Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۱پطرس 2:5 - Gilaki New Testament

5 تأ شومأنم زٚنده سنگأنٚ مأنستَن، خودا دٚسٚ میأنی، او روحأنی عیبأدتگأ و بینأ چأکودنٚ وأسی ایستفأده بیبید. موهیمتر اَنکی شومأن اَ عیبأدتگأ میأنی ایتأ موقدسٚ کأهینٚم ایسید. پس او روحأنی قوربأنیأنی کی خودا رِه قأبیلٚ قوبیل و پسند ایسه‌یَ عیسای مسیحٚ اَمرأ تقدیم بوکونید.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

5 شومأنم کی زنده سنگأنٚ مأنستن ایسیدی، ایتأ روحأنی عیمارت شیمی جأ بساخته به و اَطویی موقدّسٚ کاهنأن بیدی کی عیسی مسیحٚ نامٚ اَمرأ روحأنی قوربانی‌یأنی کی خودا قوبیل کونه، تقدیم بوکونید.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

5 شمرأم خودتؤن زینده سنگؤن مورسؤنین، کی روحؤنی عیمارت شمرأجی بنا بنه تا مقدس کاهینؤن مورسؤن ببین تا بواسیطهٔ عیسی مسیح، روحؤنی قوربؤنئنه کی خدا اوشؤنه قبول کؤنه پیشکش بوکونین.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

5 شُمانم خودتان زنده سنگ ئانِ مانستن ایسید، کی ایتا روحانی عمارت شیمی جا بنا به، تا مقدّسِ کاهنان مانستن بیبید تا بواسطه عیسی مسیح، روحانی قربانی ئان کی خُدا اوشانَ قُبیل کونه، پیشکش بُکونید.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۱پطرس 2:5
34 Iomraidhean Croise  

پس اَی جأنٚ و دیلٚ برأرأن و خأخورأن، خودا اَ لوطف و رحمتٚ جولو، ایلتمأس کونم کی شیمی جأنَ خودایَ تقدیم بوکونید. بٚدأ شیمی جأن، موقدس و زٚنده قوربأنی بٚبه، اوجور قوربأنی کی خودایَ خوش اَیِه. خودا پرستٚشٚ رأ روش رأس‌رأسِی هنه.


شومأن کی یوهودی نیئیدی خیدمت کودنٚ رِه عیسا مسیحٚ اوسه کوده ایسٚم، کی اینجیلٚ خورومٚ خٚوٚرَ شٚمٚره فأرسأنم، شٚمٚره ایتأ خوشبو قوربأنی مأنستَن خودایَ پیشکش بوکونم، چونکی شومأن روح‌القدسٚ اَمرأ، اونی رِه قأبیلٚ قوبیل و موقدس بوبوستید.


مگه هنو نفأمستید کی شومأن همٚتأن کس‌کسٚ اَمرأ، معبد ایسید و خودا روح شیمی میأن، ینی اَ خأنه دورون ایسأ.


اَمأن فقد خودا همکأرأن ایسیم؛ و شومأن خودا کیشأورزی زیمین ایسید، نه اَمی کیشأورزی زیمین؛ شومأن خودا عیمأرت ایسید نه اَمی عیمأرت.


مگه هنو نأنیدی کی شیمی جأن، روح‌القدسٚ جأ مکأن ایسه کی اونَ خودا شٚمٚره عطأ بوکوده؟ مگه نأنیدی کی روح‌القدس شیمی وجود میأن زٚندیگی کودأندٚره؟ پس شیمی جأن، شیمی شین نییٚه!


یا خودا معبدَ شأ بُتخأنه اَمرأ ایتأ بدأنیم؟ چونکی شومأن زٚنده معبد ایسید و خودا شیمی میأن جأجیگأ دأره! هطو کی اون بٚفرمأسته: «من در اَشأن ایسأم و اَشأنٚ میأن زٚندیگی کونم، و من اوشأنٚ خودا بٚم و اَشأن می قوم.»


پس جٚه هر فورصٚتی کی بٚدٚس اَیِه، ایستفأده بوکونیم کی همٚتأنَ خُبی بوکونیم، بوخصوص اوشأنی‌یَ کی ایمأندأرأنٚ خأنوأرٚ جَا ایسٚد.


هطویم نیجأتٚ ثمره‌یأنٚ جَا پور بیبید ینی او عیدألت کی جٚه عیسا مسیح ور بٚدٚس اَیِه و خودا جلال و ستأیٚشَ بأعیث بِه.


ولی حتّا اگه می جأن ایتأ فووُستنی پیشکشٚ مأنستَن، شیمی قوربأنی و خیدمتٚ سٚر کی جٚه شیمی ایمأن ایسه فٚوٚه، خوشألَ بٚم و شیمی همٚتأنٚ اَمرأ شأدی کونم.


هسأ، همه‌چی دأرم کی حتّا جٚه می نیأز ویشتره؛ و پیشکشأنی کی «اپافرودیتوسٚ» دٚسٚ جَا اوسه کودیدی میأن غولطه خوردأندٚرم، او پیشکشأنی کی خوشبو قوربأنی مأنستَن، خودایَ رأضی کونه.


هرچی کونیدی و هر گبی کی زوأنٚ سٚر اَوٚریدی، همٚتأیَ عیسای خوداوندٚ نأمٚ اَمرأ انجأم بدید و جٚه اونی رأ خودایٚ پئرَ تشکر بوکونید.


اگه می اَمؤن دِئرَ بوسته، وأستی بدأنی کی خودا خأنه دورون چوطو وأستی رفتأر بوکونی، هو خأنه‌یی کی خودایٚ زٚنده کیلیسا ایسه و رأس‌رأسِی پأیه و اَساس ایسه.


ولی مسیح «پٚسرٚ» موقأمٚ میأن ایسأ کی تومأمٚ خودا خأنه‌ ایختیأرَ دأره. و اَ «خأنه» اَمأن ایمأندأرأن ایسیم، اَ شرطٚ اَمرأ کی اَمی جورأتَ بٚدأریم و او اومیدٚ دورون کی در مسیح دأریم، پأبرجأ و قأیم بیئسیم.


امّا شومأن، اوشأنٚ مأنستَن نیئید. شومأن خودا اینتخأب بوبوستيأن و اَمی پأدیشأ، عیسا کأهینأن و ایتأ موقدسٚ قوم ایسید تأ خودا محبتَ مردومٚ نیشأن بدید، چونکی اون شٚمٚره جٚه ظولومأت به خو عجیبٚ نورأن دعوت بوکوده.


اونی کی موعیظه کودنٚ عطأیَ دأره، خو پیغأمٚ موعیظه‌یَ خودا جَا فأگیره. اونی کی خیدمت کودنٚ عطأیَ دأره، او قودرتی مأنستَن خیدمت بوکونه کی خودا فأدِه تأ خودا، عیسای مسیحٚ وأسی ستأیٚش و جلال بیأفه، چونکی قودرت و جلال تأ اَبد فقد اونی شین ایسه. آمین


چونکی دأوری روجأن فأرٚسِه و اوّل جٚه همه خودا زأکأن قیضأوت بٚده. پس اگه اَمأن کی خودا زأکأنیم وأستی قیضأوت بیبیم، چی وأشتنأکٚ آخر عأقبتی اوشأنی رأفأ ایسأ کی خودا اینجیلٚ پیغأمَ ایطأعت نوکونٚده؟


اون اَمٚرَه خو پأدیشأیی میأن، بدأشته کی کأهینأن بیبیم کی خودا، ینی اونی پئرَ خیدمت بوکونیم. اونَ همیشٚکٚ رِه قودرت و جلال بٚبه! آمین.


خوشبخت و موقدس ایسٚد اوشأنی کی اَ اوّلی قیأمتٚ میأن ایتأ سأم دأرٚد. اَشأن دویُمی مرگ جَا هیذره زهله نوکونٚده، بلکی خودا و مسیحٚ کأهینأن ایسٚد، اونی اَمرأ هیزأر سأل حوکومت کونٚده.


هر کی پیروزَ بٚه اونَ ایتأ قأیمٚ سٚکٚت، می خودا معبدٚ دورون چأکونم کی همیشٚک خودا حوضور بئیسه و دِه هیوخت بیرون نشه. می خودا ایسمٚم اونی رو نٚهٚم کی می خودا شهرٚ شین بٚبه او تأزه اورشلیم کی جٚه می خودا ور آسمأنٚ جَا اَیِه. هطویم می تأزه ایسمَ اونی رو نٚهٚم.


و اَشأنَ اَمی خودا رِه کأهین چأکودی و سلطنتَ فأرٚسأنِیی؛ جٚه اَ خأطر زیمین رو پأدیشأیی کونٚده.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan