Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




فیلیپیان 1:23 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

23 اَ دوتا ميان من سخت جَنگستن درم. چره کی ناجی دَرم اَ دُنیا جا بَشم و مسيح اَمرا بَبم، چونكی اَن خَیلی بختره.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

23 چون اَ دوتأ میأن خیلی فأکش دکشَ درم: چره کی ناجه دأرم می بار و کوجَ اَ دونیا جأ جمَ کونم و مسیحٚ اَمرأ بِئسم، کی خیلی بهترم ایسه؛

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

23 بعضی وختأن خأیم زٚنده بئیسٚم و بعضی وختأنٚم آروزو کونم کی اَ زٚندیگی‌یَ بنم و بشم مسیح ورجأ، کی اَن مِرِه خٚیلی بِیتره.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

23 ای دوته مئنی مو سخت جنگسه درم. چره کی نأجه دأنم ای دونیا یاجی بوشوم و مسیح همرأ بیسم، چونکی ای خیلی بهتره؛

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




فیلیپیان 1:23
24 Iomraidhean Croise  

من ایتا تعمید دَرم کی بایسی بیگیرم، و تا اون به انجام فارسه خَیلی پریشانم.


عیسی جواب بدَه: «حئیقتن، تره گَم، ایمرو می اَمرا بهشت درون خوائی ایسان.»


اُ مردای کی دیوان اون جا بیرون بامو بید، عیسیَ منّت بُکود وائاله اونِ همرا بشه، ولی عیسی اونَ روانه کوده و بگفت:


اونکی بخوائه مَرا خیدمت بُکونه، بایسی مَرا دُمبال بُکونه؛ و جایی کی من بئسَم، می خیدمتکارم ایسا. کسی کی مَرا خیدمت بُکونه، می پئر اونَ عزَّت خوائه دَئن.»


پیش جه پِسَخ عید، عیسی دَنستی کی اونِ وقت فارسن دَره تا جه اَ دُنیا پئر ورجه بشه، شاگردانی کی اَ دُنیا درون دوست دَشتیَ، تا به آخر محبت بُکود.


و اَگه بُشوم و جیگائی شمرأ حاضیرا کودم، ایوارده واگردم و شمرأ می ورجه برم، تا اویا کی من ایسام شُمانم بأسید.


اَی پئر، خوائم اوشانیَ کی مَره فدَئی می امرا بأسید، هویا کی من ایسم، تا می جلالَ فندرید، جلالی کی تو مَرا فدَئی؛ چونکی پیش جه دُنیا بنا مَره دوست دَشتی.»


وقتی کی استیفانَ سنگسار کودن دیبید، اون داد مرا، بگفت: «اَی عیسیِ خُداوند، می روحَ قُبیل بُکون!»


بله، اَمی دیل حیسابی گرمِ و اَنه بختر دانیم کی اَ تن جا دورَ بیم و خانه درون، خُداوند امرا زیندگی کونیم.


امان اَمی محبتَ شیمی جا مضاقا نُکودیم بلکی شُمان ایسید کی شیمی محبتَ اَمی جا مضاقا بُکودید.


ولی می ایسان جسم درون شمرأ واجبتر.


اَی براران، شُمان خودتان دانیدی کی اَمی آمون شیمی ورجه هچین نُبو.


امانَم دائم خُدایَ اَنه واسی شُکر کونیم، کی اُ زمات کی خُدا کلامَ قُبیل بکودید، اُ کلام کی اَمی جا بیشتاوستید، اونَ نه آدمی کلام مانستن، بلکی خُدا کلامِ مانستن قُبیل بکودید اوجورکی حئیقتَنَم ایسه، کی شُمان ایمانداران میان کار کونه.


بازین، امان کی زنده ایم، و باقی بمانستیم، اوشانِ امرا اَبرانِ درون بُجور بَبرده خوائیم بوستن تا خُداوندَ هوا درون بیدینیم، و اَطویی همیشک خُداوند اَمرا خوائیم ایسان.


چونکی می خون، هه الانَم، پیشکش شراب مانستن، فُوُستن دَره و می شوئنِ وقت اَ دُنیا جا فاراسه.


و ایتا صدا آسمانِ جا بيشتاوستم کی گفتی: «اَنه بينیويس: خوشا بحال اوشان کی بازین پس خُداوندِ درون ميریدی.» و خُدا روح گه: «راس راسی خوشا بحال اوشان، کی خوشانِ زحمت ئانِ جا آسایش گیریدی، چونکی اوشانِ اعمال، اوشانِ دُمبالسر خوائه آمون!»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan