Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 22:42 - Gilaki New Testament

42 «اَی پئر، اگه تی خأسته ایسه، اَ زحمت و عذأبٚ جأمَ جٚه می ورجأ اوسأن، امّا تی خأسته‌یَ خأیم، نه می خأسته‌یَ.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

42 «پئر جان، اگه تی ایراده ایسه، اَ جامَ می جأ دورَ کون؛ ولی نه می خوأستٚ اَمرأ بلکی تی ایراده مره.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

42 «اَی پئر، اَگه تی خواسه اینه، ایی جام می جَی دورَ کون؛ امّا نه می خواسه واسه، بَلکه تی خواسه انجوم ببی.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

42 «اَی پئر، اَگه خواست تو اَنه، اَ جامَ می جا دورَ کون؛ ولی نه می خواسته واسی، بلکی تی خواسته انجام ببه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 22:42
21 Iomraidhean Croise  

بأزین، عیسا دوعأ بوکود و بٚفرمأست: «ای پئر، آسمأن و زیمینٚ صأب، تی جَا ممنون کی اَ کأرأنَ کسأنی جَا کی خوشأنٚ عألیم و زٚبر و زرنگ دأنٚده، قأیمَ کودی و اَشأنَ او کسأنی رِه وأشکأفأنه‌یی کی زأکأنَ مأنٚده.


هطویه اَی پئر، تی دیلخوشی اَن بو کی، اَطویی کأر بوکونی.


عیسا جوأب بٚدأ: «شومأن نأنیدی کی چی خأییدی! ینی تأنیدی او رنج و عذأبٚ زرخٚ پیأله جَا کی من وأستی وأخٚوٚرم، شومأنم وأخورید؟» جوأب بٚدٚأده: «آهأن، تأنیم.»


بأزین بوشؤ ایپچه اوشتٚر زیمین سٚر بٚکٚفت و اَطو دوعأ بوکود: «پئر، اگه ایمکأن دأره، اَ رنج و عذأبٚ جأمَ می جَا اوسأن؛ ولی نه می خأهیشٚ وأسی، بلکی تی خأستٚ اَمرأ.»


دو‌وأره اوشأنَ بٚنأ و بوشؤ و اَطو دوعأ بوکود: «پئر، اگه ایمکأن نأرِه کی اَ جأم جٚه می جَا اوسأده بٚبه، پس اونَ وأخٚوٚرم. اونچی کی تی خأست ایسه انجأم بٚبه.»


پس سیومی وأر رِه بوشؤ و هوطو دوعأ بوکود.


تی ملکوت بأیِه. تی ایرأده هوطویی کی آسمأنٚ دورون انجأم به، زیمینٚ سٚرم انجأم بٚبه.


اون دوعأ بوکوده، بوگفته: «اَبا، اَی پئر، هرتأ کأر کی بٚبه تی ورجأ ایمکأن دأره. پس اَ درد و رنج پیأله‌یَ جٚه می ور اوسأن. امّا تی ایرأده‌یَ خأیم، نه می ایرأده‌یَ.»


اَ وضعٚ میأن، عیسا بٚفرمأسته: «اَی پئر، اَشأنَ بٚبٚخش، چونکی نأنٚد چی کودأندرد.» رومی سروأزأن عیسا لیوأسأنٚ وأسی قرعه تأوٚدأد و خوشأنٚ میأن سأم بوکودٚد.


عیسا پطرسَ بٚفرمأسته: «تی شٚمشیرَ بٚنه اونی جأ سٚر. ینی او پیأله ای کی می پئر مٚرَه فأدَه، نوأستی وأخٚوٚرم؟»


عیسا بٚفرمأسته: «می خوردنی اَنٚ کی خودا خأسته‌یَ بجأ بأوٚرٚم و کأری کی مٚرَه بیسپأرده انجأم بدم.»


من نتأنٚم تنأیی کأری بوکونم. من هوطویی کی خودا گه قیضأوت کونم. هنٚ وأسی، می محکمه‌یأن عأدیلأنه ایسه چونکی او کسی ایرأده دونبأل ایسٚم کی مٚرَه اوسه کوده، نه خودمٚ ایرأده دونبأل.


چونکی من آسمأنٚ جَا بأمؤم اونچی‌یَ کی خودا خأیه انجأم بدم نه اونچی‌یَ کی خودم خأیم


وختی بیدِییم کی اونی نظر عوضَ نیبه، دِه حقٚ سعی نٚزِییم و بوگفتیم: «هرچی خودا بٚخأیٚه، هون بٚبه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan