متّی 4:6 - Gilaki New Testament6 و بوگفته: «اگه خودا پٚسری، تٚرَه جٚه اَ جؤر تأوٚد بیجیر، چون بینیویشته بوبوسته: " خو فٚرٚشتهیأنَ فرمأن دِهه و اوشأن تٚرَه خوشأنی دٚسأنٚ جؤر رأستَ گیرده کی تی پأ ایتأ سنگَ نوخورٚه."» Faic an caibideilکیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)6 و بوگفته: «اگه خودا پسری، خودتَ جٚه اَ بوجور تأود بیجیر، چونکی خودا کلامٚ دورونی بینیویشته بوبوسته کی: ‹خودا خو فرشتهیأنَ دستور دهه کی ترَ خوشأنٚ دسأنٚ میأن بیگیرید و ونألید کی تی پا ایتأ سنگَ بوخوره.›» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی6 و عیسی بوته: «اگه خدا ریکاکی، تَه جیر تؤدی، چونکه کتابِ زبور میئن بنویشته بوبُو که: «”تی وسه خوشِ فرشته أنِ فرمؤن دئنه و اوشؤن تَه خوشؤن دستؤن سر گینَن نبی که تی پا یکته سنگ بزنی.“» Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان6 و عیسیَ بُگوفت: «اَگه خُدا پسری، تره بجیر تَوَد، چونکی زبورِ کتابِ درون بینیویشته بُبوسته: «”تی واسی خو فیریشته ئانَ دستور خوائه دَئن“ و ”اوشان تره خوشانِ دَسانِ سر دَریدی نبه کی تی لنگَ ایتا سنگَ بزنی.“» Faic an caibideil |