Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم قرنتیان 3:6 - Gilaki New Testament

6 اون ایسه کی اَمٚرَه لیأقت فأدأ کی اونی تأزه قول و قرأرَ خیدمتگوزأر بیبیم. اَ عهد، حوکمأن و قرأر و مدأرٚ رو بینیویشته نوبوسته، بلکی ایتأ عهد ایسه کی روح‌القدسٚ کأرٚ رو بٚنأ بوبوسته. او قدیمی قول و قرأر ایتأ بینیویشته ویشتر نییٚه و مٚردنٚ ختم بِه؛ ولی اَ تأزه قول و قرأر دورون، روح‌القدس حیأت بٚخشه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

6 خدا بو که امره لیاقت هدا تا تازه عهد خدمتکارون ببیم، عهدی کی خدا روح سر برقراره، نه او چی سر کی یکته بنویشته ویشته نئه‌. چونکی بنویشته کوشنه، اما خدا روح زیندگی بخشنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

6 خُدا بو کی اَمرا لیاقت فدَه تا تازه عهد خیدمتکاران بیبیم، عهدی کی خُدا روحِ سر برقرارِ، نه اونچی سر کی ایتا بینیویشته ویشتر نیه. چونکی بینیویشته کوشه، ولی خُدا روحْ زیندگی بخشه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم قرنتیان 3:6
45 Iomraidhean Croise  

بأزین ایضأفه کود: «هرتأ دینٚ عألیمأن کی اَسه آسمأنٚ ملکوتٚ شأگرد بوبوستٚد، ایتأ صأب خأنٚه‌یَ مأنٚده کی خو خزأنه جَا، خو تأزه و کُئنه گنجأنَ بیرون اَوٚره.»


اَن می خونه کی اونی اَمرأ، تأزه عهد و پیمأنَ، خودا و اونی قومٚ میأن مُهر کونم. می خون خٚیلیأنٚ گونأیأنٚ بٚبخشه بوستنٚ وأسی فیوِه.


بأزون اوشأنَ بٚفرمأسته: «اَن می خونٚ کی اونی اَمرأ، تأزه عهدَ، خودا و اونی قوم میأن مُهر کونم. خٚیلیأنٚ وأسی می خون فوکوده بِه.


هطویی بو کی شأمٚ پٚسی ایتأ جأمَ اوسأده و بوگفته: «اَ جأم، خودا و اونی قوم رِه ایتأ نیشأنه جٚه اونی جدیدٚ عهد ایسه، ایتأ عهدی کی اونَ می خونٚ اَمرأ مُهر بوکودم. می خون شِمِره فیوِه.


هوطو کی پئر مورده‌یأنٚ زٚنده کونه و اَشأنَ زٚندیگی فأدِه، پٚسرم هرکی‌یَ بٚخأیٚه، زٚندیگی فأدِه.


فقد خودا روح ایسه کی اینسأنَ همیشٚکی زٚندیگی بخشه. اینسأنی حقٚ و سعی زِئن فأیده نأرِه. ولی اَ گبأنَ کی شٚمٚره بوگفتم، روح و زٚندیگی ایسٚد.


مسیحٚ وأسی فیض فأگیفتیم و روسول بوبوستیم کی همٚتأ قومأنی کی یوهودی نییٚده رِه وأگویا بوکونیم کی اون چی پیله لوطفی اَشأنَ بوکوده، کی اَشأنٚم اونَ ایمأن بأوٚرد، اونی جَا ایطأعت بوکونٚد و اونی ایسمَ جلال بٚدٚد


چونکی هیکس نتأنه دینی حوکمأنٚ انجأم دئن اَمرأ، خودا چومٚ جَا عأدیل بٚحیسأب بأیٚه. دینی حوکمأن فقد نیشأن دٚهٚده کی چندر گونأکأر ایسیم.


ولی حِئقتٚ اَنه کی هر وخت حقٚ سعی بٚزنیم کی نیجأت و ایلاهی خوشبختی‌یَ جٚه رأیٚ دینی حوکمأنٚ انجأم دئن بٚدٚس بأوریم، همیشٚک آخرپٚسی اَطو به کی خودا غیظ و غضب اَمی سأم بِه؛ چونکی هیوخت نتأنیم او حوکمأنَ تومأمٚ و کمأل انجأم بٚدیم. اَمأن فقد وختی تأنیم قأنونَ دیپیچأنیم کی هیذره قأنون نٚمأنه.


هوطو کی موقدس کیتأبأن دورون بینیویشته بوبوسته: «تٚرَه خٚیلی قومأنٚ پئر چأکودم.» اَ کأر اَن وأسیه کی ایبرأهیم او خودایَ ایمأن بأوٚرده کی مورده‌یأنَ زٚنده کونه و تأزه چیأنَ جٚه اونچی کی ننأ چأکونه.


ولی اَسه جٚه دینی حوکمأن آزأدَ بوستیم، چونکی اونٚ رِه بٚمٚردیم و دِه اونی قودرتٚ غولأم نیئیم. اَسه تأنیم خودایَ خیدمت بوکونیم، نه قدیمٚ رأ روش مأنستَن ینی بینیویشته بوبوسته قأنونأنٚ ایطأعت کودن اَمرأ، بلکی جٚه خودا روحٚ رأ روش کی زٚنده‌یه.


و چونکی شومأن مسیح عیسا شینیدی، روح‌القدسٚ قودرت کی اَبدی زٚندیگی فأدِه، شٚمٚره جٚه گونأ و مٚردنٚ حوکم آزأدَ کوده.


هطویم شأمٚ پٚسی، پیأله‌یَ اوسأده و بوگفت: «اَ پیأله، خودا و اونی قومٚ میأن ایتأ تأزه عهدٚ نیشأن ایسه، ایتأ عهدٚ کی می خونٚ اَمرأ اونَ مُهر کونم. هر وأر کی جٚه اون وأخوریدی، مٚرَه خأطر بأوٚرید.»


بعضی جٚه عضوأن کی خودا کیلیسا میأن، ینی مسیح جأنٚ دورون، قرأر بٚدأ، اَشأن ایسٚد: اوّل: روسولأن، ینی مسیح اوسه کوده‌یأن. دویُم: پیغمبرأن، ینی اوشأنی کی خودا ایلهأمٚ اَمرأ، پیغأم اَوٚرٚده. سیوم: معلمأن، ینی اوشأنی کی خودا کلامَ البأقیأنَ آموجٚده. بأزون اوشأنی کی موجیزه کونٚده. اوشأنی کی شفأ عطأیَ دأرٚد. اوشأنی کی البأقیأنٚ کومک کودنٚ عطأیَ دأرٚده. اوشأنی کی رهبری و مودیریتٚ عطأیَ دأرٚد. آدمأنی کی گب زِئن جوروأجورٚ زوأنأنٚ عطأیَ دأرٚد، او زوأنأن کی پیشتر نأمؤخته بود.


هوطو کی موقدسٚ کیتأبأن دورون بینیویشته بوبوسته: «اوّلی اینسأن ینی آدم، ایتأ زٚنده جأن بوبوسته». ولی آخری آدم، ینی مسیح، او روح کی حیأت بخشه بوبوسته.


او فیضٚ وأسی کی خودا مٚرَه عطأ بوکوده، ایتأ عأقیل و اوستأکأرٚ میعمأرٚ مأنستَن، عیمأرتٚ پأکأرَ بنأم. و هسأ، اینفر دِه اونٚ سٚر ایتأ عیمأرت چأکونِه. ولی هر کی اَ پأکأرٚ سٚر، ایتأ عیمأرت چأکونِه، وأستی خٚیلی خؤرَه بٚپأیه.


من کیسٚم، و یا اَپلس کیسه کی اَمی وأسی بوگو موگو و دعوأ کونیدی؟ شیمی اَ کأرٚ جَا حیرأن ایسٚم. چونکی اَمأن فقد خودا خیدمتگوزأرأنیم و هرتأ جٚه اَمأن ایتأ بوخصوص عطأ و خیدمت دأریم، و شومأن اَمی کومکٚ اَمرأ مسیحَ ایمأن بأوٚردید.


اَنَ گولأز کونٚده کی مسیحَ خیدمت کونٚده؟ اگه چی اَجور گب زِئن بی‌عقلی ایسه، ولی من خٚیلی ویشتر جٚه اَشأن اونَ خیدمت بوکودم. من خٚیلی زحمتأنَ تحمول بوکودم؛ ویشتر جٚه اوشأن زندأن دکفتم، ویشتر شلأق بوخوردم و ویشتر مٚردن اَمرأ روبرو بوبوستم.


ولی فقد موسا دیم دٚوٚسته نوبو، بلکی اونی مردومٚ فأمم روبندٚ جیر نٚهأ بو؛ و حتّا ایمرویٚم کی یوهودیأن تورأتٚ کیتأبَ خأنٚده، اینگأر کی اوشأنٚ دیل و فیکرٚ سٚر ایتأ روبند نٚهأ، و هنٚ وأسی نٚتأنٚده تورأتٚ رأس‌رأسِی مأنی‌یَ بفأمٚد. اَ روبند فقد مسیحٚ ایمأن اَوٚردٚنٚ اَمرأ اوسأده بِه.


همه تأنٚده فأندٚرٚد کی شومأن مسیح دسخط ایسید، ایتأ دسخط کی اَمأن بینیویشتیم، قلم و دوأتٚ اَمرأ نییٚه، بلکی خودا روحٚ زٚنده اَمرأیه؛ و سنگٚ تخته سٚر نییٚه، بلکی اینسأنأنٚ دیلأنٚ رویه.


اَطویی، او قدیمٚ قول و قرأر کی مٚردن و اَبدی موجأزأتَ بأعیث بوستی، اوجور شوکو و جلالٚ اَمرأ سرأ گیفته کی بنی‌ایسرأییل تأب و طأقت نأشتٚد موسا سوسو زٚنِه دیمَ فأندٚرٚد؛ چونکی او وخت کی موسا جٚه خودا ورجأ ایلاهی حوکمأنَ کی سنگٚ تخته‌یأن سٚر بینیویشته بوبوسته بو مردومٚ رِه بأوٚرده، اونی دیم خودا جلالٚ وأسی شبق زِئی. ولی اَ شبق زِئن یوأش یوأش محوَ بوستی.


اگه او رأ کی محکوم و هلأکَ بوستنَ بأعیث بوستی، اوجور جلال و شوکو اَمرأ بو، پس چندر ویشتر او رأ کی اینسأنٚ نیجأتَ بأعیث بِه، وأستی ویشتر جلال و شوکو بٚدأره!


جٚه اَ خأطر، آیا خودا شریعت اونی وعده‌یأنٚ اَمرأ فرق دأره؟ هیوخت! چونکی اگه او شریعتی کی اَمٚرَه فأدأ بوبوسته بتأنٚسته‌بی اَمٚرَه اَبدی زٚندیگی بٚبخشه، ایمکأن دأشتی اونی ایطأعت کودنٚ وأسی، خودا اَمرأ ایتأ دوروستٚ رأبیطه‌یَ شورو بوکونیم.


ای روجأنی شومأنم شیمی شورش و گونأیأن وأسی بٚمٚرده بید.


کی اَمٚرَه مسیح اَمرأ زٚنده کوده، اگه چی ایشتیوأیأنٚ میأن بٚمٚرده بیم. پس فقد خودا فیض وأسی نیجأت بیأفتیم.


خودا اَ فیضَ مٚرَه فأدأ کی همٚتأنَ جٚه اَ نقشه وأخبدأرٚ کونم و اَ مأموریتٚ انجأم دٚئنٚ وأسی او قودرت و توأنأیی‌ لأزیمَ بٚبخشه.


اگه اَ کأرأنَ دیگرأنَ بأموجی، عیسایٚ مسیحٚ وأسی ایتأ لأیٚقٚ خیدمتکأر بی کی ایمأن و دوروست آمؤختٚنٚ جَا بهره فأگیفته، آمؤختنی کی اونٚ دونبألسر رأ دکفتی.


اَ پیغأمٚ وأگویا کودن و آمؤختٚنٚ وأسی ایسه کی خودا مٚرَه اینتخأب بوکوده کی اونی روسول و پیغأم‌رسأن ببم.


عیسا حوضور بأمؤییدی کی اَ تأزه عهدَ بأوٚرده کٚسه؛ شومأن بأمؤییدی اونی خونٚ ور کی هأبیلٚ خونٚ مأنستَن اینتقأم نٚخأیه، بلکی اَمی رو بٚپأشأنِه بوبوسته کی اَمی گونأیأنَ بوشؤره.


و هسأ دوعأ کونم او خودا حوضورٚ میأن کی آرأمٚش اونی جَا شورو بِه، او خودا حوضور میأن کی اَمی خوداوند عیسایَ کی گوسوٚندأنٚ پیله شبأن ایسه مٚردنٚ پٚسی زٚنده کوده و اونی خونٚ اَمرأ، اَبدی قول و قرأرَ قوبیل بوکود؛


خودا اَ قسمٚ اَمرأ، عیسا تأنِه اَ بِیتر و تأزه قول و قرأر و موفقیتَ همیشٚکٚ رِه تضمین بوکونه.


اَیَه خودا ایتأ «تأزه» قول و قرأرٚ جَا گب زِئندره. پس آشیکأره کی قبلی قول و قرأر، کُئنَه بوسته؛ و هرچی کی کُئنه و قدیمی بٚبه، پور زمأت نیبه کی جٚه بین شِه.


مسیحٚم زحمت بیدِه. اون خودش گونأیی نأشتی، امّا ایوأر اَمی گونأیأنٚ وأسی خو جأنَ فأدأ کی اَمٚرَه خودا ورجأ بأوٚره. اون جیسمٚن بٚمٚرده امّا اونی روح زٚنده بوسته.


جٚه اوّل، او خودا کلمه کی زٚندیگی بخشه وجود دأشتی، اَمأن، اونَ اَمی چومأنٚ اَمرأ بیدِییم و اونی گبأنَ بشتأوستیم؛ اونَ اَمی دٚسأنٚ اَمرأ حس بوکودیم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan