بأمؤیی کی پیشتر جٚه او زمأت کی خودا تعیین بوکوده، اَمٚرَه عذأب بٚدی؟»


«اَی عیسای ناصری، چٚره اَمٚرَه رأحت نٚنی؟ آیا بأمؤیی اَمٚرَه جٚه بین ببری؟ تٚرَه شنأسٚم. تو خودا قودوس ایسی!»


عیسا سأکیت بئیسأ و جوأب نٚدأ. بأزین پیله کأهین وأوٚرسِه: «آیا تو مسیح، موتٚوأرک خودا پٚسر ایسی؟»


اوشأنی‌یٚم کی نأپأکٚ روحأن اسیر بود، وختی اوشأنی چومأن اونَ دکفتی، اونی ورجأ کفتید خأکٚ سٚر و ایجگره اَمرأ گفتید: «تو خودا پٚسری!»


وختی عیسایَ جٚه دؤر بیدِه، بودووٚسته اونی ور و اونی جولو بٚکفته خأکٚ سٚر،


چونکی عیسا او پٚلیدٚ روحَ فرمأن بٚدأ بو کی: «اَی پٚلیدٚ روح اَ مردأکٚ جَا بوشو بیرون!»


اون خٚیلی پیله کس ایسه و موتعألٚ خودا پٚسر دؤخأده به و خودا، اونی پیله پئرَ داوودٚ پأدیشأیی‌یَ اونَ ایسپأره


«اَی عیسای ناصری، چٚره اَمٚرَه وِلَ نوکونی؟ آیا بأمؤیی کی اَمٚرَه هلأکَ کونی؟ تٚرَه شنأسٚم. تو هو خودا قودوس ایسی!»


«امّا شومأن، شیمی دوشمنأنَ دوس بٚدأرید و اوشأنَ خُبی بوکونید! قرضَ دید و اونی پس گیفتنٚ وأسی نیگرأن نیبید. اَطویی شیمی آسمأنی جأیزه‌ پیله‌دأنه ایسه، چونکی خودایٚ موتعألٚ پٚسرٚ مأنستَن رفتأر بوکودید، چونکی خودایٚم نأحقأن و بدهکأرأنٚ اَمرأ مهرٚوأن ایسه.


وختی کی عیسایَ بیدِه، ایتأ ایجگره بٚزِه و اونی پأ جیر بٚکفته و ایجگره اَمرأ، بوگفته: «ای عیسا، خودایٚ موتعألٚ پٚسر، می اَمرأ چیکأر دأری؟ تی جَا ایلتیمأس کونم مٚرَه عذأب ندی!»


امّا هَندر بینیویشته بوبوسته کی، ایمأن بأوٚرید کی عیسا، هو مسیح، خودا پٚسر ایسه و هر کی اونَ ایمأن بأوٚره، همیشٚکی زٚندیگی‌یَ یأفه.


او کؤر پولس و اَمی دونبألسر اَمؤیی و فریأدٚ اَمرأ مردومَ گفتی: «اَ مردأکأن موتعأل خودا خیدمتکأرأن ایسٚد و نیجأتٚ رأیَ شِمِره وأگویا کونٚده.»


ایوأر ایتأ عیده جٚه یوهودیأن کی خأنه بٚدوش بود و اَ شهر او شهر گردستیدی و پٚلیدٚ روحأنٚ بیرونَ کودن وأسی ورد خأندیدی، خأستید ایمتحأن بوکوند کی اگه عیسای خوداوندٚ نأمَ ببرد، تأنٚده پٚلیدٚ روحأنَ جٚه آزأریأنٚ جأن بیرونَ کونٚد یا نه. او وردیٚم کی خأندیدی اَن بو: «اَی پٚلیدٚ روح، هو عیسایی‌یَ کی پولس اونی جَا موعیظه کونه، تٚرَه قسم دیهیمی کی اَ آزأری جأنٚ جَا بیرون بأیی!»


هوطویی کی دوروشکه رأ شؤئؤندوبو، فأرٚسِده ایتأ سٚلٚ آبٚ سٚر. حبشی مردأی بوگفته: «فأندر! اَنٚم آب! آیا تأنٚم هسأ تعمید بیگیرم؟»


او خودا کی صولح و آرأمٚش اونی شینه، خٚیلی زود شیطانَ شیمی پأیأنٚ جیر سأوِه! اَمی خوداوند عیسا مسیحٚ فیض و لوطف شیمی اَمرأ بٚبه!


جٚه اویَه کی اَ خودا زأکأن، اینسأنٚده و گوشت و خون دأرٚده، اونم گوشت و خون بوبوسته، و اینسأنٚ شٚمأئیل بیرون بأمؤ؛ چون فقد اینسأن بوستنٚ اَمرأ تأنستی، خو جأنَ اَمِرِه فأدٚه و بیمیره، و خو مٚردنٚ اَمرأ، شیطانٚ قودرتَ جٚه بین ببره، شیطانی کی مٚردنَ، ایختیأردأر بو.


اَ مِلکیصِدِق، هم «سألیمٚ»پأدیشأ بو و هم موتعألٚ خودا کأهین. او زمأت کی ایبرأهیم چنتأ پأدیشأیَ شکست بدأبو، و وأگردستأندوبو خو شهر و دیأر، مِلکیصِدِق بوشؤ کی اونَ بیدینه و اونَ برکت بٚدأ.


ایمکأن دأره اینفر بٚگه: «من ایمأن دأرم کی خودا ایتأ ایسه!» اَن خُبه! ولی اَطوچی آدمٚم وأستی بٚخأطر بٚدأره کی دیوأنٚم اَنَ ایمأن دأرٚده، اوطوچی ایمأنی کی زهله جَا پرکٚده!


خودا حتّا جٚه او فٚرٚشته‌یأنٚ تقصیر کی گونأ بوکودٚد نوگوذٚشته، بلکی اَشأنٚ ظولومأتٚ جهندمٚ دورونی زندأنی بوکود تأ دأوری وخت فأرٚسِه.


امّا اونی کی گونأ دورون ایسأ، نیشأن دِهه کی ایبلیسٚ شینه چونکی ایبلیس جٚه هو اوّل خؤرَه گونأ جَا آلودَه کوده و تأ هسأیٚم گونأ کونه. امّا خودا پٚسر بأمؤ کی شیطانٚ کأرأنَ بأطیلَ کونه.


هطویم بٚخأطر بأوٚرید فٚرٚشته‌یأنی کی خوشأنی ایختیأرأنٚ سأمأنٚ سٚر نئیسأده بلکی خوشأنٚ جأجیگأیَ بٚنأده و بوشؤدٚد و خودا اَشأنَ کأمیلٚ ظولومأتٚ دورون زندأنی بوکوده کی پیله دأوری روج فأرٚسٚه.


پس اَی آسمأنأن، خوشألی بوکونید! اَی اوشأنی کی آسمأنٚ میأن ایسأییدی، خوشأل بیبید! ولی اَی زیمین و دریأ وای بر شومأن، چونکی شیطان خٚیلی غیظٚ اَمرأ بأمؤ شیمی سٚروخت، چونکی دأنِه خٚیلی فورصت نأرِه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan