Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




افسسیان 5:3 - Gilaki New Testament

3 شیمی حواس بمأنه کی گونأیأنی هچین زیأدی خأستٚن، لأبألیگری و نفسٚ خأسته‌یأنٚ دوس دأشتٚن شیمی میأن وجود ندأره. اَجور گونأیأن خودا قوم میأن جأجیگأیی نأرِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

3 اما شيمئه مئن بی‌عفتی و هرجور ناپاکی یا هوا و هوس اجی حتی نخأ گب دکئه، چونکی ایشون مقدسين ئبه شایسته نئه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

3 ولی شیمی میان بی عفتی و هرجور ناپاکی یا هوا و هوس جا حتی نباستی گبی به زوان بایه، چونکی اَشان درخورِ مُقدّسین نیه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




افسسیان 5:3
58 Iomraidhean Croise  

چون اَجور چیزأن دیلٚ دورونی جَا بیرون اَیِه: پٚلیدٚ فیکرأن، آدم کوشتٚن، زٚنأ، دوزدی، دورُغ شهأدت دٚئن و ایفترأ زِئن.


بأزون، بٚفرمأسته: «بٚپأیید! جٚه هرچی زیأدی خأستٚن دؤر بئیسید چونکی رأس‌رأسِی زٚندیگی زیأدی مأل مینأل دأشتنٚ اَمرأ نییٚه.»


فريسيأن وختی اَ گبأنَ بشتأوستٚده اونَ رخشنَ گیفتٚد، چونکی پولدوس بود.


فقد بینیویسیم کی حیوأنأنٚ گوشتَ کی بُتأنٚ رِه قوربأنی بوبوستده و خون و حیوأنأنی کی خٚفَه بوستٚده‌یَ نوخورٚد و لأبألیگری نوکونٚد.


«دینیدی کی من هیوخت هیکسٚ مأل و رختَ چوم نأشتیم،


اوشأنی زٚندیگی پور جٚه همٚتأ شرّ و بدی، طمع و نیفرت و حسودی، قتل و دعوأ، دورُغ و کینه و گب خٚوٚربٚری.


اونَ اینفر مأنستَن کی خودا قوم میأن ایحترأمٚ لأیقده، در خوداوند قوبیل بوکونید. اونَ او ایحترأم اَمرأ کی موقدسأنٚ رِه لأیقه، در خوداوند قوبیل بوکونید و هرجور کی تأنیدی اونَ کومک بوکونید، چونکی اون خٚیلیأنَ کی ایتأ جٚه اوشأن من ببم او وخت کی ایحتیأج دأشتیم کومک بوکوده.


ولأنید هیتأ جٚه شیمی جأنٚ عُصم و اعضأ گونأ رِه دٚسٚ اسبأب بٚبه، بلکی شٚمٚره تومأمٚ و کمأل بیسپأرید خودایَ و تومأمٚ شیمی وجودَ اونَ تقدیم بوکونید؛ چونکی شومأن مرگٚ جَا وأگردستیدی زٚندیگی دورون و وأستی ایتأ خوروم اَفزأر خودا دٚسٚ میأن بیبید کی اونی خورومٚ خأسته‌یأنَ انجأم بدید.


هطویم ایتأ عیده جٚه اوشأنٚ مأنستَن نیبیم کی زٚنأ بوکودٚد، و اَنٚ وأسی فقد ایتأ روجٚ میأن، بیست و سه هیزأر نفر جٚه اَشأن هلأکَ بوستٚد.


رأس‌رأسِی، مٚرَه خٚوٚر بٚدأده کی شیمی میأن جینسی فسق و فوجور نٚهأ، اونم اوجور کی حتّا خودا نشنأسأنم اونَ تحمول نوکونٚده! بشتأوستم کی اینفر کی شیمی کیلیسا شینه، خو پئرٚ زنٚ اَمرأ جینسی مورأوٚده دأره.


گیدی: «غذأ شکمٚ شین ایسه و شکمٚم غذأ رِه. و خودا ایروج هر دوتأیَ جٚه میأن اوسأنِه.» ولی دروأره‌یٚ جأن، وأستی بدأنیم کی جأن بدنأمی رِه نییٚه، بلکی خوداوندٚ خیدمتٚ رِه ایسه، و اونه کی جأنٚ همٚتأ ایحتیأجأنَ برطرفَ کونه.


هنٚ وأسی ایسه کی گم جٚه زٚنأ دؤر بئیسید هیتأ گونأ اَندر، جأنٚ رو شومٚ اَثر نٚنِه. وختی اَ گونأیَ کونیدی، شیمی جأنَ ضرر زنیدی.


هطویه، ترسٚم وختی اَی دفأیٚم شیمی ورجأ بأیٚم، ایوأردِه خودا مٚرَه شیمی وأسی شرمنده بوکونه. ترسٚم کی ایوأردِه مأتم بیگیرم، چونکی خٚیلی جٚه شومأن کی پیشتر جٚه اَن گونأ بوکودٚد، نأپأکی، جینسی گونأیأن و اوجور فسق و فوجورٚ جَا کی بوکودٚد، توبه نوکودد.


چونکی اوشأنی کی خودایَ نشنأسٚده، نأجورٚ کأرأنی ظولومأتٚ میأن انجأم دٚهٚده کی حتّا اونَ به زوأن اَوٚردنٚم آدمَ خجألت گیره.


اَ حِئقت هچین ایتأ روج مأنستَن روشنه کی گونأکأر و زیأدی خأه، هطویم لأبألی آدمأن، خودا و مسیح ملکوت میأن جأجیگأیی نأرٚده، چونکی آدمی کی زیأدی خأیه رأس‌رأسِی بُت پرسته، چونکی اَ دونیأ کأرأنَ پرستٚش کونه.


ولی هرچی مِرِه پیش بأیٚه، چی ایوأردِه شٚمٚره بیدینٚم چی نیدینٚم، همیشٚک شٚمٚره خأطر بٚبه کی وأستی رأس‌رأسِی مسیحٚ مأنستَن زٚندیگی بوکونید، کی همیشٚک مٚرَه دروأره‌یٚ شومأن خوروم خٚوٚرأن فأرٚسٚه و بشتأوم کی کس‌کسٚ اَمرأ، ایتأ روح میأن قأیم ایسأیید و همٚتأنٚ هدف اَن بٚبه کی بودونٚ دوشمنٚ کأرشکنیأن، مسیح اینجیلٚ نیجأتٚ پیغأمَ همٚتأنٚ رِه وأگویا بوکونید. هه کأر اَشأنٚ رِه نیشأنه‌یٚ نأبودی ایسه، ولی شٚمٚره اَنٚ نیشأن دِهه کی خودا شیمی اَمرأیه و شٚمٚره اَبدی زٚندیگی عطأ بوکوده.


پس اَ دونیأ گونأیأنٚ نیزدیکٚ نیبید، کثیفٚ هوسأنَ کی شیمی جأنٚ دورون جوخوسٚده، جٚه بین بٚبٚرید؛ هیوخت شٚمٚره، او گونأیأنی دورون کی هوطو بی‌عیفتی، نأنجیبی، شهوتَ قوبیل کودن و نأجورٚ هوسأنٚ وأنسینید. اَ دونیأ، خوش ظأهیرٚ چیزأنٚ وأسییٚم طمع نوکونید، چون طمع کودن ایجور بُت پرستیه.


خودا خأست و ایرأده اَنه کی موقدس بیبید و هرتأ جینسی گونأیأنٚ جَا شٚمٚره دؤر بٚدأرید.


چونکی خودا اَمٚرَه دؤنخأده کی نأپأک و شهوت پرست بیبیم، بلکی موقدس و پأک بیبیم.


بلکی خوروم کأرأنٚ وأسی دیگرأنٚ نومونه بٚبٚد، هچین او زنأکأنٚ مأنستَن کی ایدعأ کونٚده خوداپرست ایسٚد.


هطویم نوأستی مشروب بوخوره و توندٚ اخلاق بٚدأرٚه، بلکی خوروم اخلاق بٚدأره و دعوأ جَا دوری بوکونه، عأشقٚ مأل و مینأل نٚبه.


چون مأل و مینألٚ دوس دأشتٚن، همه جور شرورٚ کأرأنٚ ریشه‌ ایسه. بعضیأن کی مأل و مینألٚ آروزو دأشتید، ایمأنٚ جَا رو وأگردأنِده، خوشأنٚ جوروأجور دردأنٚ گریفتأرَ کودٚد.


چونکی مردومأن اَطو بوبوستده: خودخأه، پولدوس، هر کی فقد خؤرَه قوبیل دأره، مغرور، بد دٚهٚن، خو پئر و مأرٚ جَا فرمأن نٚبٚره و شوکرگوزأری نوکونه، هیچی‌یَ موقدس نأنِه.


پس وأستی اَشأنٚ دٚهٚنَ دٚوٚستٚن، چون خٚیلی خأنوأرأن اَشأنٚ گبأنٚ وأسی رأستٚ رأ جَا کج بوشؤد. اَ معلمأن کی اَطویی آموج دٚهٚده، فقد خوشأنی مألی سودَ فیکرَ کونٚده.


چٚره کی پیله کس، خودا کأرٚ ایدأره کودنٚ مسئول ایسه و جٚه اَ خأطر وأستی بی‌عأیبٚ زٚندیگی بٚدأره؛ هطویم نوأستی نفأم‌گیری بوکونه و توندٚ آدم بٚبه، مشروب بوخوره و جنگ و بوگو موگو دونبأل بٚبه. مأل و مینألٚ کأرأنٚ میأنم وأستی جٚه نأدوروستی و متقلب گیری دوری بوکونه


پیرٚزنأکأنٚم بأموج کی خوشأنٚ زٚندیگی و کردکأرٚ دورون جأ دکفته بٚبٚد، پوشتٚ‌سٚر گوئی نوکونٚد، شرأب خوردنٚ اسیر نٚبٚد، اونچی کی خورومچیه البأقیأنٚم بأموجد


هطویم شیمی حواس بمأنه هیکس زٚنأ و بی‌عیصمتی رِه گریفتأرَ نٚبه، و یا اَنکی عیسو مأنستَن دونیأیی نٚبه کی خو اوّلی پٚسر بؤئؤنٚ حقَ ایتأ آشٚ کأسه‌یَ بوفروخته!


می خأهیش اَنه کی او گلّه‌یی کی خودا شٚمٚره بیسپأرده خورأک بدید. دیلخوری‌ و زورٚ اَمرأ نٚبه بلکی اَنی وأسی بٚبه کی خودایَ خیدمت کودأندرید و نه نأمشروع نفعٚ وأسی بلکی عشق و علأقه اَمرأ اوشأنٚ جَا مورأقبت بوکونید.


خودا تِنبیه اوشأنٚ رِه سخته کی خوشأنی نأجورٚ جیسم خأسته‌یأنٚ دونبألسر شٚده و هیتأ قودرٚتٚ جَا ایطأعت نوکونٚده. اَشأن چنأن بی‌شرم ایسٚد کی حتّا او آسمأنی خلقتأنٚم رخشنٚ گیرده؛


چومأنی دأرٚده پور جٚه زٚنأ کی گونأ کودنٚ جَا سِئرَ نیبه. اوشأن، او آدمأنَ کی سوستٚ ایرأده دأرٚده گونأ دأمٚ میأن تأودٚده و خوشأنٚ حرص زِئن میأن اوستأدٚد! اوشأن خودا حوکمٚ جیر ایسأده.


اَ دورُغگو معلمأن جٚه ویشتر خأستٚنٚ وأسی، خوشأنی حقٚ سعیٚ هرجور دورُغٚ گبأنٚ اَمرأ زنٚده کی شیمی پولأنٚ فأگیرد. امّا خودا جٚه پیشتر اَشأنَ محکوم بوکود پس اَشأنٚ جٚه بین شؤئؤن نیزدیک ایسه.


تومأمٚ اَشأنٚ اَمرأ، چنتأ ایرأد تی میأن دینٚم. تو اوشأنی کی بلعام مأنستَن ایسده غلطٚ آموجه‌یأنَ قوبیل کونی کی بالاقَ بأمؤخته کی چوطو ایسرأییلٚ قومَ فأکشأنِه گونأ ور. بلعامٚ رأنمأیی موطأبٚق، ایسرأییلٚ قومَ بی‌عیصمتی و بُتأنٚ پیشکش بوبوسته خوردٚنیأنٚ خوردنَ تِشویق بوکودٚد.


من اونَ فورصت بٚدأم کی توبه بوکونه، خو رأیَ وأگردأنِه؛ ولی نخأسته.


ولی اوشأنی کی ترسٚده، اوشأنی کی ایمأن نأرٚده و فأسید ایسٚد و قأتیلأن و اوشأنی کی جنبلٚ جأدو و زٚنأ کونٚده و بُتأنَ پرستٚش کونٚده و تومأمٚ اوشأنی کی دورُغ گده، همٚتأنٚ جیگأ او دریأچه میأن ایسه کی آتش و گوگرد اَمرأ سوجه. اَن هو دویُمی مٚردن ایسه.»


ولی سٚکأن، ینی اوشأنی کی جأدو جنبل کونٚده، زٚنأ کونٚده، بُتَ پرستٚش کونٚده، قأتیلأن و همه اوشأنی کی دورُغَ دوس دأرٚده و اونَ انجأم دٚهٚده، نٚتأنٚد بٚشٚد او شهرٚ میأن.


اَشأن نخأستیدی آدم کوشتٚن، جأدوگری، زٚنأ و دوزدی جَا دٚس فأکٚشٚد و وأگردٚد خودا ور.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan