Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّل تیموتائوس 4:1 - Gilaki New Testament

1 ولی روح‌القدس وأضیح فٚرمأیه کی آخرٚ زمأتأنٚ رِه، بعضیتأ جٚه مسیحیأن ایمأنٚ جَا رو وأگردأنِده، دغلبازٚ روحأن و کأرأنی دونبألسر شٚده کی دیوأن آموج دٚهٚده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

1 ولی خدا روح، واضح و رؤشن گونه که آخری زمتؤن مئن، بعضئن خوشؤنه گول‌زنک روحؤن و دیوؤن تعلیمؤن ئبه وقف کؤنن و ایمؤن أجی وگردنن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

1 ولی خُدا روح، آشکارا گه کی آخرتا زمات ئانِ درون، بعضیان خوشانَ وقفِ اُ روحان کی گول زَنیدی و دیوئانِ تعلیمان کونیدی و ایمان جا واگردیدی،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّل تیموتائوس 4:1
64 Iomraidhean Croise  

«وای بحألٚ اَ دونیأ کی بأعیث به مردوم خوشأنی ایمأنَ جٚه دٚس بٚدٚد! گونأ کودنٚ وسوسه همیشٚک نٚهأ، ولی وای بحألٚ اونی کی مردومَ وسوسه بوکونٚه.


ایتأ روج عیسا خو شأگردأنَ بٚفرمأسته: «گونأیأنٚ وسوسه همیشٚک نٚهأ، امّا وای به حألٚ او کسی کی مردومٚ وسوسه بوکونه.


امّا وختی روح‌القدس کی همٚتأ رأستیأن اونی جَا جوش کونه بأیٚه، تومأمٚ حِئقتَ شِمِره وأشکأفِه و نیشأن دِهه. چونکی جٚه خودش گب نٚزنه، بلکی هر چی‌یَ کی می جَا بشتأوسته، وأگویا کونه. اون آینده جَایٚم شٚمٚره وأخٚوٚرَ کونه.


ایتأ روج، وختی اَشأن روزه بیگیفته بود و خودایَ عیبأدت کودیدی، روح‌القدس اَشأنَ بٚفرمأسته: «برنابا و سولُسَ مِرِه سیوأ بوکونید تأ ایتأ مخصوصٚ خیدمتٚ وأسی، کی اَشأنَ اونی رِه اینتخأب بوکودم، موشغولَ بد.»


ایتأ دسته جٚه اپیکوری و رواقی دأنشمندأنم اونی اَمرأ بینأ کودٚد گب گب کودن. ای عیده جٚه اوشأن وأورسِئیدی: «اَ مردأی کی خٚیلی حرف زٚنِه حقٚ سعی زِئندره چی بٚگه؟» ای عیده‌یٚم گفتیدی: «اَطوچی‌یَ مأنه کی خأیه جٚه خودایأنی کی نشنأسیم جأنبدأری بوکونه.» اَشأن اَ گبأنَ زئیدی، چونکی پولس قیأمت و عیسا خوروم خٚوٚرَ وأگویا کودی.


جغرز اَنکی هرتأ شهرٚ میأن روح‌القدس مٚرَه گه کی زندأن و زحمت تی رأفأ ایسأ.


و اَمی دئنٚ رِه بأمؤ. اونم نوبوّتٚ عطیه‌یَ دأشتی. ایتأ روج اَغابوس پولسٚ قِئشَ بیگیفته و اونی اَمرأ خو دٚس و پأیَ دٚوٚسته و بوگفته: «روح‌القدس فٚرمأیه: "یوهودیأن اَ قِئشٚ صأئأبَ هطویی دٚوٚدٚده و اونَ رومیأنٚ دٚس ایسپأرده."»


ولی بوگو موگو پٚسی کس‌کسٚ اَمرأ، پولس جَا سیوأ بوبوستٚد، هوطویی کی اَ آخری گبأن تترج اَشأنٚ گوشأنٚ میأن بیپیچسته کی بوگفته بو: «روح‌القدس چی خُب اشعیایٚ پیغمبرَ بٚفرمأسته:


هیذره! می منظور اَن ایسه کی اوشأنی کی اَ بُتأنٚ رِه قوربأنی اَوٚرده، رأس‌رأسِی خوشأنَ، قوربأنیأنٚ اَمرأ شیطانَ پیشکش کونٚده نه خودایَ، و من نخأیٚم کی هیتأ جٚه شومأن، اَ قوربأنیأنٚ گوشتٚ خوردنٚ اَمرأ، شیطان اَمرأ شیریک بیبید.


شکی ننأ کی وأستی شیمی میأن ایپچه ایختلأف بمأنه، کی معلوم بٚبه کویتأ جٚه شومأن خودا تأیید بوبوسته ایسید.


ولی تومأمٚ اَ عطأیأن جٚه ایتأ روح ور، ینی هو روح‌القدس ایسه، و اون ایسه کی تصمیم گیره هرتأنٚ کویتأ عطأیَ بٚبخشه.


ولی خودا اَ موضویأنَ اَمِرِه خو روحٚ اَمرأ آشیکأرَ کوده، چونکی خودا روح جٚه خودا جولفٚ رأزأن وأخب ایسه و اوشأنَ اَمِرِه آشیکأرَ کونه.


ولی ترسٚم هوطو کی حوا لأنتی گولَ بوخورده شیمی فیکرم جٚه صأدٚق و خألصٚ ایرأدت کی مسیحَ دأریدی، جٚه رأ بٚدٚرَ بٚه.


ولأنید اینفر کی دورُغی فروتنی کودنٚ جَا و فٚرٚشته‌یأنٚ پرستٚش کودن لیذّت بٚره، شیمی لیأقتَ سوألٚ جیر ببره. اَجور آدم توند شؤئؤن اَمرأ او رویأیأنی کی بیدِه دورون، ریزَ به. اونٚ ذهن کی روحأنی نییٚه، بأعیث به او کأرأنٚ کی نی‌اَرزِه و فأیده نأرِه وأسی گولأز بوکونه،


امّا گونأکأرٚ آدمأن و دورُغگو دینٚ عُلمأ، روج بٚروج بدترَ بٚده، خٚیلیأنَ گول زنٚده و خودشأنم شیطانٚ گولَ خورٚده.


اَشأن دیقتی خودا رأس‌رأسِی پیغأمٚ کلامَ نأرٚده، بلکی کورمأل کورمأل افسأنه‌یأنَ دونبألسر شٚده کی گومرأ کونٚده.


چون هو خیرٚد و حیکمت دورون کی خودا بخشه، اَطو چی خرأبٚ صیفٚت وجود نأرِه بلکی اَشأن دونیأیی و غیرٚروحانی و شیطانی ایسٚد.


جٚه اَ خأطر خودا اونَ پیشتر جٚه دونیأ خلق کودن، اینتخأب بوکوده امّا اَ آخری زمأتأنٚ دورونی اونَ اَ دونیأ ور اوسه کوده تأ شٚمٚره بٚبخشه.


امّا ایسرأییل قومٚ میأن، دورُغگو پیغمبرأنم ایسأبود، هطو کی شیمی میأنم دورُغگو معلمأن اَیٚده کی دوز و کلکٚ اَمرأ خودا جَا گب زٚنٚد و حتّا خوشأنی آقأ، مسیح، کی اَشأنَ خو خونٚ اَمرأ بیهه، اینکأر کونٚده. امّا یوهو ایتأ وأشتنأکٚ سرنوشتٚ دورونی دکفده.


پیشتر جٚه هرچی خأیم اَ موضویَ خأطر نیشأن بوکونم کی آخری زمأتأنٚ میأن، آدمأنی پیدأ بٚده کی هر نأجورٚ کأرَ کی اوشأنی فیکرَ برسه دٚس زٚنٚد و حِئقتَ رخشنَ گیرده


می جأنٚ دیلٚ زأکأن، دونیأ تومأنَ بوستن نیزدیکٚ بوسته. شومأن حتم دروأره او «مسیحٚ ضدٚ» اَمؤنٚ رِه چیزأنی بشتأوستیدی. حتّا اَسأیٚم همٚتأ جأجیگأ مسیح ضدّأن بیدِه بٚده و جٚه اَ خأطر فأمیم کی دونیأ تومأنَ بوستن نیزدیکَ بوسته.


ولی اَمأن خودا زأکأنیم و فقد اوشأنی اَمی گبأنَ دیقت کونٚده کی خودایَ شنأسٚده و اونٚ اَمرأ ایتأ نیزدیکٚ رأبطه دأرٚده. امّا البأقی اَمی گبأنَ محل نٚنده. اَنٚم ایتأ دِه رأیه کی بفأمیم ایتأ پیغأم خودا جَا ایسه یا نه چونکی اگه خودا جَا بٚبه دونیأپرستٚ مردوم اونَ نشتأوٚده.


اوشأن گفتیدی کی آخرٚ زمأتأنٚ میأن آدمأنی بیأفته بد کی خوشأنٚ کثیفٚ مِیلأنٚ موطأبٚق کردکأر کونٚد و حِئقتَ دٚس پٚرَه گیرٚد.


چون چن نفر خودانشناس جوفت و کلکٚ اَمرأ بأمؤده کیلیسا دورون و آمؤختأندٚرٚده کی اَمأن مسیحی بوستنٚ پٚسی تأنیم هرتأ کأر اَمی دیل بٚخأیٚه بوکونیم بی اَنکی ایلاهی موجأزأتٚ جَا زهله بوکونیم. اَ دورُغی و اَویرَ بوسته معلمأنٚ آخر عأقبت جٚه پیشتر تعیین بوبوسته چونکی اَمی ایدأنه آقأ و خوداوند عیسا مسیحٚ اَمرأ موخألفت کودنَ سٚر بیگیفتٚد.


او اوّلی وحش اونَ وئأشتی کی اَ عجأیب غرأیب کأرأنَ بوکونه، دونیأ مردومَ گول بٚزٚنه و اَشأنَ وأدأرٚه کی ایتأ پیله موجسمه او اوّلی جأنورٚ جَا چأکوند، هو وحش کی شٚمشیرٚ زخمٚ جَا سأق و سألیم جیویشته بو.


اَ پٚلیدٚ روحأن کی تأنٚده موجیزه‌یٚم بوکوند، بوشؤده تومأمٚ دونیأ فرمأنروأیأنٚ سٚروخت کی خودا او پیله دأوری روجٚ رِه، اوشأنَ خوداوندَ ضد جنگٚ میأن تأوٚدٚد.


اون بولندٚ صدا اَمرأ دأد زِئی: «بابِل فوگوردٚسته، او پیله شهر ویرأنَ بوسته! خأک اَمرأ ایتأ بوبوسته! بابِل دیوأن و شیطانأن و پٚلید روحأنٚ جوخوفتنٚ جأجیگأ بوبوسته.


هیوخت دِه اونی میأن ایتأ چرأغ روشنَ نیبه و عروس و زأمأ خوشألی صدا اونی میأن بشتأوسته نیبه. اونی تأجیرأن، دونیأ میأن، ایتأ زمأت پیله مأل و مینألدأرٚ آدمأن بود و اَ شهر تومأمٚ قومأنَ خو جوفت و کلکأنٚ اَمرأ گول زِئی.


ولی وحش خو دورُغی پیغمبرٚ اَمرأ گیر دکفتد و هر دوتأن زٚنده زٚنده آتشٚ دریأچه میأن کی گوگرد اَمرأ سوختی تأوٚدأ بوستد؛ هطویه، هو پیغمبری کی جٚه وحشٚ ور چوم دکفه موجیزه‌یأن انجأم دٚئی کی تومأمٚ اوشأنَ کی وحشٚ نیشأنه‌یَ دأشتیدی و اونی موجسمه‌یَ پرستٚش کودیدی، گول بٚزٚنه.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه: هرکی پیروزَ بٚه، دویُمی مٚردنٚ جَا اونَ هیچی نیبه.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه: هرکی پیروزَ بٚه، آسمأنٚ میأن او جیگأ بٚدأ بوبوسته "مَنّا" جَا اونَ فأدَم؛ و من اونَ ایتأ سیفیدٚ سنگ بٚخشم کی اونی رو ایتأ تأزه ایسم بینیویشته بوبوسته، هو ایسم کی هیکس اونی جَا وأخٚوٚر نییٚه، جغرز اونی کی اونَ فأگیره.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه: هرکی پیروزَ بٚه اونَ وئألم کی حیأتٚ دأرٚ مِیوه جَا کی خودا بأغٚ میأن نٚهأ بوخوره.


بأزون شیطان کی اوشأنَ گول بٚزِه بو، آتشٚ دریأچه میأن تأوٚدأ بِه. آتشٚ دریأچه هو جیگأ ایسه کی گوگردٚ اَمرأ سوجه و او وحش و اونی دورُغی پیغمبر همیشٚک شبندروج، اویَه عذأب کشٚده.


اون شِه بیرون کی دونیأ قومأن ینی جوج و ماجوجَ گول بٚزٚنه، جنگٚ رِه کس‌کسٚ اَمرأ ایتأ چأکونه. اوشأن ایتأ پیله سپأیَ چأکونده کی اوشأنٚ آدم نفرأنَ دریأکنأرٚ فورشأنٚ مأنستَن نشأسته‌بی ایشمأردن.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه.


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه.»


هرکی اَنَ ایشتأوه، خُب دیقت بوکونه کی خودا روح کیلیسایأنَ چی گه.


اوشأنی کی اَ بلأیأنٚ جَا جیویشتٚده، ایوأردِه حأضیر نوبوستٚد خوشأنی شرورٚ کأرأنٚ جَا توبه بوکوند و خودایَ پرستٚش بوکوند. اَشأن حأضیر نوبود شیطان و طلأ، نوقره، مِس، سنگ و چو پرستٚشٚ جَا دٚس اوسأنٚد، بُتأنی کی نه دینٚده، نه ایشتأوده و نه تکأن خورٚده.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan