Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّل تیموتائوس 1:9 - Gilaki New Testament

9 هوطو کی دأنیم قأنون و شریعت دورستکأر آدمأنٚ رِه چأکوده نوبوسته، بلکی اوشأنی رِه کی قأنونَ لقد دٚمٚج کونٚده، شورشی و شر‌ و شورٚ آدمأن، اوشأنی کی خودایَ نشنأسٚده، گونأکأرأن، آدمأنی کی موقدس نییٚده، اوشأنی کی دین نأرٚده و هطویم اوشأنی وأسی کی خوشأنٚ پئر و مأرَ کوشٚده و قتل کونٚده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

9 اینم دؤنیم کی شریعت صالحؤن شی نئه، بلکی قانونشکنؤن و نافرمؤنؤن شی، بی‌دینؤن و گوناهکارؤن شی، اوشؤن شی کی مقدس نئن و اوشؤن شی کی کفر گونن؛ اوشؤن شی کی خوشؤن پئر و مأره کوشنن؛ قاتیلؤن شی،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

9 و دانیم کی شریعت، صالح آدمانِ ره نیه بلکی اوشانِ ره کی قانونَ ایشکنیدی و نافرمانان ره، بی دینان و گُناهکارانِ ره، اوشان ره کی مقدّس نیئید و اوشان ره کی کُفر گیدی، اوشانِ ره کی خوشانِ پئر و مارَ کوشیدی، قاتلانِ ره،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّل تیموتائوس 1:9
45 Iomraidhean Croise  

«برأر، خو برأرَ و پئر خو زأکَ، مرگٚ دٚس ایسپأره. زأکأن خوشأنٚ پئر و مأرٚ ضد ویریزٚده، بأعیث بٚده اوشأن بوکوشته بٚبٚد.


پوشتٚ سٚرگویی اوشأنی زوأنٚ جَا دورَ نیبه. اَشأن خودا دوشمنأنٚده. پور جٚه غرور و جوسورٚده و خوشأنَ قوبیل دأرٚده. همیشٚک تأزه رأیأنٚ دونبأل گردٚده کی ویشتر گونأ بوکونٚد و خوشأنی پئر و مأرٚ جَا فرمأن نٚبرده.


خودا ایبرأهیم و اونی نتأجَ وعده بٚدأ کی دونیأیَ اَشأنَ فأده معلومه کی خودا اَیتأ وعده اَنی وأسی نوبو کی ایبرأهیم دینی حوکمأن و مرأسیمَ انجأم دٚیی، بلکی فقد اونی ایمأنٚ وأسی بو، ایمأن و ایعتمأد اَنَ کی خودا خو وعده‌یأنَ وفأ کونه. خودایٚم اَ ایمأنٚ وأسی، ایبرأهیمَ عأدیل حیسأب بوکود.


پس موسا شریعت فأدأ بوبوسته کی همه بتأنٚد بیدینٚد کی چندر گونأ بوکودٚد. ولی اینسأنأن هرچی ویشتر گونأ بوکودٚد، خودا عجیبٚ فیضٚم ویشترَ بوسته.


پس دِه گونأ شیمی اربأب نییٚه، چونکی اَسه دِه دینی حوکمأنٚ طؤق شیمی گردن دینّه کی گونأ شٚمٚره خو اسیر بوکونه بلکی خودا فیض و لوطف اَمرأ آزأدَ بوستیدی.


پس اگه اَطو بٚبه، خودا چٚره شریعتَ بٚبخشه؟ شریعت در اصل خودا وعده‌یأنٚ پٚسی، بٚبخشه بوبوسته کی اینسأنَ بفأمأنه، اون خودا حوکمأنَ انجأم نٚدِه و گونأکأره. امّا شریعتٚ رأ روش فقد تأ مسیح اَمؤنٚ وخت وأستی ایدأمه بٚدأره، ینی هو زأکی کی خودا ایبرأهیمَ وعده بٚدأ بو. اَیَه ایتأ دِه فرقٚم نٚهأ: خودا، شریعت و خو حوکمأنَ فٚرٚشته‌یأنٚ اَمرأ موسایَ بٚبخشه کی اونم اوشأنَ فأدٚه مردومَ.


امّا هر وخت خودا روح شٚمٚره هیدأیت بوکونه، دِه شریعتٚ حوکمٚ جیر نئیسأیید.


حسودی و مستی و ویلگردی و اَجور چیزأن. هطو کی قبلٚنم بوگفتم، ایوأردِه گم هرکی اَجور کردکأرأنٚ اَمرأ زٚندیگی بوکونه، هیوخت خودا پأدیشأیی میأنی جأجیگأیی نأرِه.


هیتأ جٚه اَ خوروم صٚفٚتأن، دینی حوکمأن و شریعت یوهودٚ اَمرأ موخألفتی نأرِه.


بأزون او شرورٚ مٚردأی ظأهیرَ بِه. امّا او وختی کی اَمی خوداوند عیسا وأگردٚه، خو دٚهٚن نَفسٚ اَمرأ اونَ هلأکٚ کونِه و خو حوضورٚ اَمرأ اونَ جٚه بین بٚره.


تی وختَ بحث کودن، پوچٚ ایعتقأدأن و ابلهأنه دأستأنأنٚ اَمرأ هدر نٚوأدأن، بلکی حقٚ سعی بوکون ایجور زٚندیگی بوکونی کی خودایَ خوش بأیِه.


اَی تیموتائوس، اونچی کی خودا تٚرَه امأنٚت بیسپأرده، بٚدأر. تٚرَه بیخودٚ گبأنٚ اَمرأ درگیر نوأکودن، بوخصوص اوشأن کی عیلم و دأنشٚ جَا دٚم زنٚده.


بیخودی و نأجورٚ بحثأنٚ جَا دوری بوکون، چونکی اینسأنَ جٚه خودا دورَ کونِه.


چونکی مردومأن اَطو بوبوستده: خودخأه، پولدوس، هر کی فقد خؤرَه قوبیل دأره، مغرور، بد دٚهٚن، خو پئر و مأرٚ جَا فرمأن نٚبٚره و شوکرگوزأری نوکونه، هیچی‌یَ موقدس نأنِه.


چون خٚیلیأن یاغی و نأفرمأن ایسٚد، بوخصوص او دسته جٚه یوهودی نتأجٚ مسیحیأن کی بأوٚر دأرٚد، مسیحیأنٚم وأستی یوهود دینٚ احکأمَ انجأم بٚدٚد. ولی اَشأنٚ گبأن پوچ و اَویرَ کونٚه.


اَطوچی آدمأن ایدعأ کونٚد کی خودایَ شنأسد ولی خوشأنٚ کردکأرٚ اَمرأ اونَ اینکأر کونٚده. اَشأن حأل بهمزٚن و یاغی ایسٚد و هیتأ خورومٚ کأرٚ رِه بٚدرد نوخورٚد.


پیله کسٚ زٚندیگی وأستی بی‌عأیب بٚبه، اون وأستی خو ایتأدأنه زنأکٚ رِه ایتأ بأوفأ مردأی بٚبه و اونی زأکأنم ایمأن بٚدأرٚد و هیکس نتأنَه اَشأنَ ایتأ محلّه گرد و یاغی مأنستَن فأندٚره.


اَمأنٚم ای زمأت جأهیل و یاغی و اَویر و شهوتأن و کثیفٚ لیذتأنٚ میأن اسیر بیم. اَمی زٚندیگی بوخل و کینه جَا پور بو؛ همٚتأن اَمی جَا نیفرت دأشتید، اَمأنٚم همٚتأنٚ جَا متنفیر بیم.


ولی اوشأنی میأن راحاب کی خرأب دأشتی، اَریحا مردومٚ اَمرأ بوکوشته نوبوسته، چونکی خودا و اونی قودرتَ ایمأن دأشتی و اوشأنی‌ کی خودا قومٚ جَا بود و اونی ورجأ اوسه کوده بوبوستٚده خُب پذیرأیی بوکوده؛ ولی البأقیأن حأضیر نوبوستٚد کی خودایَ ایطأعت بوکونٚد.


هطویم شیمی حواس بمأنه هیکس زٚنأ و بی‌عیصمتی رِه گریفتأرَ نٚبه، و یا اَنکی عیسو مأنستَن دونیأیی نٚبه کی خو اوّلی پٚسر بؤئؤنٚ حقَ ایتأ آشٚ کأسه‌یَ بوفروخته!


اَ «سنگ» شِمِره کی ایمأندأر ایسید، خٚیلی بأ اَرزشه، امّا بی‌ایمأنأنٚ رِه هو سنگی‌یَ مأنِه کی دروأره اون بوگفته بوبوسته: «اوسنگی‌یَ کی بنّایأن فیشأدٚده، هو بینأ اصلی سنگ بوبوسته.»


ینی هوشأنٚ روحأن کی جٚه قدیم، نوحٚ زمأت خودا جَا ایطأعت نوکودٚد، او وختی کی نوح موشغولٚ چأکودنٚ کشتی بو، خودا صبر و حوصله اَمرأ اوشأنی توبه رأفأ ایسأبو. فقد هشت نفر او توفأنٚ آبٚ جَا نیجأت بیأفتٚد


و«اگه عأدیلأن به اَ سختی نیجأت یأفده، چی بلأیی اوشأنی سٚر اَیِه کی خودایَ نشنأسٚده و گونأکأرده؟»


کی دونیأ آدمأنَ دأوری بوکونه. اون همٚتأ بدهکأرأنَ اوشأنی نأجورٚ کأرأنٚ وأسی کی بوکودٚده و فأسیدٚ گونأکأرأنَ کی نأجورٚ گبأن خودا ضد بوگفتٚده، محکوم کونه.»


ولی اوشأنی کی ترسٚده، اوشأنی کی ایمأن نأرٚده و فأسید ایسٚد و قأتیلأن و اوشأنی کی جنبلٚ جأدو و زٚنأ کونٚده و بُتأنَ پرستٚش کونٚده و تومأمٚ اوشأنی کی دورُغ گده، همٚتأنٚ جیگأ او دریأچه میأن ایسه کی آتش و گوگرد اَمرأ سوجه. اَن هو دویُمی مٚردن ایسه.»


ولی سٚکأن، ینی اوشأنی کی جأدو جنبل کونٚده، زٚنأ کونٚده، بُتَ پرستٚش کونٚده، قأتیلأن و همه اوشأنی کی دورُغَ دوس دأرٚده و اونَ انجأم دٚهٚده، نٚتأنٚد بٚشٚد او شهرٚ میأن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan