یوحنا 1:14 - Gilaki New Testament14 «کلمه»، اینسأن بوبوسته و اَ زیمینٚ رو و اَمی میأن زٚندیگی بوکود. اون لبألب جٚه فیض و رأستی بو. اَمأن اونی جلالَ اَمی چومأنٚ اَمرأ بیدِییم اَمی آسمأنی پِئر، خودا پٚسرٚ جلال کی اونی مأنستَن نٚنَه. Faic an caibideilکیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)14 کلمه، اینسانٚ خاکی بوبوسته و اَمی میأن ساکن بوبوسته و اَمأن اونٚ جلالَ بیدهییم، جلالی کی شایستهیٚ او یگانه پسری ایسه کی از طرفٚ پئر بمو، پور از فیض و راستی. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی14 کلمه، انسؤن بوبُؤ و امه میئن ساکینَ بؤ. اَمه اونه جلالِ بدیم، جلالی، لایق اونه یکدنه ریکه که پِئر جی بومَه، که فیض و حقیقتَ جی پورِ. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان14 کلمه انسان بُبوست و اَمی میان بأسا. اَمان اون جلالَ بیده ئیم، جلالی لایق اُ ایتا دانه پسر کی پئر جا بامو کی پُر جه فیض و حئیقته. Faic an caibideil |
موسا شریعت جٚه اَ خأطر کی اَمی ذأت کی گونأ اَمرأ ایتأ بوبوسته، عأجیزه، نتأنستی اَمٚرَه نیجأت بٚده. هنٚ وأسی، خودا او کأرَ کی دینی حوکمأن نتأنستیدی بوکونٚد انجأم بٚدأ. اون خو پٚسرَ ایتأ جأنٚ دورون اوسه کوده، هو جأنٚ مأنستَن کی اَمأن گونأکأرأنٚ دأریم و او جأنٚ دورون، او گونأ حوکم کی اَمی سٚر نٚهأ بو تومأمٚ بوستنَ وأگویا بوکوده، جٚه اَ رأ کی خو پٚسرَ ایتأ قوربأنی مأنستَن اَمی گونأیأنٚ رِه اوسه کود.
خودا پٚسر، خودا جلالَ دتأوأنه و تومأمٚ اونٚ وجودَ، کأمیل نیشأن دِهه. اون خو پورقوّتٚ کلامٚ اَمرأ تومأمٚ دونیأیَ گردأنِندره. اون بأمؤ اَ دونیأ دورون کی، خو جأنَ فٚدأ بوکونه، و اَمٚرَه پأکَ کونه، اَمی قدیمٚ زٚندیگی، کی گونأ میأن نٚهأ بویَ، جٚه بین ببره؛ بأزون، گولأز کودن جأجیگأ لچه سٚر، ینی موتعألٚ خودا رأستٚ دٚس بینیشت.