Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




لوقا 16:15 - Gilaki New Testament

15 عیسا اوشأنَ بٚفرمأسته: «شومأن دوس دأریدی کی خودتأنَ مردومٚ چومٚ ورجأ خورومٚ کأر کونه کس و عأدیل نیشأن بدید، امّا خودا شیمی دیلٚ جَا وأخبدأر ایسه. اونچی‌یَ کی مردوم رِه خٚیلی اَرزِه، خودا چومأنٚ ورجأ زشت ایسه و خُب نأنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

15 عیسی اوشأنَ بوگفته: «شومأن کسأنی ایسیدی کی شمرَ مردومأنٚ ورجأ خوروم آدم نیشأن دیهید ولی خودا شیمی باطنٚ جأ وأخبره. او چیزأنی کی مردومأنَ خوش بأیه، خودا ورجأ زشت و ناپسنده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

15 عیسی اوشونه بوته: «شمه او کَسونی ایسیّن که خودتونِ مَردم به صالح نیشون دئنین، امّا خُدا شیمه دیلؤنای خبر دَئنه. چونکه اوچیزی که مَردم اونه خیلی ارزش دِئنَن، خُدا دید میئن ناپسند ایسّه!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

15 عیسی اوشان بگفت: «شُمان هوشانید کی خودتانَ مردوم ره صالح نیشان دئید، ولی خُداشیمه دیلِ خبرَ درَه. چونکی اونچی مردوم اونَ ویشتر ارزش فَدید، خُدا دید درون ناپسنده!»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




لوقا 16:15
40 Iomraidhean Croise  

«هر تأ کأر کی بوکوند، خوشأنی ظأهیرٚ چأکودنٚ وأسی ایسه. موقدسٚ کیتأبأنٚ آیه‌یأن و دوعأیأنَ نیویسٚد و خوشأنی بألَ دٚوٚدٚد، و خوشأنٚ لیوأسأنٚ دأمأنَ درأزتر دوجٚده کی بِیتر بیدِه بٚبٚد و مردوم اوشأنَ دیندأرٚ آدم بدأنٚد.


«وختی روزه دأریدی، ریأکأرأنٚ مأنستَن شٚمٚره به نما نأوٚرید، چونکی سعی کونٚده خوشأنی سرٚکله‌یَ پریشأن و دورشین وأرشین نیشأن بٚدٚد کی مردوم اوشأنی روزه دأشتٚنٚ وأسی اوشأنَ تِشویق بوکوند. رأستی شٚمٚره گم کی اَشأن خوشأنی اوجرٚتَ تومأم و کمأل فأگیفتده.


هر زمأت کی ایتأ فِقِرَ یاور دیهی، ریأکأرأنٚ مأنستَن انجأم نٚوأدأن، اوشأنی مأنستَن کی کنیسه‌ و کوچه و بأزأر دورون جأر زنٚده کی مردوم اوشأنَ آفرین بٚگد. رأس‌رأسِی شٚمٚره گم کی اَشأن خوشأنی اوجرٚتَ تومأم و کمأل مردوم جَا فأگیفتده.


«اَسه دوعأ کودنٚ رِه، هر وخت دوعأ کودأندری، ریأکأرأنٚ مأنستَن نوأبوستن کی دوس دأرٚده مردومٚ ورجأ، خیأبأنأنٚ کنأر گوشٚه و کنیسه‌یأنٚ میأن دوعأ بوکونٚد، کی همه اَشأنَ بیدینٚد. رأس گم، اَشأن خوشأنی اوجرٚتَ تومأم و کمأل مردومٚ جَا فأگیفتده.


امّا اونکی خأستی خو سوألَ موجّه نیشأن بٚده ایوأردِه وأوٚرسِه: «خُب، می همسأده کیسه؟»


خوداوند اونَ بٚفرمأسته: «شومأن فریسیأن کأسه بوشقابٚ بیرونَ اَندر تیمیزٚ کونید کی برق بٚزٚنه، قأفیل جٚه اَنکی اونی دورونی پور جٚه حرص زِئنٚ کثأفت و نأجورٚ کردکأرأن ایسه.


فریسی ایتأ گوشٚه بئیسأ و خو اَمرأ اَجور دوعأ بوکوده اَی خودا تٚرَه شوکر کونم کی البأقی مردومٚ مأنستَن، بوخصوصٚ اَ بأج‌فأگیرٚ مأنستَن گونأکأرٚ نییٚم. نه دوزدی کونم، نه کسی‌یَ ظولم کونم و نه زٚنأ کونم.


شٚمٚره گم کی اَ گونأکأرٚ مردأی، بٚبخشه بوبوسته و بوشؤ بٚخأنه، امّا او فریسی کی خؤرَه قوبیل دأشتی، خودا بخشش و محبتٚ جَا غأفیل دکفته. چونکی هر کی حقٚ سعی بٚزٚنه خؤرَه پیلّه کونه، کوچیکَ بِه، امّا اونی کی خؤرَه گولأز بوکونه، سٚربولندَ بِه.»


او مردأی جوأب بٚدأ: «همٚتأ، جٚه اَ حوکمأنَ جٚه او وخت کی زأی بوم انجأم بٚدأم.»


بأزون اَ مأجیرأیَ اوشأنی رِه کی خوشأنی خُب کردکأر کودن و پأکی‌یَ گولأز کودأندوبود و البأقی مردومَ پٚست دأنستید وأگویا بوکود:


جٚه اَ خأطر حقٚ سعی زِئندوبود اونَ مجبور بوکونٚد ایتأ گب بٚزٚنه کی جٚه اون خودشٚ ضد ایستفأده بوکونٚد و رومٚ موقأمأنٚ دٚس بیسپأرٚد. جٚه اَ خأطر چن نفر کی ظأهیرٚ میأن خُب کردکأر بود و خوروم آدمأنٚ مأنستَن بود، زیر زیریکی اونی ورجأ اوسه کودٚد.


امّا هو وختأنی کی خوشأنی دوعأیأنَ طولٚ درأزه دٚهٚده و وأنمود کونٚده کی موقدس ایسٚد، تومأمٚ اوشأنی هوش و حواس اَیَه نٚهأ کی چوطو ویوه زنأکأنٚ مأل و مینألَ بوخورٚد. جٚه اَ خأطر اوشأنی موجأزأت خٚیلی سنگین بِه.»


و لأزیم نوبو هیکس اونَ بٚگه کی مردوم چندر زود خوشأنی عقیده‌یَ عوضَ کونٚده، چونکی اون اینسأنَ خُب شنأختی.


سیومی وأرٚ رِه عیسا اونَ بٚفرمأسته: «اَی شمعون، اَی یونا پٚسر، آیا مٚرَه دوس دأری؟» پطرس دیلخوره بوسته چٚره کی عیسا سه وأر اونی جَا وأوٚرسِه کی «آیا مٚرَه دوس دأری؟» پس بوگفته: «خوداوندا، تو همه چی‌یَ دأنی. خودت دأنی کی من تٚرَه دوس دأرم.» عیسا اونَ بٚفرمأسته: «پس می کوجه بٚرّه‌یأنَ خورأک فأدن.


ولی او پول کی نأرو زِئن وأسی فأگیفته بو اَمرأ، ایتأ کیشأورزی زیمین بیهه، و هو زیمین میأن خو سٚرٚ اَمرأ بیجیر بٚکفته، و جٚه وٚسٚط وأترکسته و تومأمٚ اونی روده‌یأن بیرون فووُسته.


او وخت دوعأ بوکودٚد، بوگفتٚده: «خوداوندا، تو همه کسٚ دیلٚ جَا وأخٚوٚری. اَمٚرَه نیشأن بٚدٚن اَ دو تأ میأن کویتأیَ اینتخأب بوکودی


خودا کی مردومٚ دیلٚ جَا خٚوٚر دأره، هوطو کی روح‌القدسَ اَمٚرَه فأدأ، اوشأنی کی یوهودی نوبودٚم فأدأ کی اَ حِئقتَ ثأبیت بوکونه کی اَشأنٚم اَمی مأنستَن قوبیل کونه.


چونکی هیکس نتأنه دینی حوکمأنٚ انجأم دئن اَمرأ، خودا چومٚ جَا عأدیل بٚحیسأب بأیٚه. دینی حوکمأن فقد نیشأن دٚهٚده کی چندر گونأکأر ایسیم.


و خودا کی اَمی دیلٚ جَا وأخٚوٚره، دأنه کی روح‌القدس چی گه، چونکی اونچی کی اون اَمی عوض دوعأ کونه، عَینٚ اوچی‌یه کی خودا خأیه.


پس دروأره‌یٚ هیکس پیشتر جٚه اونٚ وخت قیضأوت نوکونید تأ اَنکی خوداوند بأیٚه. وختی خوداوند وأگرده، همه چی‌یَ آشیکأرَ کونه و همه کس آشیکأرأ دینٚده کی هرتأ جٚه اَمأن اَمی دیلٚ جولفٚ جیگأ دورون، چوطوچی آدم بیم و چی نیّتٚ اَمرأ خودایَ خیدمت بوکودیم. او زمأتٚ میأن، خودا هرکسَ هَندر کی لیأقت دأره، تِشویق کونه.


بلکی وئألید شیمی بأطین و خُلق و خو زیبا بٚبه. خودتأنٚ بأطینٚ ایتأ ثأبیت زیبأیی اَمرأ ینی خُلق و خویٚ آرأم و مهرٚوأن اَمرأ کی خودا دوس دأره، بزک دوزک بوکونید.


و شومأن اَی جوأنأن، روحأنی رهبرأنٚ جَا ایطأعت بوکونید. هطویی بِه، شومأن همٚتأن ایتأ روحٚ فروتنی اَمرأ، کس‌کسَ خیدمت بوکونید، «چونکی خوداوند اوشأنی کی خوشأنَ گولأز کونٚده، جولو ایسه، امّا فروتنأنَ فیض بٚخشه.»


اونی زأکأنم جٚه بین بٚرٚم. او وخت تومأمٚ کیلیسایأن دأنٚده کی من اینسأنأنٚ دیلٚ جولفٚ جیگأیَ وأموجم و همٚتأنٚ فیکرأنٚ جَا وأخٚوٚرم. من هرکی‌یَ اونی بوکوده کأرٚ موطأبٚق جأیزه‌ فأدٚم و تِنبیه کونم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan