Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم پطرس 2:3 - Gilaki New Testament

3 اَ دورُغگو معلمأن جٚه ویشتر خأستٚنٚ وأسی، خوشأنی حقٚ سعیٚ هرجور دورُغٚ گبأنٚ اَمرأ زنٚده کی شیمی پولأنٚ فأگیرد. امّا خودا جٚه پیشتر اَشأنَ محکوم بوکود پس اَشأنٚ جٚه بین شؤئؤن نیزدیک ایسه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

3 و خوشؤن طمع راه مئن، دورؤغ گبؤن همأ، شمره غارت کؤنن. ایشؤن محکومأبؤن کی قبلترؤن تعیین بوبؤ، ایشؤن رافا ایسأ و ایشؤن نابودی نخوته!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

3 و خوشانِ طمعِ راه درون، دوروغِ گبانِ مَرا، شمرأ غارت کونیدی. اَشانِ محکوم بوستن کی پیشتر تعیین بُبوسته، بیکار نینیشته و اوشانِ نابودی نُخوفته!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم پطرس 2:3
43 Iomraidhean Croise  

«وای شٚمٚره اَی دین عألیمأن و ریأکأرٚ فریسیأن! شومأن وختی شیمی دوعأیأنَ دٚرأزه دیهیدی و دین دأشتٚنٚ رِه تظاهر کونید، تومأمٚ شیمی هوش و حواس اَنٚ کی چوطو ویوه زنأکأنٚ مأل و مینألٚ صائاب بیبید. هنٚ وأسی شیمی موجأزأت خٚیلی سینگینٚ به.


قوبیل بٚدأرید کی خٚیلی زود اوشأنٚ دوعأ جوأبَ دِهه. امّا ایتأ سؤال شیمی جأ وأوٚرسٚم کی وختی اینسأنٚ پٚسر وأگرده اَ دونیأ میأن، چن نفرَ یأفه کی ایمأن بٚدأرٚد؟»


جٚه اَ خأطر حقٚ سعی زِئندوبود اونَ مجبور بوکونٚد ایتأ گب بٚزٚنه کی جٚه اون خودشٚ ضد ایستفأده بوکونٚد و رومٚ موقأمأنٚ دٚس بیسپأرٚد. جٚه اَ خأطر چن نفر کی ظأهیرٚ میأن خُب کردکأر بود و خوروم آدمأنٚ مأنستَن بود، زیر زیریکی اونی ورجأ اوسه کودٚد.


اَ گبأن هنو اونی زوأنٚ رو چرخستأندوبو کی نأخٚوٚرکی ای عیده یوهودأ اَمرأ کی ایتأ جٚه عیسا دوأزده‌تأ شأگرد بو جٚه رأ فأرٚسئدٚد. یوهودأ جولو بأمؤ و ریفأقتٚ رسم وأسی اونی دیمَ مأچی بٚدأ.


بأزون بوشؤ کوتٚر فروشأنٚ ورجأ و بوگفته: «اَشأنَ جٚه اَیَه بٚبٚرید بیرون و می پئر خأنه‌یَ بأزأرٚ مأنستَن چأنکونید.»


اَجور معلمأن، اَمی خوداوند عیسا مسیحَ خیدمت نوکونٚده و فقد خوشأنٚ نفع دونبألٚده. اَشأن، خُب گب زنٚده و سأده دیلٚ مردومٚم ویشتر وختأن اَشأنی گولَ خورٚده.


اَمأن خٚیلیأنٚ مأنستَن نیئیم کی خودا کلامٚ اَمرأ تیجأرت کونٚده و اوشأنٚ هدف فقد اَن ایسه کی جٚه اَ رأ خورومٚ موأجب بٚدأرٚد، بلکی جٚه خودا ور اوسه بوبوستیم کی مسیح قودرتٚ اَمرأ و ایتأ تیمیزٚ قلب و خودا ایرأده اَمرأ گب بٚزنیم.


خودتأن وأخب ایسید کی اَمأن هیوخت حقٚ سعی نٚزِئیم کی چرب زوأنی اَمرأ، شیمی فیکرَ اَمی ور فأکٚشأنیم؛ جٚه اَمی ایرتیبأط شیمی اَمرأیٚم مألی نفع بردنٚ وأسی ایستفأده نوکودیم، خودا خودش شأهید ایسه.


هو وخت کی مردوم گده: «همٚتأ جأجیگأیأن اَمن‌ و اَمأن ایسه»، ایدٚفأیی ایتأ پیله‌دأنه بلأ اوشأنَ فوتورکه، هوطو کی شکم‌دأرٚ زنأکَ درد گیره؛ بأزون اوشأنی جیویشتنٚ رِه رأیی نٚمأنه.


هطویم نوأستی مشروب بوخوره و توندٚ اخلاق بٚدأرٚه، بلکی خوروم اخلاق بٚدأره و دعوأ جَا دوری بوکونه، عأشقٚ مأل و مینأل نٚبه.


هطویم، شمأسأن کی کیلیسا نأظیرأنٚ همکأرٚده وأستی آدمأنی نجیب و بأ ایحترأم بٚبٚد. وأستی جٚه دورویی دوری بوکوند، زیأدی شرأب نوخورٚد، حرأمٚ مأل و مینألٚ دونبأل نٚبٚد؛


و همیشٚکی درگیری افرأدٚ میأن کی اَشأنٚ عقل فأسیدَ بوسته و حِئقتَ پوشتَ کودٚد بوجود بأیِه و گومأن کونٚده کی دین‌ دأشتٚنٚ اَمرأ تأنٚد مأل و مینألَ بٚدٚس بأوٚرٚد!


پس وأستی اَشأنٚ دٚهٚنَ دٚوٚستٚن، چون خٚیلی خأنوأرأن اَشأنٚ گبأنٚ وأسی رأستٚ رأ جَا کج بوشؤد. اَ معلمأن کی اَطویی آموج دٚهٚده، فقد خوشأنی مألی سودَ فیکرَ کونٚده.


چٚره کی پیله کس، خودا کأرٚ ایدأره کودنٚ مسئول ایسه و جٚه اَ خأطر وأستی بی‌عأیبٚ زٚندیگی بٚدأره؛ هطویم نوأستی نفأم‌گیری بوکونه و توندٚ آدم بٚبه، مشروب بوخوره و جنگ و بوگو موگو دونبأل بٚبه. مأل و مینألٚ کأرأنٚ میأنم وأستی جٚه نأدوروستی و متقلب گیری دوری بوکونه


هطویم، موقدسٚ کیتأبأنٚ میأنی بأمؤ دأره: «اون سنگی ایسه کی بأعیثٚ لغزش به و صخره‌ایی ایسه کی بأعیثٚ سقوط به.» اوشأنٚ سقوط و کفتن جٚه اَ خأطر ایسه کی خودا کلامٚ جَا ایطأعت نوکونٚده، پس اونچی‌یَ کی اوشأنٚ سرنوشتٚ وأسی تصمیم بیگیفته بوبوسته اوشأن سٚر اَیِه.


می خأهیش اَنه کی او گلّه‌یی کی خودا شٚمٚره بیسپأرده خورأک بدید. دیلخوری‌ و زورٚ اَمرأ نٚبه بلکی اَنی وأسی بٚبه کی خودایَ خیدمت کودأندرید و نه نأمشروع نفعٚ وأسی بلکی عشق و علأقه اَمرأ اوشأنٚ جَا مورأقبت بوکونید.


وختی کی اَمأن دروأره‌یٚ اَمی خوداوند عیسای مسیحٚ وأگردٚستن و قوّت شیمی اَمرأ گب بٚزِئیم، اَلکی قصّه‌یأنَ شٚمٚره تعریف نوکودیم، چونکی اَمی چومأنٚ اَمرأ اونی پیلِگی و جلالَ بیدِییم.


امّا ایسرأییل قومٚ میأن، دورُغگو پیغمبرأنم ایسأبود، هطو کی شیمی میأنم دورُغگو معلمأن اَیٚده کی دوز و کلکٚ اَمرأ خودا جَا گب زٚنٚد و حتّا خوشأنی آقأ، مسیح، کی اَشأنَ خو خونٚ اَمرأ بیهه، اینکأر کونٚده. امّا یوهو ایتأ وأشتنأکٚ سرنوشتٚ دورونی دکفده.


هطویم خودا تأنه مٚرَه و شٚمٚره جٚه اَمی دؤرٚورٚ وسوسه‌یأن آزأدَ کونه و او مردومَ کی خودایَ نشنأسٚده تأ دأوری روجٚ وخت، موجأزأتٚ حوکمأنٚ جیر بٚدأره.


وای بحألٚ اوشأن، چونکی قأئنٚ جَا آموجٚده کی خو برأرَ بوکوشته و بلعامٚ مأنستَن کردکأر کونٚده کی پولٚ وأسی، هر کأری کودی. بأزین اوشأن قورح مأنستَن خوشأنی نأفرمأنی میأن جٚه بین شٚده.


کی دونیأ آدمأنَ دأوری بوکونه. اون همٚتأ بدهکأرأنَ اوشأنی نأجورٚ کأرأنٚ وأسی کی بوکودٚده و فأسیدٚ گونأکأرأنَ کی نأجورٚ گبأن خودا ضد بوگفتٚده، محکوم کونه.»


اَ آدمأن گله و شیکأیت کونٚد و فقد خوشأنی شهوت اِگأدٚنٚ وأسی زٚندیگی کونٚد. اوشأن جوسورٚده و خوشأنی ظأهیرَ چأکونده و فقد کسی‌یَ حورمت نٚهٚده کی بدأنٚد اَشأنٚ رِه سود دأره.


چون چن نفر خودانشناس جوفت و کلکٚ اَمرأ بأمؤده کیلیسا دورون و آمؤختأندٚرٚده کی اَمأن مسیحی بوستنٚ پٚسی تأنیم هرتأ کأر اَمی دیل بٚخأیٚه بوکونیم بی اَنکی ایلاهی موجأزأتٚ جَا زهله بوکونیم. اَ دورُغی و اَویرَ بوسته معلمأنٚ آخر عأقبت جٚه پیشتر تعیین بوبوسته چونکی اَمی ایدأنه آقأ و خوداوند عیسا مسیحٚ اَمرأ موخألفت کودنَ سٚر بیگیفتٚد.


اَطویی، "سدوم" و "عموره" شهرأنم بٚخأطر بٚدأرید. اویَه آدمأن و او سأمأنٚ شهرأن، همٚتأ جینسی شهوتأن و کج‌رأ شوئونأنٚ جَا آلودَه بوسته بود. هنٚ وأسی، اوشأن همه جٚه بین بوشؤده کی اَمِرِه درس عیبرت بٚبه کی بدأنیم ایتأ آتشی نٚهأ کی هیوخت خأموشَ نیبه و گونأکأرأن او دورون موجأزأت بٚده.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan