Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یعقوب 3:13 - Gilaki New Testament

13 آیا شیمی میأن حکیم و بٚفأمٚسته آدم ایسأ؟ پس وئألید خو دأنٚستٚن و فأمٚ، او زٚندیگی رأ روشٚ اَمرأ کی خودایٚ خوش اَیِه‌یٚ و او کردکأرأنی اَمرأ کی فروتنی جَا ویریزه، نیشأن بٚده، هو فروتنی و نرمٚ خُلق و خو کی، حیکمت و فأمٚ جَا بیرون اَیِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

13 شیمه میئن کی عاقل و حکیم ایسّه؟ بوگذارین او خو خوروم زیندیگی أمره نیشون بدی، او اعمالی که فروتنی امره ایسه و حکمتَ جی سرچیشمه گینه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

13 شیمی میان کی حکیم و عاقیله؟ وَئَلید اون، خو خُب زیندگی کودَن اَمرا نیشان بدِه، اُ اعمالی کی فروتنی اَمرا ایسه، و حکمت جا سر چشمه گیره.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یعقوب 3:13
46 Iomraidhean Croise  

می یوغَ بچأنَ گیرید و می جَا بأموجید، چون سٚربیجیر و دیل‌میهرٚوأنم، و شیمی جأنٚ دورون آسأیش یأفیدی.


«اورشلیمَ بیگید: "تی پأدیشأ اَیِه تی ورجأ. اون فروتنٚ و اولأغ سٚر نیشینه، کرّه اولأغ سٚر."»


«خوشأ بحألٚ اوشأنی کی فروتن ایسٚد، چون زیمینٚ ارث بٚرٚده.»


«هرکی می آموجه‌یأنَ بشتأوه و اوشأنَ انجأم بٚده، عأقیلٚ آدمه. اون هو کسی‌یَ مأنه کی خو خأنٚه‌یَ ایتأ قأیم صخره رو چأکوده.


اَنَ گم کی خجألت بٚکشید: مگه تومأمٚ شیمی کیلیسا دورون، حتّا اینفر عأقیل بیأفته نیبه کی اَ ایختلأفأنَ فأرٚس فوروس بوکونه؟


هسأ، مسیح فروتنی و مهرٚوأنی اَمرأ جٚه شومأن ایتأ خأهیش دأرم. هطویه، اَ خأهیشَ هو پولس دأره کی ای عیده جٚه شومأن دروأره‌یٚ اون گیدی: «او وخت کی جٚه اَمأن دؤر ایسٚه، خطٚ نیشأنٚ اَمرأ خو دسخطأنَ نیویسه، ولی وختی اَیِه اَمی ورجأ، نیأره حتّا ایتأ کلمه گب بٚزٚنه!»


پس خأهیش کونم او محبتَ کی مِرِه دأریدی، اَشأنٚم نیشأن بدید و جٚه اوشأن مهرٚوأنی اَمرأ پذیرأیی بوکونید کی همٚتأ کیلیسایأن بدأنٚد کی شٚمٚره بودونٚ عیلّت گولأز نوکودیم.


هیتأ جٚه اَ خوروم صٚفٚتأن، دینی حوکمأن و شریعت یوهودٚ اَمرأ موخألفتی نأرِه.


گولٚ برأرأن و خأخورأن، اگه ایتأ ایمأندأر ایشتیوأ بوکونه، شومأن کی ویشتر روحأنی ایسید، تومأمٚ شیمی فروتنی اَمرأ اونَ رأستٚ رأ ور وأگردأنید؛ هطویم شیمی حواس بمأنه کی شومأنم هو وسوسه میأن گیر دنکفید.


هر کی خو کأرَ دوروست حیسأبی انجأم بٚده؛ بأزون خو کأرٚ جَا رأضی بِه و دِه لأزیم نییٚه کی خؤرَه دیگرأنٚ اَمرأ موقأیسه بوکونه؛


فروتن و مهرٚوأن بیبید، کس‌‌کسٚ اَمرأ صبور بیبید و او محبت وأسی کی کس‌کسَ دأریدی، شیمی چومَ جٚه کس‌کسٚ گونأیأن و ایشتیوأیأن دٚوٚدید.


ولی هرچی مِرِه پیش بأیٚه، چی ایوأردِه شٚمٚره بیدینٚم چی نیدینٚم، همیشٚک شٚمٚره خأطر بٚبه کی وأستی رأس‌رأسِی مسیحٚ مأنستَن زٚندیگی بوکونید، کی همیشٚک مٚرَه دروأره‌یٚ شومأن خوروم خٚوٚرأن فأرٚسٚه و بشتأوم کی کس‌کسٚ اَمرأ، ایتأ روح میأن قأیم ایسأیید و همٚتأنٚ هدف اَن بٚبه کی بودونٚ دوشمنٚ کأرشکنیأن، مسیح اینجیلٚ نیجأتٚ پیغأمَ همٚتأنٚ رِه وأگویا بوکونید. هه کأر اَشأنٚ رِه نیشأنه‌یٚ نأبودی ایسه، ولی شٚمٚره اَنٚ نیشأن دِهه کی خودا شیمی اَمرأیه و شٚمٚره اَبدی زٚندیگی عطأ بوکوده.


اَسه کی خودا شٚمٚره دؤجین بوکوده تأ ایتأ موقدسٚ قوم بیبید کی اونٚ محبتٚ میأن ایسأ، پس شفقت و دیلسوجی، مهرٚوأنی، فروتنی، مولأیٚمت و صبر و تحمولٚ لیوأسَ شیمی جأن دوکونید


ولأن هیکس تٚرَه تی جوأنی وأسی کوچیکَ کونٚه، هطویم سعی بوکون کی گب زِئن و کردکأرأن و محبت و ایمأن و پأکی دورون همٚتأ ایمأندأرأن رِه سٚرمشق بیبی.


اَی تیموتائوس، تو مردٚ خودایی! اَ زشتٚ کأرأنٚ جَا تٚرَه جیویزأن و رأستی و پرهیز کودنَ تٚرَه پیش بیگیر؛ خودایَ ایعتمأد بٚدأر؛ آدمأنَ محبت بوکون؛ صبر بٚدأر و مهرٚوأن بوبو.


موخألفأنَ وأستی آرأمٚش و خوش خُلقی اَمرأ هیدأیت بوکونه، اَ اومیدٚ اَمرأ کی خودا توبه‌یَ اَشأنٚ دیل میأن تأوٚدِه کی حِئقتَ بشنأسٚد


اَشأنَ بوگو کی هیکسٚ جَا بد نٚگد و بوگو موگو جَا دؤر بئیسٚد و رأس‌رأسِی فروتنی‌یَ همه کسَ نیشأن بٚدٚد.


مأل و مینألٚ دوس دأشتٚنَ سٚرأدید و اونچی‌یَ کی دأریدی کأفی بدأنید، چونکی خودا بٚفرمأسته: «شٚمٚره هیوخت تنأ نٚنم و نٚشم.»


اَنٚ وأسی، هرتأ نٚجٚستٚ اخلاق و هرتأ شرورٚ کأرأنٚ جَا شٚمٚره دورَ کونید و فروتنی اَمرأ او کلامی کی خودا شیمی دیلٚ دورون بکأشته‌یٚ، قوبیل بوکونید؛ چون اَ کلام قوّت دأره شیمی جأنأنَ نیجأت بٚده.


اَ ایرأد دوروسته کی اگه اینفر بٚگه: «شومأن گیدی اونچی کی موهیم ایسه، فقد ایمأن ایسه و بس! ولی من گم خورومٚ کأرأنم موهیمٚده. چون شومأن بودونٚ خورومٚ کأرأن نتأنیدی ثأبیت بوکونید کی ایمأن دأریدی. ولی همٚتأن تأنیدی جٚه می کردکأرأن بیدینٚد، بیدینٚد کی ایمأن دأرم.»


می جأنٚ دیلٚ برأرأن و خأخورأن، اوشأنٚ تعداد نفرأن کی خأیده معلم بٚبٚد، خٚیلی نٚبه، چون دأنید، اَمٚرَه کی آمؤختٚندریم، دأوری کودنٚ رِه، خٚیلی ویشتر سخت گیرده.


ولی او حیکمت کی آسمأنٚ جَا بٚبه، اوّل جٚه همه، پأک و نجیبه، بعد صولحٚ دونبألٚ، مؤدب و آرأمٚ؛ البأقیأنٚ اَمرأ حأضیر ایسه بوگو بشتأو بوکونه و اَشأنٚ فیکرأنٚ قوبیل کونه، لبألب جٚه دیلسوجی و خورومٚ کأرأن بو، صمیمی، بی‌ریأ و بی‌پرده‌ ایسه.


جٚه اَ خأطر قودوس خودا مأنستَن کی شٚمٚره دؤخأده کی اونی زأکأن بیبید، شومأنم شیمی همٚتأ کردکأرأنٚ جَا موقدس بیبید.


شیمی دؤرٚور بی‌ایمأنأنٚ ورجأ مورأقبٚ شیمی کردکأر بیبید؛ حتّا اگه اَشأن شٚمٚره بدکأری وأسی موتهم بوکوند، امّا وختی کی مسیح وأگرده، خودایَ شیمی خوروم کأرأنٚ وأسی ستأیٚش کونٚده.


امّا شومأن، اوشأنٚ مأنستَن نیئید. شومأن خودا اینتخأب بوبوستيأن و اَمی پأدیشأ، عیسا کأهینأن و ایتأ موقدسٚ قوم ایسید تأ خودا محبتَ مردومٚ نیشأن بدید، چونکی اون شٚمٚره جٚه ظولومأت به خو عجیبٚ نورأن دعوت بوکوده.


بلکی وئألید شیمی بأطین و خُلق و خو زیبا بٚبه. خودتأنٚ بأطینٚ ایتأ ثأبیت زیبأیی اَمرأ ینی خُلق و خویٚ آرأم و مهرٚوأن اَمرأ کی خودا دوس دأره، بزک دوزک بوکونید.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan