اوّل تسالونیکیان 4:1 - Gilaki New Testament1 دِه اَنکی، اَی جأنٚ دیلٚ برأرأن و خأخورأن، خوداوند عیسا ایسمٚ وأسی شیمی جَا خأهیش کونیم اوجور رفتأر بوکونید کی خودایَ خوشألَ کونید، هوطویی کی شٚمٚره بأمؤختیم. دأنٚم کی هطویم رفتأر کونیدی، امّا شٚمٚره تِشویق کونیم جٚه اَ خأطر ویشتر حقٚ سعی بٚزنید. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی1 سرأخره، پس أی برأرؤن، أمه خداوند عیسی مئن شمرأجی خأنیم و ایلتماس کؤنیم، هوطؤ که أمرأجی شمره برسئه کی چوطؤ خأ زیندگی بوکونین و خدا راضی بوکونین، اوجور که أنجؤم دئنین، ای کاره ویشتر و ویشتر بوکونین. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان1 آخربسر، پس، اَی براران، امان خُداوند عیسی درون شیمی جا خوائیم و التماس کونیم، هُطوکی اَمی جا شمرأ فاراسه کی چطو بایستی زیندگی بُکونید و خُدایَ راضی بُکونید، هَطوکی انجام دیئیدی، اَ کارَ ویشتر و ویشتر بُکونید. Faic an caibideil |
ولی هرچی مِرِه پیش بأیٚه، چی ایوأردِه شٚمٚره بیدینٚم چی نیدینٚم، همیشٚک شٚمٚره خأطر بٚبه کی وأستی رأسرأسِی مسیحٚ مأنستَن زٚندیگی بوکونید، کی همیشٚک مٚرَه دروأرهیٚ شومأن خوروم خٚوٚرأن فأرٚسٚه و بشتأوم کی کسکسٚ اَمرأ، ایتأ روح میأن قأیم ایسأیید و همٚتأنٚ هدف اَن بٚبه کی بودونٚ دوشمنٚ کأرشکنیأن، مسیح اینجیلٚ نیجأتٚ پیغأمَ همٚتأنٚ رِه وأگویا بوکونید. هه کأر اَشأنٚ رِه نیشأنهیٚ نأبودی ایسه، ولی شٚمٚره اَنٚ نیشأن دِهه کی خودا شیمی اَمرأیه و شٚمٚره اَبدی زٚندیگی عطأ بوکوده.