Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم تسالونیکیان 1:7 - Gilaki New Testament

7 اونٚ وأسی، شٚمٚره کی آزأر و اَذِت بوبوستید، اَ ایطمینأنَ دٚهٚم کی وختی خوداوند عیسا، نأخٚوٚرکی او آتش شوأله‌یأنٚ میأنی جٚه آسمأن خو پورقوّت فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ بأیٚه، خودا اَمٚرَه و شٚمٚره آرأمٚش بخشه؛

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

7 و شمره کی عذاب کشنین و هیطؤ أمره نی، راحتی دئنه. او مؤقع کی خداوند عیسی خوشه زوردار فریشته ئان همأ آسمؤن أجی ظاهیر بنه،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

7 و شمرأ کی عذاب کیشیدی، اَمی اَمرا راحتی دِئه، اُ موقع کی خُداوند عیسی خو زوردار فیریشته ئانِ اَمرا آسمانِ جا ظاهر بِبه،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم تسالونیکیان 1:7
51 Iomraidhean Croise  

چونکی اینسأنٚ پٚسر، خو فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ، خو پئرٚ شوکو و جلالٚ میأن اَیِه و هر کسَ خودشٚ کأرأنٚ وأسی دأوری کونه.


یقین بدأنید کی، اَیَه کسأنی ایسأده کی تأ اینسأنٚ پٚسرَ نیدینٚد کی خو ملکوتٚ میأن اَیِه،نیمیرٚده.»


«او زمأت کی من، ینی او مسیحی کی وأستی بأیِه، می شوکو و جلالٚ اَمرأ و تومأمٚ می فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ بأیٚم، بأزون می پور شوکو تختٚ رو نیشینم.


«بأزین اوشأنی‌یَ کی می چپٚ ور ایسأده، گم: "اَی لعنت بوبوسته‌یأن جٚه اَیَه بیشید و بیشید او آتشٚ دورون کی هیوخت خأموشَ نیبه کی شیطان و اونی فٚرٚشته‌یأنٚ رِه آمأدَه بوسته.


عیسا جوأب بٚدأ: «تو خودت گی! و منم شٚمٚره گم کی بأزین اینسأنٚ پٚسرَ دینیدی کی خودا رأستٚ دٚس نیشته و آسمأنٚ اَبرأنٚ سٚر اَیِه.»


عیسا بوگفته: «ایسٚم، و اینسأنٚ پٚسرَ فأندرید کی خودا رأستٚ دٚس نیشته، آسمأنٚ اَبرأنٚ رو اَیِه.»


و اگه کسی اَ فأسیدٚ زمأتٚ میأن کی پور جٚه گونأ ایسه، می جَا و می گبأنٚ جَا عأرنأموس بٚدأره، اینسأنٚ پٚسرم وختی کی خو پئر جلالٚ میأن، موقدسٚ فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ وأگرده، اونی جَا عأرنأموس دأره.»


امّا ایبرأهیم اونَ بوگفته: "زأی جأن، خأطر بأوٚر کی تو زٚندیگی میأن هر چی خأستی، دأشتی، امّا ایلعأزر جٚه همه چی محروم بو. پس هسأ اون آرأمٚش دأره و تو عذأب دِئندری!


دوروسته، اینسأنٚ پٚسرٚ اَمؤنٚم اَطویی ایسه.


هر چی کی نٚهأ، اونی دٚسٚ اَمرأ خلق بوبوسته و هیچی نٚنَه کی اون خلق نوکوده بی.


بأزون ایضأفه کوده: «رأس‌رأسِی شٚمٚره گم کی دینیدی آسمأن وأزَ بوسته و خودا فٚرٚشته‌یأن اَیٚده می ورجأ و دووأره وأگردٚده آسمأن.»


و بوگفتٚده: «اَی جلیلی مردأکأن، چٚره اَیَه ایسأییدی و آسمأنَ فأندرستأندریدی؟ هه عیسا کی شیمی جَا فأگیفته و آسمأنٚ ور ببرده بوبوسته، هطویی کی بیدِییدی بوشؤ آسمأنٚ ور، ایوأردِه وأگرده.»


پس، توبه بوکونید، شیمی گونأیأنٚ جَا دٚس فأکشید و خودا ور وأگردید کی شیمی گونأیأن پأکَ بٚه و جٚه خودا ور، خورومی و آرأمٚشٚ زمأت فأرٚسِه.


و اگه خودا زأکأن ایسیم، اونی وأرثأنٚم بیم. ایجور دِه تأنٚم بٚگم کی، خودا تومأمٚ او جلال و شوکوهَ کی خو پٚسر عیسا مسیحَ فأدِه، اَمٚرَه‌یٚم فأدِه. ولی اگه خأییم دونبألتر اونی جلال میأن سأم بٚدأریم، وأستی هسأ اونی دردأن و رنجأنٚ دورونم سأم بٚدأریم.


ولی ایوخت فأرٚسِه، ینی هو روج کی مسیح همٚتأیَ دأوری کونه، کی هرتأ میعمأرٚ کأر آزمأیش بِه کی معلوم بٚبه چوجور مصألح اَمرأ عیمأرتَ چأکوده. هرتأنٚ کأر جٚه آتش رٚدَ بِه کی اونٚ ارزش و ایصألت معلوم بٚبه.


چونکی اَمی سوبوکٚ کوجه رنجأن، اَبدی جلالَ اَمِرِه بوجود اَوٚرده، اوجور جلال کی او رنجأنٚ اَمرأ نشأ موقأیسه کودن.


جٚه اَمی پئر خودا و اَمی خوداوند عیسا مسیح، شٚمٚره فیض و آرأمٚش خأیم.


حِئقتٚ رِه گفتنی، تومأمٚ دونیأ عیسا مسیحٚ دٚسٚ اَمرأ چأکوده بوبوسته ینی هر چی آسمأن و زیمینٚ سٚر نٚهأ، بیدِه بوستنی و نیده بوستنی؛ روحأنی دونیأ اَشأنٚ حأکیمأن و تأج و تختٚ اَمرأ و فرمأنده‌یأن و اوشأنٚ پیله‌ کسأن همٚتأن مسیحٚ دٚسٚ اَمرأ و اونی جلالٚ وأسی بوجود بأمؤ.


کی اَطویی اَمی پئر خودا، شیمی دیلَ پأک و بی‌گونأ و قوی چأکونٚه تأ او روج کی اَمی خوداوند، عیسایٚ مسیح خو موقدسأنٚ اَمرأ وأگردِه خودا ورجأ، بی‌عأیب و موقدس بئیسید.


اگه سختیأ‌نَ تحمول بوکونیم، اونی اَمرأ‌یٚم پأدیشأیی کونیم. اگه اونَ اینکأر بوکونیم، اونم اَمٚرَه اینکأر کونِه.


اگه اَطو زٚندیگی بوکونیم، تأنیم اومید و ایشتیأقٚ اَمرأ او مووأرٚکٚ روجٚ رأفأ بئیسیم کی اونٚ دورون پیله خودا و اَمی نیجأت بٚدأ کس، عیسا مسیح، شوکو و جلالٚ اَمرأ نمأیأنَ به.


اَطویی، جغرز او وأشتنأکٚ موجأزأت و پیله آتش کی آدم زهله کونِه و خودا دوشمنأنَ جٚه بین بٚره، رأفأ ایسأن رأیی ننأ.


چونکی اَمی خودا ایتأ آتش ایسٚه کی سوجأنه.


اَسه، اَنٚ اَمرأ کی خودا وعده اونی آسأیشٚ بودورون شؤئؤنٚ وأسی هنو خو قوّتٚ رو نٚهأ، وأستی ترسٚ جَا زهله بوکونیم، نوکونه ایوخت معلوم بٚبه کی اینفر جٚه شیمی میأن اونی فأگیفتنٚ جَا کوتأ بأمؤ بی.


پس اَمأنٚم تومأمٚ اَمی حقٚ سعی‌یَ بٚزنیم کی خودا او آسأیش دورون بیشیم، نوکونه کی بنی‌ایسرأییلٚ مأنستَن، فرمأن نبردنٚ وأسی جٚه اونی بودورون شؤئؤن، محرومٚ بیم.


پس خودا قومٚ رِه شَبّأتٚ روجٚ آسأیش بأقی مأنه. اَ موضو جَا فأمیم کی ایتأ فورصت ایسترأحت و کأمیلٚ آرأمٚشٚ وأسی، ای جیگأ خودا قومٚ رِه ینی اَمی رأفأ ایسأ.


مسیحم فقد ایوأر خو جأنَ فٚدأ بوکوده کی ایتأ قوربأنی عوض، خٚیلیأنٚ گونأیأنَ پأکَ کونٚه. ولی ایوأردِه اَیِه کی، اوشأنی‌یَ کی اونی وأسی صبر و شوقٚ اَمرأ رأفأ ایسأده، نیجأت بٚبخشه.


اَسه مسیح بوشؤ آسمأن. اون خودا رأست دٚس نیشته و تومأمٚ فٚرٚشته‌یأن و رئیسأن و قودرتأن اونی جَا ایطأعت کونٚده.


اَسه زیمین و آسمأن، خودا دستورٚ اَمرأ بأقی بمأنستده تأ آتشٚ اَمرأ دأوری روجٚ میأن جٚه بین بٚشٚد ینی هو روجٚ میأن کی بدهکأرأن تِنبیه و هلأکَ بٚده.


اَطویی، "سدوم" و "عموره" شهرأنم بٚخأطر بٚدأرید. اویَه آدمأن و او سأمأنٚ شهرأن، همٚتأ جینسی شهوتأن و کج‌رأ شوئونأنٚ جَا آلودَه بوسته بود. هنٚ وأسی، اوشأن همه جٚه بین بوشؤده کی اَمِرِه درس عیبرت بٚبه کی بدأنیم ایتأ آتشی نٚهأ کی هیوخت خأموشَ نیبه و گونأکأرأن او دورون موجأزأت بٚده.


فأندرید! اون اَبرأنٚ رو نیشته‌بو اَیِه. هر تأ چوم اونَ دینه؛ حتّا اوشأنی کی اونَ نیزه بٚزِده اونَ دینٚده؛ و تومأمٚ دونیأ قومأن اونٚ رِه عزأ گیرده. هطویه، آمین! وئأل اَطو بمأنه.


خودا غیظ و موکأفأت پیأله‌یَ کی اونی دورون هیذره تخفیف و ایستثنأ ننأ، وأخورٚده و موقدسٚ فٚرٚشته‌یأن و "بٚرّه" حوضور، آتش شوأله‌یأن میأن عذأب کشٚده.


او وخت، ایتأ صدا آسمأنٚ جَا بشتأوستم کی مٚرَه گفتی: «اَنَ بینیویس: خوشبحأل اوشأنی کی جٚه اَنٚ پٚسی در خوداوند میرٚده.» و روح بوگفته: «هسأ دِه جٚه تومأمٚ دردأن خلأصَ بٚده، و خوروم کأرأن وأسی کی بوکودٚد پأدأش فأگیرد.»


او وخت ایتأ پیله سیفید تختَ بیدِم. او تختٚ رو اینفر نیشته بو کی زیمین و آسمأن اونٚ دیمٚ جَا بوگروختٚده و غیبَ بوستد.


خودا هرتأ آرسویَ اوشأنی چومأنٚ جَا پأکونه. دِه نه مٚردنی به و نه غورصه، نه نأله و نه درد، چونکی تومأمٚ اَشأن قدیمی دونیأ شین بو کی جٚه بین بوشؤ.»


«من، عیسا، می فٚرٚشته‌یَ شیمی ورجأ اوسه کودم کی اَ چیأنَ کیلیسایأنٚ رِه وأگویا بوکونه. من جٚه داوودٚ نتأج ایسٚم. من او صُبٚ ستأره ایسٚم کی شبق زٚنِه.»


او وخت فٚرٚشته مٚرَه بوگفته: «اَ گبأنَ شأ ایعتمأد کودن و رأست ایسه. و او خودا کی آینده ایتفأقأنَ جٚه پیشتر خو پیغمبرأنٚ رِه وأگویا کونه، خو فٚرٚشته‌یَ اوسه کوده کی اونچی‌یَ کی پور دِه بأقی نییٚه ایتفأق دکفه شِمِره وأگویا بوکونه.»


ولی اون ایوأردِه مٚرَه بوگفته: «نه اَ کأرَ نوأکودن. منم تو و تی برأرأن ینی خودا پیغمبرأنٚ مأنستَن، و تومأمٚ اوشأنی کی اَ کیتأبٚ حِئقتأنَ ایعتمأد دأرٚده، جٚه عیسا خیدمتگوزأرأن ایسٚم. پس فقد خودایَ پرستٚش بوکون.»


بأزون هرتأ جٚه اَشأنَ، ایتأ سیفیدٚ رخت فأدأده و بوگفتٚده کی ایپچه‌یم ده ایسترأحت بوکوند کی اَشأنٚ هم دؤره‌یأن کی وأستی اَشأنٚ مأنستَن عیسا مسیحٚ خیدمت کودنٚ وأسی شهید بٚبٚد، اوشأنی جمٚ میأن بٚشٚد.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan