Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّل تیموتائوس 4:1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

1 ولی خُدا روح، آشکارا گه کی آخرتا زمات ئانِ درون، بعضیان خوشانَ وقفِ اُ روحان کی گول زَنیدی و دیوئانِ تعلیمان کونیدی و ایمان جا واگردیدی،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

1 ولی روح‌القدس وأضیح فٚرمأیه کی آخرٚ زمأتأنٚ رِه، بعضیتأ جٚه مسیحیأن ایمأنٚ جَا رو وأگردأنِده، دغلبازٚ روحأن و کأرأنی دونبألسر شٚده کی دیوأن آموج دٚهٚده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

1 ولی خدا روح، واضح و رؤشن گونه که آخری زمتؤن مئن، بعضئن خوشؤنه گول‌زنک روحؤن و دیوؤن تعلیمؤن ئبه وقف کؤنن و ایمؤن أجی وگردنن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّل تیموتائوس 4:1
64 Iomraidhean Croise  

وای به اَ دُنیا، گُنائان وسوسه ئانِ واسی! چونکی وسوسه همیشک نئَه، ولی وای به اونی کی باعث و بانی وسوسه ئان ببه.»


بازون عیسی خو شاگردان بگفت: «گُناه وسوسه همیشک دَره، ولی وای به اونی کی باعث و بانی وسوسه ببه.


وقتی اُ حئیقتی روح بایه، شمرأ تمانِ حئیقت مرا رائنمایی خوائه کودن؛ چونکی اون جه خودش گب نزنه، بلکی اونچیَ ایشتاوه خوائه گفتن و جه اونچی کی در پیشه شمرأ واخُب کونه.


وقتی کی اوشان روزه دَشتیدی و خُداوندَ پرستش کودن دیبید، روح القدّس بگفت: «بَرنابا و شائولَ اُ کار واسی کی اَشانَ دوخوادم، مرا سیوا بُکونید.»


چن تا جه اپیکوری و رواقی فیلسوفانَم اونِ مرا بنا بُکودید بحث کودن. بعضی جه اوشان گفتیدی: «اَن کی هَپَرا گه، چی خوائه بگه؟» بقیه گفتیدی: «اِنگاری بیگانه خُدایانَ تبلیغ کودن دَره.» چونکی پولُس، عیسی و مُرده ئان زنده بوستن باره اَشان ره گب زئی.


جغیر اَنکی هر شار درون روح‌ القدّس، مَره واخُبَ کونه کی زندان و سختی می رافا ایسأ.


اون اَمی ورجه بامو و پولُس کمرچینَ اوساد و خو دَس و پایَ اونِ مرا دَوَست و بگفت: «روح‌القدّس گِه: ”اورشلیمِ یهودیان، اَ کمرچینِ صاحابَ هَطو خوائید دَوَستن و غیر یهودیان دَس تسلیم خوائید کودن.“‌»


پس هُطوکی همدیگر مرا بُگو مگو کودن دیبید اویا ترکَ کودید. ولی قبل اَنکی اویا ترکَ کونید پولُس خو آخرین گبَ بزه و بگفت: «روح‌القدّس خَیلی دُرُست شیمی پئران مرا گب بزه، هو موقع کی بواسطه اِشعیای پیغمبر بگفت:


نه، می منظور اَنه کی بُت پرستانِ قربانی ئان، دیوئانِ ره پیشکش بیدی نه خُدا ره و من نخوائم کی شُمان دیو ئانِ مرا شریک بیبید.


چونکی اَ دو دستگی بایستی شیمی میان بِبه تا اَطویی شیمی میان اوشانی کی راس راسی ایمان دَریدی، معلوم بیبید.


تمانِ اَشان بواسطه هو ایتا روح کی خُدا روح ایسه قوّت گیریدی و اوجور کی خودِش خوائه اونَ سَام کونه و هرکسَ فدِه.


خُدا اَ چیانَ بواسطه ی خو روح اَمرا آشکارَ کود. چونکی خُدا روح همه چیَ واموجه، حتی خُدا اعماقَ.


ولی ترسم هَطوکی مار حوایَ گول بزه، شیمی فیکرم جه صاب و صادقی و خلوص مرا کی نسبت به مسیح دَریدی منحرف بِبه.


وَئنلانید ایکس شمرأ محروم بُکونه اَ اِصرار امرا کی تنَ بایستی خُب داشتن و فیریشته ئانَ پرستش کودَن. اَجور آدمی فقط خو رویائانَ تکیه کونه و بی اونکی دلیلی بدَره خو پوچِ فکرانِ اَمرا مغرور به.


ولی شرورِ آدمان و قاب بازان بَدی درون بَدتر خوائید بوستن؛ گول زنیدی و گول خوریدی.


و اوشان، حئیقتِ گوش کودَنِ جا رو واگَردانیدی و داستانانِ سَمت گمراه بیدی.


اَجور حکمتی آسمان جا نایه، بَلکی زمینی و نفسانی و شیطانیه.


اون پیش جه دُنیا بنا، معین بُبوست، ولی اَ آخرتا زماتانِ درون شیمی واسی آشکار بُبوسته.


ولی یهودِ مردومِ میان، دوروغی پیغمبرانَم ایسابید، هَطوکی شیمی میانم دوروغی آموجگاران خوائید اَمون، کی خَلوتی غلطِ تعالیمَ آوریدی کی تانه بُکوشه و هو اربابیَ کی اوشانَ بیهه حشا کونیدی و اَطوئی ناخبرکی ایتا بَلا خوشانِ سر خوائید آوردَن.


قبل هر چی، بدَنید کی آخرتا زماتِ درون کسانی اَئیدی کی رخشن کونیدی و خوشانِ پلید خواسته ئان دمبالید و رخشنِ امرا


زاکان، اَن آخرتا ساعته و هُطوكی بیشتاوستید ’ضدّمسیح‘ اَيه و الانم خَیلی ضدّمسیحان باموئید، و اَنه جا فهمیم کی آخرتا ساعته.


اَمان جه خُدا ایسیم و اُ کَس کی خُدایَ ایشناسه، امرا گوش کونه؛ اُ کَس کی خُدا جا نیئه، امرا گوش فانده. اَطویی روحیَ کی حئیقت و روحی کی گُمراه کونه ایشناسیم.


کی شمرأ بگفتید: «آخرتا زماتِ درون، رخشن کونانی، خوائید آمون کی خوشانِ هوا وهوس ئانِ دمبال ایسید.»


چون مردومی کی اوشانِ محکومیت جه قدیم تعیین بُبوسته، خَلوتی شیمی میان راه پیدا بکودید. اَشان بی دینانی ایسید کی اَمی خُدا فیضَ به عیاشی تبدیل کونیدی و عیسی مسیح، تنها ارباب و اَمی خُداوندَ، حشا کونیدی.


و اُ نیشانه ئان و معجزات واسی کی اجازه داشتی بجای اُ اولتّا واشی جانور بکار بیگیره، اوشانیَ کی زمينِ سر ایسائیدَ گول بزه و اوشانَ بگفت ایتا مجسمه اُ واشی جانور جا چاکونید کی شمشير اَمرا زخمی بُبوسته، ولی با اَ حال زنده بمانست.


چونکی اَشان ديوانِ ارواح ایسید کی نیشانه و مُعجزات آوریدی و تمانِ دُنيا پادشائانِ ورجه شیدی تا اوشانَ قادرِ مطلقِ خُدا پیله روجِ درون جنگ واسی، جما کونید.


ایتا بلندِ صدا مرا داد بزه کی: «فگوردَست! پیله بابِل فگوردَست! اون، دیوانِ جیگا بُبوسته! و هر ناپاکِ ارواحِ مَقَر، و هر ناپاکِ پرنده فَک و هر واشی جانوَرِ لانه کی ناپاک و نفرت انگیزِه.


و چراغ نور دِه تی درون نخوائه فتاوستن؛ دِه هی عروس و داماد صدا تی جا به گوش فائنرسه. چونکی تی تاجران زمینِ پیله کسان بید، و تمانِ ملتّان تی جادو مَرا گُمراه بُبوستید،


و اُ واشی جانور، گرفتارَ بوست و اونِ امرا اُ دوروغِ پیغمبر، کی اُ واشی جانورِ جُلُو نیشانه ئان و معجزات انجام دَئی تا اوشانیَ گول بزنه، کی اُ واشی جانور نیشانَ قُبیل بُکوده بید و اونِ مجسمه یَ پرستش کوديدی. اوشان هر دو تا، زنده زنده، آتشِ درياچه درون کی گوگردِ امرا سوجه، تَوَده بُبوستید.


اونكی گوش دَره بيشتاوه، كی خُدا روح كليسائانَ چی گه. هرکَس كی پيروز بِبه، دوّمتا مرگِ جا بلائی اونِ سر نایه.


اونی كی گوش دَره بيشتاوه كی خُدا روح كليسائانَ چی گه. هر کَس كی پيروز بِبه، اُ قایمَ کوده ’مَنّا‘ جا اونَ خوائم فَدَئن و ایتا سفیدِ سنگ اونَ فَدم، کی اونِ رو ایتا تازه نام بینیویشته بُبوسته کی هیکّس اونَ نَفهمه جغیر اونکی اونَ فیگیره.


اونكی گوش دَره بيشتاوه كی خُدا روح كليسائانَ چی گه.


«اونكی گوش دَره بيشتاوه، كی خُدا روح، كليسائانَ چی گه. هر كیَ کی پيروز بِبه، اَنَه اونَ خوائم بَخشئن تا زیندگی دارِ میوه جا كی خُدا بهشتِ درون نَئه، بخوره.


و ابلیس کی اوشانَ گول بزه بو، آتش و گوگردِ درياچه درون تَوَدَه بُبوست، اویا کی اُ واشی جانور و اُ دوروغِ پیغمبر تَوَدَه بُبوسته بید. اَشان شنبدِه روج تا ابد و تا ابد عذاب خوائيد کشِئن.


و بیرون اَیه تا ملتّانَ زمینِ چار گوشه درون گول بزنه- یعنی جوج و ماجوج کی اوشانِ تعداد دريا کنارِ فُورشَ مانه- تا اوشانَ جنگ ره جَما کونه.


اونكی گوش دَره بيشتاوه كی خُدا روح كليسائانَ چی گه.


اونكی گوش دَره بيشتاوه كی خُدا روح كليسائانَ چی گه.


اونكی گوش دَره بيشتاوه كی خُدا روح كليسائانَ چی گه.


الباقی آدمان، كی اَ سه تا بَلا امرا بُکوشته نُبوستيد، نه خوشانِ دسِ كارانِ جا توبه بُكوديد و نه دیوانِ پرستش کودنِ جا دس اوسادید و نه طلایی و نقره ای و برنجی و سنگی و چوبی بُتانِ پرستشِ جا، كی نه تانیدی بیدینید و نه ايشتاويدی و نه راه شیدی.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan