دوم پطرس 2:10 - Gilaki New Testament10 خودا تِنبیه اوشأنٚ رِه سخته کی خوشأنی نأجورٚ جیسم خأستهیأنٚ دونبألسر شٚده و هیتأ قودرٚتٚ جَا ایطأعت نوکونٚده. اَشأن چنأن بیشرم ایسٚد کی حتّا او آسمأنی خلقتأنٚم رخشنٚ گیرده؛ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی10 مخصوصا اوشؤنئه کی خوشؤن فاسید هوا و هوس خواسته ئان دومبال درن و ایقتداره کوچیک دؤنن. ایشؤن أندی سرکش و خودخواهن که آسمؤنی پیلهکسؤنه کفر گوتن أجی هیچ ترس ندأنن؛ Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان10 اللخصوص اوشانیَ کی خوشانِ فاسدِ هوا و هوسِ خواسته ئانِ دُمبالید و اقتدارَ کوچک ایشماریدی. اَشان اوجور سَرکش و مَغرورید کی، جه اَنکی آسمانی پیله ترانَ کُفر بیگید ترسی ناریدی؛ Faic an caibideil |
چون چن نفر خودانشناس جوفت و کلکٚ اَمرأ بأمؤده کیلیسا دورون و آمؤختأندٚرٚده کی اَمأن مسیحی بوستنٚ پٚسی تأنیم هرتأ کأر اَمی دیل بٚخأیٚه بوکونیم بی اَنکی ایلاهی موجأزأتٚ جَا زهله بوکونیم. اَ دورُغی و اَویرَ بوسته معلمأنٚ آخر عأقبت جٚه پیشتر تعیین بوبوسته چونکی اَمی ایدأنه آقأ و خوداوند عیسا مسیحٚ اَمرأ موخألفت کودنَ سٚر بیگیفتٚد.