17 क्हि खनिर सिमुँ, ङइ या चर्न सिम्, धै क्हि खनिर पामुँ ङइ या चर्न पारिगे। कालइ बाहेक क्हि नेरो ङलाइ तो सैज्यै या फ्रेल् आखाँरिगे! क्हिलाइ ङइ वाथेंस्याँ याहवेहजी ङए फिर थेबै दण्ड पिंरिगे।”
ओ च्हमि छेनाले थेद्, क्हिए म्हिमैं नेरो क्हिए आबाए धिं म्लेवाद्।
झाइले बारनाबास चर खमा परमेश्वरए आशिक नेरो दयाम्हाँया चमैंए फिर तब् म्रोंसि सैं तोंइ, धै चमैं ताँनने “खों न्होंउँइँलेन् प्रभुए फिर क्ह्रोंसेंन्ले बिश्वास लसि खी आपिल्ले टिरिल् त्हुम्,” बिसि चमैंए सैं भोंमिंइ।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
छबिमा रूथइ बिइ, “क्हिलाइ वाथेंसि ह्याबर ङलाइ कर आल्हैदिद्। क्हि खनिर ह्यामुँ, ङइ या चर्न ह्यामु, धै क्हि खनिर टिमुँ, ङइ या चर्न टिमु। क्हिए म्हिमैं ङए म्हिमैं ग, क्हिए परमेश्वर ङए परमेश्वर ग।
क्हिए च्होंइ क्हिलाइ ल्हें म्हाँया लकमुँ, क्हिए ल्हागिर च्ह ङिइ भन्दा च थेब् ग। धै तोगो चउँइँले क्हिइ क्वें योंइमुँ। चु कोलोइ क्हिलाइ छारा छ पिंब्मुँ, धै क्हि माँब् तमा चुइ क्हि छेनाले न्हब्मुँ।”